Dag 12: Te koud om mezelf te bewegen

Pijnpunt linkerbovenbeenspier - systeemverwijdering: kou. Stoppen mezelf in de kou te zetten.

Vanochtend stond een afspraak met een monteur die het ventilatiesysteem hier in huis kwam repareren op de agenda. Het precieze tijdstip kon niet worden gegeven;het zou in het ochtenddeel van de dag zijn. Ik had gauw het hele huis gestofzuigd want na achten kon de monteur al komen en dan hoor ik mogelijk de voordeurbel niet, omdat deze bel eigenlijk meer een zoemer is die geen duidelijk geluid geeft. Dus - toen ontbijten en omdat ik besloten had / met mezelf afgesproken had even geen computerwerk te doen, wilde ik met mezelf, mijn fysiek en de omgeving relaxen, maar ik bleef eerder vastgeplakt op en rond de bank om maar te zien/horen of er een auto kwam voor rijden. Ik keek wat tv en bemerkte dat ik echt wel aan het wachten was en deze tijd niet nuttig/effectief besteedde als dan een paar telefoontjes gepleegd hebbende voor zaken die ik nog moest uitzoeken. Het werd later en later - en ik kreeg het steeds kouder - tot op een gegeven moment het iets na twaalven was toen ik actie ondernam: het telefoonnummer van het bedrijf achterhalen. Verhip, ingesproken bandje - ze hebben middagpauze.. tot 13.00 uur. Dus zelf ook lunchen om daarna te bellen. De vrouw die ik aan de telefoon kreeg zei dat ze me al een paar maal had proberen te bereiken en toen aannam dat ik er niet was; ik was waarschijnlijk aan het stofzuigen dus... Het zou drie uur worden waarop ik zei dat ik dan de sleutel wel bij de buurman af zou geven zodat ik weg kon.

Ik ging niet weg en toen de monteur om half drie kwam zei hij aan de deur: "Brand maar los". Ja! Nadat hij de installatie vervangen had hebben we een 'verfrissend' gesprek aan de keukentafel gehad over o.a. leren samenwerken in een huishouden en met name onszelf niet te fucken door de reacties op de ander. Met dit was ik weer vergeten dat ik de ochtend mezelf had zitten/lopen fucken - daarom deze zelfvergevingen voor vandaag om mezelf te bevrijden van de beperkende gedachtepatronen die ik erop nahoud:

Mijn Zelfvergevingen:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn de bel niet te horen.

Ik vergeef mezelf heb toegestaan en aanvaard  bang te zijn dat de monteur weer weggaat als ik de bel niet hoor waardoor het weer een week duurt voordat het ventilatiesysteem wordt gemaakt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn dat de badkamer verschimmelt als het ventilatiesysteem het niet doet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn dat de keuken onder het vet komt als het ventilatiesysteem het niet doet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn dat als het ventilatiesysteem het niet doet dat de gevolgen onomkeerbaar zullen zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat ik door de angst/bewustzijn mezelf als het fysieke lichaam aan het misbuiken waardoor ik een koudesensatie krijg.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb de nieuwe bel te installeren die ik jaren geleden gekocht heb en zodoende het mezelf moeilijk maak door mezelf niet de zekerheid te verschaffen van een voordeurbel die duidelijk te horen is in het hele huis en de tuin.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf wijs te maken dat H. de bel moet installeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf wijs te maken dat ik de bel niet kan installeren terwijl ik technisch praktisch ben en altijd alles heb kunnen maken op dit gebied.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in een cyclus terecht te zijn gekomen waarin H. veel van de klusjes voor zijn rekening moet nemen en ik kan blijven zwelgen in hulpeloosheid in plaats van uit de cylcus te stappen en mezelf hier in en als het fysiek toe te passen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te zwelgen in hulpeloosheid, omdat ik vind dat 'de man' de klusjes moet verrichten.

Zwelgje; Olivier B. Bommel

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb kou te ervaren in en als mezelf als gevolg van de tegenpool van verhitting door gedachten die ik levenslang in mezelf heb toegestaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te kunnen bewegen als ik het koud heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb boos en teleurgesteld in mezelf te zijn dat ik de dingen niet doe/heb gedaan die ik van mezelf vereis te doen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb 'bevroren te raken' van gedachten/emoties/reacties die ik in mezelf toesta.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf pijn te doen met angst voor kou waardoor ik kou in en als mezelf creëer want dat waar ik bang voor ben is dat wat ik creëer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf niet te bewegen als mezelf in het moment, maar een afspraak met mezelf maak in de toekomst over wat ik wel en niet ga doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb continue in het bewustzijn/wachten te bestaan waardoor ik helemaal gallisch word in plaats hierzijn met mezelf als zelf-beweging te leven en mezelf niet te limiteren/binden aan een afspraak die ik me mezelf gemaakt heb die me niet ondersteund in het praktisch hier doen wat ik van mezelf vereis te doen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een 'verfrissend' gesprek nodig te hebben om de verveling die ik in de ochtend ervoer te verdrijven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het mezelf kwalijk te nemen als ik niks 'nuttigs' doe.

 Zelfverbintenis:

Ik verbind mezelf met het doen met het weer zelf doen van dingen installeren, doen van klusjes en andere fysieke activiteiten.

Ik verbind mezelf zelfvertrouwen als mezelf te leven in het fysiek/doen van klussen in en om het huis.

DIP www.desteniiprocess.com
Eqafe www.eqafe.com
Agreement course