Dag 490 Lichaamsgewaarzijn - Hoe het 'hier' zijn ondersteunt zelfgewaarzijn te ontwikkelen en verbeteren

In navolging op de diverse blogs die ik deed over o.a. niet stil kunnen zitten/stil zitten te haten, vervolg ik hier met de ontdekking van niet Gewaar genoeg te zijn van te lang niet bewegen - een inertie vooral - en de gevolgen, waarin ik te lang blijf zitten en het koud krijg/pijn krijg of ongedurig word en dan niet handel/een actie onderneem om mijn fysieke ongemakken te stoppen. Het kwam me van de week duidelijk voor de geest dat ik nog steeds een halve dag met koude voeten kan blijven zitten/lopen bijvoorbeeld zonder er iets aan te doen. Ik merk het dan ook niet echt op, het blijft/ik duw het een beetje in de achtergrond van mijn geest-lichaamgewaarzijn en ik ben er dan mee bezig het eigenlijk weg te drukken/verdringen in plaats het op te lossen. Dit is een vrij sterk patroon dat ik heel lang heb toegestaan/geleefd.

Waarom ben je niet 'hier', zolang je losgekoppeld bent van een gelijk en één relatie met je lichaam?

Hoe zal 'hier' zijn je ondersteunen je zelfgewaarzijn te ontwikkelen en verbeteren?

Hoe is zelfgewaarzijn aangesloten op 'het hier'?

Zoals het plaatje ook aangeeft we zijn niet gebouwd om aldoor stil te zitten.  Van jongsaf aan heb ik wat ik noem veel bewegingsdrang gehad en omdat ik op scholen lang stil moest zitten ontstonden daardoor nogal veel conflicten in mezelf, ontstaande uit de polariteit oneindig stil (moeten) zitten <> beweeglijkheid. Voor mijn beweeglijkheid werd ik vrij ernstig gestraft op de lagere school, zo ernstig dat ik apart van de andere kinderen moest zitten, lagere cijfers en nare behandeling kreeg van de onderwijzer (die zelf mank liep!) omdat ik hen van het werk zou houden. In een bepaalde mate klopt dat want ik was altijd eerder klaar dan anderen en wist dan niks te doen. Dit is hoe slecht het onderwijs ingericht was voor mij (en überhaupt) in deze wereld en wat een enorme wissel op mij, mijn lichaam en mijn expressie heeft getrokken.

Scholen zijn er om vaste gewoonten van respons op gezag te vestigen, daarom dat het 12 jaar duurt. Je hebt in een reflex te reageren wanneer iemand in een gezagspositie je vertelt wat je moet doen.

- John Taylor Gatto

Voorheen zou ik emotioneel zijn geworden ook bij het zien van onderstaand plaatje omdat het zo met me resoneerde. Voor nieuwe manieren van onderwijs zou ik willen aanraden de blog Teacher's Journey to Life te volgen.

Om terug te komen op het niet-handelen van mezelf op wat mijn lichaam aangeeft, het is een soort luiheid/toekomstprojectie/uitstellen ook, een geen zin hebben in de handelingen die ik moet verrichten om bijvoorbeeld extra sokken aan te gaan doen of een extra broek of vest of iets. Als ik bureauwerk moet doen heeft dit een behoorlijk effect op mijn lichaam omdat ik nauwelijks beweeg.

Zoals ik al in een ander blog behandelde zette ik een timer op 45 minuten om het patroon van uren en uren te blijven zitten te doorbreken. Nu sta ik voor het punt zelf gewaar van te worden van mijn lichaam en niet meer mijn geest te laten prevaleren en dus DAADWERKELIJK een extra kledingstuk aan gaan trekken/tenen bewegen/het lichaam bewegen = gronden Hier in mij. Met dat ik dit hier typ realiseer ik mij mezelf te zijn gaan schamen dat ik zo beweeglijk ben. Jee dat had ik lang niet meer gezien. Ik snap nu ook dat stijf gaan zitten daar vandaan komt; ik zie angst dat ik gezien word als zenuwachtig ook... Interessante shit.

Oke, tot zover voor nu. In een volgend blog ga ik mezelf vergeven/corrigeren/veranderen zodat ik tot actie kom door mijn lichaamsgewaarzijn naar voren te laten komen.


Luistertip: Google Hangout Would a Living Income bring a Revolution in Education?