Dag 343 De Paranoia van Anticipatieangst

Probleem: 

Ik heb morgen een nieuwe wijk waarvan ik gehoord heb dat deze moeilijk is. Daarbovenop heb ik nog een 'ouwe' wijk er bij.

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren voor het postbezorgwerk wat ik morgen moet doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dagenlang te anticiperen in angst en zorgen op het postbezorgwerk dat ik moet gaan doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren wanneer ze me zoveel postbezorgwerk bezorgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik mijn lijf wat aandoe met zoveel 'zwaar' werk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf toch nog steeds druk te maken over de factor tijd die zo van belang schijnt in de matrix.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in conflict met mezelf te zijn over het aspect van de tijd, ik hoef van mezelf niet zo snel te lopen maar moet ook weer wel rekening houden dat ik 'niet uitloop' wat ze me wijsmaken vanwege de tijd = geld mindfuck.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in paniek te raken onder mijn werk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb wel tot 100x per dag op te geven vanwege de werklading die ik ervaar.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat het veel te veel is mij een nieuwe wijk te geven en nog een ouwe wijk erbij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in een voortdurende anticipatieangst te verkeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb beïnvloedbaar te zijn door iets buiten mij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb beïnvloedbaar te zijn door wat mensen zeggen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb deel te nemen in een voortdurende angst dat ik het allemaal niet red.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken/voelen/ervaren dat ik omkom in al het werk dat ik moet doen hier en daar in plaats er een natuurlijk flow van te maken gewoon alles na elkaar simpelweg te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb met mijn geest bij morgen of overmorgen te zijn in plaats van hier te leven/zijn in aanwezigheid van mezelf als ademgewaarzijn en mezelf te realiseren dat ik elke dag gewoon de dingen van de dag doorwandel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat het totaal geen zin heeft me druk te maken over de dag van morgen/overmorgen maar dat de geest me preoccupeert in de energie van angst om niet hier mezelf te realiseren als leven als wie ik ben. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf zoveel ongemak te bezorgen door de deelname in angst voor de dag van morgen in plaats de dag van morgen de dag van morgen te laten en me te realiseren IK BEN HIER NU.

Zelfcorrigerende uitspraken volgen...