Dag 16 - Vermijden te spreken met sommige mensen

De verbinding met de matrix verbreken

Vandaag was het Koninginnedag en de afgelopen vijftien jaar vermijd ik dergelijke festiviteiten meestal. Toch wil ik dit vermijden transcenderen omdat ik me besef dat mijn startpunt hierin angst/zelfonoprechtheid is. Toen ik vanochtend mijn DIP les aan het bestuderen was wilde ik ineens gaan fietsen op mijn mountainbike - ook omdat het voor het eerst weer warm weer was na lange tijd relatieve kou. Ik fietste het dorp in waar ik doorheen 'moet' om het rondje in de polder te fietsen; ik bleef gewaar van de adem en niets bewoog in me terwijl ik langs de standjes van de braderie fietste. Er waren al veel mensen op de been en langzaam slingerde ik erdoorheen. Tot ik ineens mijn naam hoorde roepen: Hee Syl! Ik zag dat het Sas was die zelf een standje had met waren; ik stapte af en was nog steeds stabiel  in de adem - geen reactie, geen beweging binnenin mij, gewoon hier rustig in en uitademend.

Ik ben uiteindelijk drie uur gebleven op een intussen een drukke Koninginnemarkt voor en met mensen van de hele omgeving. Ik merkte al gauw dat ik een onoprecht punt van 'afkeer tegen dorpsfeesten' in mezelf doorwandelde en dit sterkte mijn zelfvertrouwen in mezelf dat ik van de matrix kàn loskomen.


Mijn Zelfvergevingen:


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dorpsfestiviteiten te vermijden in plaats mezelf te realiseren dat ik mezelf vermijd als wie ik ben als één en gelijk als alles.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dorpsfestiviteiten te vermijden, omdat ik gestopt ben met alcohol drinken waardoor ik eerder wel kon meedoen in de gehele alternatieve realiteit van vermaak.

Ikmvergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn lichaam te misbruiken door het gebruiken van alcohol.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb alcohol te gebruiken om mijn bewustzijn mee te vernauwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd heb te zien/begrijpen/realiseren dat het bewustzijn een gevangenis is dat ik probeer t e verdoven/minder te ervaren door alcohol.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zelfonoprecht te zijn met mij als allen in het denken 'beter' te wanen dan de mensen op de braderie, omdat ik denk dat ik mij niet bezighoud met vermaak in plaats mezelf te realiseren dat als ik denk  - ik me feitelijk bezig houd met het vermaak van de geest omdat Anu en co. het denken in mensen hebben geïnjecteerd om ons van onszelf en elkaar af te scheiden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren bij dorpsfestiviteiten, omdat ik mezelf niet goed een houding weet te geven in plaats mezelf te realiseren dat ik hier in en als de adem kan wandelen als één en gelijk als alles.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat ik mezelf een houding moet weten te geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat ik door het denken mezelf 'geen houding weet te geven' en mezelf niet leef als de levensadem als zelfexpressie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard mezelf 'beter' te voelen omdat ik denk niet te participeren in het brood en spelen voor het volk in plaats mzelf te realiseren ik evenzon participeer in het brood en spelen voor het volk omdat ik gedachte/gevoel heb wat van de denken/geest/bewustzijn is wat in het menselijk fysiek lichaam is ingebracht om ons 'leven' na 'leven' mee bezig te houden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te twijfelen aan mezelf dat ik de verbinding met de matrix kan verbreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb een hekel te hebben aan mensen die me semi-geïnteresseerd vragen hoe het met mij gaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb een hekel te hebben aan de standaardgesprekken die gevoerd worden op markten en braderiën.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb standaardgesprekken te houden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb een hekel te hebben als mensen net doen alsof ze mij kennen terwijl ze zichzelf als leven geeneens kennen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb het spreken met sommige mensen te vermijden in plaats mezelf te realiseren dat het spreken met mensen geen communicatie in gelijkheid en eenheid is, omdat ik mezelf realiseer dat ik alleen kan spreken ALS en met mezelf als uitgangspunt waarbij ik directe uitspraken doe over wie ik ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb er een hekel aan te hebben als mensen herinneringen gaan ophalen als we elkaar spreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb er een hekel aan te hebben als mensen herinneringen over mij gaan ophalen, omdat ikzelf als de geest mezelf dan inlaadt met plaatjes/beelden/woorden wie ik niet echt ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd heb mezelf als de geest in te laden met plaatjes/beelden/woorden als ik andere mensen spreek in plaats mezelf te realiseren dat gedachten/herinneringen/beelden/woorden niet echt is wie ik ben.

Wanneer en als ik realiseer er een hekel aan te hebben als mensen herinneringen gaan ophalen als we elkaar spreken - stop ik en adem ik  - ik sta mezelf niet toe er een hekel aan te hebben als mensen herinneringen gaan ophalen als we elkaar spreken, omdat ik mezelf realiseer/gewaar wordt dat alles altijd een illusie is geweest. In plaats  - laat ik het los en breng ik mezelf hier in het fysiek als oneindige zelfexpressie van leven en druk ik mezelf uit in en als de adem als één en gelijk als alles.

Wanneer en als ik vergeef realiseer er een hekel aan te hebben als mensen herinneringen over mij gaan ophalen - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe er een hekel aan te hebben als mensen herinneringen over mij gaan ophalen, omdat ik mezelf realiseer dat ikzelf als de geest mezelf dan inlaadt met plaatjes/beelden/woorden wie ik niet echt ben. In plaats - stuur ik mezelf in de adem en sta ik gelijk aan de woorden die met mij gedeeld worden.


Wanneer en als ik mezelf realiseer mezelf als de geest in te laden met plaatjes/beelden/woorden als ik andere mensen spreek  - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe mezelf als de geest in te laden met plaatjes/beelden/woorden als ik andere mensen spreek, omdat ik mezelf realiseer dat gedachten/herinneringen/beelden/woorden niet echt is wie ik ben. In plaats - sta ik op in en als mezelf als de adem hier en laat ik mezelf geboren worden als leven in het fysiek.


Zelfverbintenissen:

Ik verbind mezelf met mezelf door het stoppen te participeren in herinneringen.


DIP: www.desteniiprocess.com
Eqafe: www.eqafe.com
Agreement course: www.desteniiprocess.com/courses/relationships