Dag 20 - Dodenherdenking en dood en verderf door het huidige systeem



Dood het verleden - dood het heden - dood de toekomst.



Dan ben je HIER.


Nationale Dodenherdenking. Wanneer herdenken we de 3,3 miljoen doden die jaarlijks vallen door honger en armoede? Welk perpectief hanteren we hier? Ons "eigen land" en verder kijken we niet? Eigen volk eerst of de hele wereldbevolking eerst of is de mensengeest daar te klein voor om dat te bevatten hoe het ook alles anders kan, zodat oorlog stopt? Ik praat het niet goed dat er oorlog bestaat waardoor er doden vallen, alleen wil ik het punt dat we dit allen toestaan en aanvaarden door te participeren in/verdedigen van allerlei denkbeelden als grondoorzaak onder ogen zien. Bommen zijn als gedachten waarmee we het fysiek bombarderen - geest boven materie terwijl we nooit van de materie zullen kunnen winnen en een verlies-verlies situatie is. Om oorlog te stoppen zal het nodig zijn om fase 1 van verandering te implementeren om te leren van de buurman te houden als jezelf.


Mijn Zelfvergevingen:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te ergeren aan mensen die geloven in het herdenken van doden als dat dat iets zou oplossen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te begrijpen dat mensen niet begrijpen dat de dodenherdenking in traditie wordt gehouden om mensen in de slavernij van gedachten/herinneringen te houden en ze zo te kunnen controleren "van bovenaf".

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te beseffen dat de dood heer en meester is over het "leven op Aarde".


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat mensen als geest zichzelf steeds weer op willen laden als een batterij in de veronderstelling dat het systeem van elkaar doden daarmee weggaat in plaats in te zien dat dit alleen zal ophouden als we het systeem/gedachten in het algemeen stoppen omdat gedachten de bron van oorlog met jezelf en anderen is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat het "leven op Aarde" in feite een "Machine op Aarde" is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat het herdenken van het verleden het lijden van de geest weer doet opladen/opvlammen/oplaaien en zo de cirkels in stand worden gehouden zonder daadwerkelijke oplossing van de oorzaak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat gedachten/herinneringen dode dingen zijn en geen leven.



Mijn Zelfverbintenissen:
Ik ga de verbintenis met mezelf aan om het verleden, het heden en de toekomst te doden.
Ik ga de verbintenis met mezelf aan om het zelfdodende geestsysteem bestaande uit gedachten, gevoelens en emoties te doden door zelfvergeving in zelfeerlijkheid en ik zal ook anderen ondersteunen en assisteren hetzelfde te doen.
  
Ik ga de verbintenis met mezelf aan om te stoppen mezelf als mijn echte zelfwaarde als wie ik ben als de adem als leven te doden door te participeren in gedachten/herinneringen, gevoelens en emoties.
Eqafe: www.eqafe.com
Agreement course: www.desteniiprocess.com/courses/relationships


Wandel je de Aarde met mij? Wil je ook in proces van zelfrealisatie en mij als levensbuddy - klik hier.

  
  • Bewustzijn is de collectieve staat van zijn gebaseerd op zelfgeïnteresseerde energieën van gevoelens en emoties waar de fysieke realiteit wordt genegeerd en slechts gebruikt als geknechte delen knechtend om te resulteren in gelijk van de Knechter door het Bewustzijn te gebruiken.

  • Bewustzijn is de bevestigde staat van Bezetenheid die resulteert in de wereld die we heden ten dage hebben. Bewustzijn staat zijn GASTHEER toe om realiteit te ontkennen gebaseerd op een Innerlijke ervaring wanneer de Uiterlijke ervaring de polariteitstegengestelde is van de Innerlijke ervaring, wat een complete afscheiding van Realiteit aangeeft.

  • Bewustzijn eindigt wanneer het fysiek lichaam doodgaat en het fysieke verdergaat in een andere vorm.

  • De Desteni van Bewustzijn is zeker. Het eindigt in één adem en was volstrekt overbodig.
 Bernard Poolman
  

Reacties

  1. Cool Syl thanks. Via jouw blog deze zelfvergevingen gelopen; zo wordt zichtbaar dat ik/1 persoon niet alle punten van de wereld hoef(t) uit te schrijven lol als er samenwerking is, wat zo fijn en ondersteunend is om te ervaren; en vooral effectief.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, cool, Sylvie - ik zei ook zoiets tegen iemand maar 't had geen effect. De eerbied voor de doden zit er diep in LOL ja, in dat ene moment per jaar, verder niet :)

    Zou cool zijn als er op scholen wordt stilgestaan bij wat er nu op dit moment plaatsvindt in de wereld, tezamen met de Dodenherdenking. Maar nee, 'onze' doden, die ook nog eens al heel lang dood zijn, zijn veeeeel belangrijker omdat zij VOOR ONS gestorven zijn. Mooi niet, ze zijn gestorven voor een denkbeeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Cool Sylvie, ik heb net als jou stilgestaan bij dit punt van dodenherdenking. Hier in Italië is 4/5 mei niets, maar zag op FB van alles langskomen. Doden herdenken in je hoofd als het 1 minuut stilte is, dat is eigenlijk heel grappig, net als in gedachte de doden levend houden. Wie houden we nu voor het lapje? Iets doods wordt niet levend door er mind energie in te pompen, dood is geweest en als je er geen lering uit trekt in zelf-oprechtheid dan zul je in cirkeltjes ronddraaien tot je er dood bij neer valt. Het zou cool zijn als er een oorlogsmonument was waarop alle namen van de gesneuvelden stonden met daarachter hun werkelijke startpunt dat hen deed beslissen om mee te doen in de oorlog. Zo'n afgrijselijk monument zou nog eens verandering kunnen brengen, maar dodenherdenking alla 2012 is een herhaling van het verleden en misbruik door gedachten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts