Dag 33 - Geestsex: Lekker gevoel bij "mooie woorden" van een ander


Een fout door velen gemaakt, mezelf incluis - inzicht, wijsheid, kennis, verstand: Het doet er niet toe hoe mooi of diepgaand - is leeg en waardeloos zonder zelf als aanwezigheid als de woorden - zonder zelf als gewaarwording als de woorden - zonder zelf de woorden te leven.
[ >> Als overgeschreven en getyped door Swami Muktananda door het interdimensionale portaal]

Ik had enkele ervaringen toen ik iemand een commentaar in een Facebookgroep zag maken luidende "mooie woorden" op iemands post - toen ineens oja daar ga je lekker op glijen zeg maar. Een tijdje terug had ik die ervaring/gevoel/energie bij andere schrijfsels van een mededestonian - opletten: dat gevoel moet ik even vlaggen = geestsex. Dus vandaag/gister snapte ik dat dat de mooi-lelijke woorden polariteit is. Dat het gaat om levende woorden - yeah - die kon ik zo dus zien/realiseren. Om dit zien om te zetten zal ik hier zelfvergeving- en correctie op mezelf als de geest toepassen om zo deze realisatie zelf als mezelf te kunnen leven.

Geestsex - elkaar in denkbeelden dekken


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard in een jaloezie te gaan bij het zien staan van "mooie woorden" als comment bij een facebookpost van een ander.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard te gaan 'glijen' bij het lezen van "mooie woorden" van een ander in plaats mezelf te realiseren dat glijden in houdt dat ik niet blijf staan in en als mezelf, maar in de geest/een gevoel val - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in de val van de geest te trappen - in dit geval 'een gevoel'.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik "mooie woorden" moet schrijven en/of spreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat hoe mooi of diepgaand woorden ook zijn deze woorden geleefd dienen te worden als mezelf. 


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat mooie woorden leeg en waardeloos zijn zonder zelf als aanwezigheid als de woorden - zonder zelf als gewaarwording als de woorden - zonder zelf de woorden te leven.


 
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard een 'speciaal gevoel' te krijgen in mijn onderbuik bij het lezen van een blog van een mannelijke mededestonian in plaats mezelf te realiseren dat dit gevoel van de geest is - en niet echt is, maar een energetische uitdrukking als de motor voor het geestbewustzijnsysteem - ontworpen in het geestbewustzijnsysteem van mensen, zodat ieder mens altijd leeft binnen de polariteiten van gevoelens en emoties, goed en slecht, juist en verkeerd, positief en negatief enzovoort om op die manier vanbinnen een slaaf te blijven en als bewustzijn door het Witte Licht bestuurbaar te blijven en je nooit de kans te geven om hier te zijn, constant op ieder moment, waar niets beweegt in jezelf, zoals wie je bent op ieder moment.


 
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een bijzonder - 'sexueel' getint - gevoel te creëeren in mijn lichaam/schaamstreek bij het lezen van andermans schrijfsels in plaats mezelf te realiseren op die manier vanbinnen slaaf te blijven en als bewustzijn te blijven reageren.


 
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb gevoels- en emotionele energie in mijn lichaam/schaamstreek te hebben opgeslagen als afvalenergie en deze gaat bewegen op het moment dat ik het met iets 'mooi'/'positiefs' geschreven zie en correleer met mijn geestogen in plaats van simpel gelijk te staan aan de woorden die gedeeld worden.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een gevoel als 'lekker' als
'positief' te
categoriseren en hiermede tegelijkertijd het bestaan van "niet-lekker' als een 'negatief' in de wereld te creëren, dus Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een gevoel als 'niet-lekker' te noemen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb door in een gevoel van de geest te gaan feitelijk de onbewuste geest op te laden en alles dat bestaat in de wereld: armoede, verkrachting, moord, het overheidssysteem, enzovoort omdat ik mezelf realiseer dat ik binnenin een gevoel mezelf verarm, verkracht, vermoord enzovoort.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te begrijpen dat anderen niet zien/realiseren dat wat er in hen gebeurd bij het lezen van woorden en ze te kenmerken als 'mooi' niet echt is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb iets/iemand als 'mooi' te connoteren in plaats mezelf te realiseren dat als ik het woord 'mooi' denk of spreek ik automatisch 'lelijk' creëer ergens in de andere kant van de wereld door toedoen van de Wet van Balans.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te realiseren dat alles in het universum en uitdrukking van zichzelf is en dat ik met de polariteit 'mooi'-'lelijk' van de 
geest erop drukkend een indruk/misbruik maak van wat hier is als uitdrukking in en van het Fysieke.


Gootgevoel
"Identificeer al de patronen die je gecreëerd heb binnenin je fysiek om het op een manier te houden wat je lekker en goed vind voelen -- er dient NIETS te zijn dat een GOED GEVOEL produceert, omdat je de bron  en origine ervan niet kunt vertrouwen en je niet volledig begrijpt tot welke reikweidte het de werkelijke realiteit zal bedekken door een vorm van blinde gelukzaligheid. Het constante hier als adem is wat leven is -- niet gevoelens ingetraind als controle en hersenspoeling/-speling."
~ Bernard Poolman

Mijn Zelfcorrigerende Uitspraken:

Wanneer en als ik mezelf zie denken dat ik "mooie woorden" moet schrijven en/of spreken - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe te denken dat ik "mooie woorden" moet schrijven en/of spreken , omdat ik mezelf realiseer dat "mooie woorden" leeg en waardeloos zonder zelf als aanwezigheid als de woorden - zonder zelf als gewaarwording als de woorden - zonder zelf de woorden te leven. In plaats - kom ik uit mijn hoofd hier als het fysiek/aarde en leef ik mezelf als één met mijn woorden.



Mijn Zelfverbintenis:

Ik verbind mezelf mezelf te leven als één met mijn woorden en me niet af te laten schrikken als anderen van de woorden die ik deel schrikken vanwege het gezond verstand inhoud die noch als mooi noch als lelik gezien kunnen worden, omdat praktisch gezond verstand gaat over wat hier is in de fysieke realiteit.




Agreement course: www.desteniiprocess.com/courses/relationships




Reacties

Populaire posts