Dag 570 Tijd, Verantwoordelijkheid en Beperking in Relaties

Het moment dat je iemand ontmoet... hoe vaak overweeg je wanneer je deze persoon leert kennen het enige tijd te geven en ze op een armlengte te houden en dan een beslissing of keuze te maken gebaseerd op wat je geleerd hebt, wat je te weten bent gekomen wie je was in relatie tot hen, het al dan niet voort te zetten hen te leren kennen, deel te nemen, tijd te spenderen en tijd te geven aan deze persoon om helderder te kunnen beslissen voor je keuze in jezelf of je jezelf gaat toestaan een deel van deze persoon te worden en met gewaarzijn te kijken naar het uitspelen van de tijd. Dan de verantwoordelijkheid van het feit dat je willens bent om verantwoordelijkheid te nemen voor wat er van komt van die relatie.

Als je op dat moment voelt dat deze persoon iemand waardevols is, je plezier hebt en je plezier met hen hebt, je een boel van hen leert, ze je expressie ondersteunen, dat ze sommige zwakheden uitdagen, dat deze persoon een bijdrage zal leveren aan jou en jouw leven en van daaruit Tijd en Verantwoordelijkheid overwegend een geïnformeerd besluit in jezelf te nemen om die relatie te wandelen.

Dat zal jezelf doen handhaven niet te neigen naar gaan beschuldigen en projecteren en je emotionele shit op de ander te projecteren. Problemen, conflicten, ruzies en onenigheden zullen een stuk sneller opgelost kunnen worden. Dit geldt niet alleen voor partnerrelaties maar voor ALLE relaties. Dit zou een standaard moeten zijn in iedere relatie die er in je leven bestaat. Kennissen, vrienden, familie, lange termijn partnerrelaties, agreements.

Dingen die kunnen gebeuren in die relatie of problemen die erdoor kunnen manifesteren zijn een combinatie van een verzameling van onze geschiedenis en consequentie die leiden tot dat moment en evenzo die van de ander. Dus daarin kunnen we door processen en gebeurtenissen gaan in ons leven en dingen die ons gebeuren die niet alleen door onze geest en leven en proces komen maar ook deel van die andere persoon zijn waar we bij aangehaakt zijn vanwege het maken van die connectie, relatieconnectie en fysieke connectie.

Als we in een bevlieging een beslissing en keuze maken om onszelf emotioneel en fysiek te verbinden met iemand, creëert die connectie een verbinding in onze relatie tussen onszelf en hen en daarin kunnen we - door onze toestemming en aanvaarding - consequentie uitnodigen in ons leven en dat is een combinatie van de onze en die van hen en de ander doet in feite hetzelfde.

Het concept van wederzijdse consequentie

Het moment van connectie en gelijke acceptatie en aanvaarding als verantwoordelijkheid voor wederzijdse consequentie. Die Wederzijdse consequentie bestaat in een ieder individueel en samen omdat je de beslissing maakt jezelf toe te staan en te aanvaarden een deel van een ander persoon's leven te worden net zoals je hen toestaat en aanvaardt een deel van jouw leven te worden.

Het is interessant dat dat moment van acceptatie en aanvaarding zo absoluut je eerste instantie van verantwoordelijkheid bewijst in je relatie met een ander persoon en wat er ook van komt van die relatie omdat we zelf de keuze/beslissing maken om een deel van die persoon's leven te worden net zoals we hen toestaan een deel van ons leven te worden. Je opende jezelf, je communiceerde, je deelde, je nam deel, je gaf ze tijd, je gaf ze aandacht en je stond toe dat dat beantwoord werd van hun deel ook. Beschuldiging later is in feite dus een zelfbedrog.

Belangrijk is meer gewaar te worden of onze connectie - en fysieke connectie - met iemand is vanwege een daadwerkelijke beslissing van bijdragende assistentie en steun voor onszelf en voor ons proces òf dat het er één is die de deur naar meer onnodige consequenties in ons leven opent. 

 Wat betekent dit voor mezelf?

Kijkende naar bovenstaande bespiegelingen opgediept uit de existentiële audiotheek van Eqafe moet ik aan mezelf toegeven dat ik wel een puntje of wat gemist heb in relatie tot de tijd nemen voor een beslissing verder te gaan met iemand. Voor wat betreft al mijn 5 langdurige(re) partnerrelaties tot nu toe moet ik zeggen dat ik eigenlijk geen tijd heb genomen de personen te leren kennen en alle hebben me een hoop consequenties gekost die ik me had kunnen besparen door rustig te tijd te nemen iemand te leren kennen en een overwogen besluit te nemen. En heb me dit al vaker gerealiseerd maar het beklijft niet echt dus ik vermoed dat ik hier te maken heb met een diepe zgn. Beingness voorprogrammering die ik leven na leven gevolgd heb. Dit moet ik echt veranderen van mezelf!

Bij mijn laatste relatie gooide ik de ontmoeting/connectie al na de eerste week in de vorm van een (mail met een) relatie-overeenkomst en dacht nog daarmee goed bezig te zijn. Veel te snel veel te close dus! Ook veel te snel aan de seks. Ik dacht het toch echt beter te doen dan de vorige keren maar helaas… ik had het deel van de ander eerst leren kennen weer overgeslagen en dus ontmoette ik weer veel consequentie. Dit “einde” van die relatie luidt wel een nieuw begin in, dat van nou eens een contact met een man niet gelijk willen bestempelen als een relatie (of agreement) maar als een leren kennen van hem en aankijken of ze mij evenveel steunen en eren en WILLENS zijn om er te zijn voor het beste en de verbetering van mij als ik voor hen.

Vragen aan mezelf

Wat bracht mij waar ik nu ben? 

Wat waren al de gedachtepatronen, reactiepatronen, persoonlijkheden, gewoonten, gedragingen en verslavingen?

Wat van mij moet veranderen om te verzekeren niet weer te belanden waar ik nu ben? Oftewel, wat van mij droeg bij aan waar ik nu ben?