Dag 50 - 'Leven' in polariteiten: Door dik en dun

In dit leven - en alle andere levens omdat elk leven hetzelfde is - verschil ik 'per periode' nogal van lichaamsomvang, wat kan variëren van zo'n 'dik' 80 kilo bij 1.68 m. tot 'vel over been' 58 kilo hoge spiermassa. Dit is in wezen zelfmisbruik en om dit te stoppen dien ik 'mijn' gedachten te stoppen als loskoppeling van de gevangenis van deze plaatjeswereld.

Door dik en dun

Waar komt het gezegde door dik en dun vandaan? Als je iemand door dik en dun steunt, help je hem of haar in goede en in slechte tijden. Vriendschap door dik en dun betekent zoveel als 'onvoorwaardelijke vriendschap, ongeacht de omstandigheden'.
Volgens het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006) betekent dik in deze zegswijze 'modder' en dun 'plassen regenwater'. Door dik en dun gaan betekende letterlijk 'over moeilijk begaanbaar terrein lopen'; figuurlijk ging het betekenen: 'volhouden/trouw zijn, ook in slechte tijden'.
Het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) noemt dit gezegde ook: "Door dik en dun, vroeger: door dik, door dun, 'zonder zich den tijd te gunnen de moeilijkheden van den weg te ontwijken, zonder zich daardoor te laten afschrikken of er op te letten'. Eigenlijk: door de meer vaste modder en door plassen. Soms wordt evenwel bij dik meer aan 'dicht struikgewas' gedacht."

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb gedachten mijn lichaam/fysiek te laten bombarderen en mezelf te vernietigen als leven.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien/realiseren/begrijpen dat het heen en weer geslingerd tussen feitelijk dik zijn en dun zijn een gevolg is van de participatie in het denken in polariteiten als dik en dun in plaats mezelf simpel te realiseren dat het ene bestaat doordat het andere bestaat.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat binnenin de uitspraak 'elkaar door dik en dun te steunen' stilzwijgend de status quo/omstandigheden van deze wereld wordt geaccepteerd en toegestaan en dit systeem van overleven als 'normaal' beschouwd wordt in plaats me te realiseren dat in een geheel nieuw systeem/set omstandigheden - het Gelijkheids Geldsysteem - iedereen zichzelf als leven kan leren assisteren en ondersteunen; het echte onvoorwaardelijke geven voor leven.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat ik in het eerst ondersteunen van een ander mezelf te buiten ga en de last die ik daardoor ervaar te laten materialiseer als overgewicht - een teveel dragen.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat zelf eerst egoisme is in plaats mezelf te realiseren dat in werkelijkheid de ander eerst egoisme is omdat ik dan iets van de ander wil/nodig heb.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf aangeleerd te hebben angst te hebben (te) dik te worden omdat ik dat vaak gehoord en gezien en gecopieerd heb van degenen die ik als 'voorbeelden' zag.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat deze denkpatronen over 'dik' en 'dun' dermate onbewust door mij zijn overgenomen, gecopieerd en gedupliceerd dat ze tot op de dag van vandaag mijn zelfprogrammering bepalen in plaats te stoppen te 'bestaan' in de polariteiten van 'dik' en 'dun' door mezelf onvoorwaardelijk te ondersteunen en assisteren hier te leven als de levensadem als het VLEES als wie ik echt ben.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dik te willen worden om dat ik dan minder vragen/vragende blikken/backchat krijg over 'mijn welzijn'.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dun te willen worden omdat ik dan beter pas in het ideale plaatje van deze plaatjeswereld en minder in mijn hoofd hoef onzeker te zijn of ik wel ok ben in plaats mezelf te realiseren wie ik ben als expressie van leven in en als mijn vlees als één en gelijk als alles dat bestaat.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat ik geen plaatje ben.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat ik een plaatje moet zijn.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard te participeren in een systeem van polariteiten dat een strijd uitlokt in het hoofd en zo voordurend bezig te zijn met het kijken naar een tenniswedstrijd in mijn hoofd van dik naar dun, van dun naar dik, enz..



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard mezelf te schamen als ik te dik ben en als ik te dun ben.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dat als ik (te) dun ben bang te zijn dat ik op een junkie lijk.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard
te zien/realiseren/begrijpen dat de menselijke geest als een junkie is - het lichaam uitmergelend/uitzuigend geheten ouderdom en/of ziekte.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard
te zien/realiseren/begrijpen dat de menselijke geest als een junkie is - het lichaam volspuitend met gedachten, gevoelens en emoties die de pure levensessentie en zelfexpressie wegvreten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb continue op en neer te wippen in mijn hoofd als de geest tussen dik en dun omdat dat mij zo is geleerd in plaats met met lichaam te werken zoals het is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te vinden dat het woord  'dun' staat voor armmoedigheid omdat dat zo is overgeleverd in de familielijn van vaderskant in plaats me te realiseren dat 'dun' bestaat omdat 'dik' bestaat binnenin onze geest en als gevolg te creëeren als 'onze geaccepteerde werkelijkheid'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het woord 'dik' te associëren met geld en gezondheid - "Hollands Glorie" - van 'alles is dik in orde' naar de buitenwereld communicerend zonder woorden en dus - vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het woord 'dun' te associëren met 'niet-geld' en 'ongezondheid'.

Zelfverbintenissen:


Ik stel mij ten doel alle polariteiten waartussen ik heen en weer geslingerd wordt in mezelf te stoppen.



Ik stel mij ten doel te onderzoeken waar  en wanneer ik mezelf bezig houdt met hoe ik er uit zie.



Ik stel mij ten doel te laten zien dat 'het oog wil ook wat' een statement van misbruik en voeden van de geest van energie en consumentisme is.


Ik stel mij ten doel op wereldschaal alle polariteiten te stoppen door mee te werken aan het stoppen van het huidige systeem van polariteiten van 'dik'- 'dun'-  'goed'/'fout' - 'positief'/'negatief' - 'verkeerd'/'juist' enz. enz. in en als mezelf als ook door een systeem van gelijkheid en eenheid in en als mezelf in te voeren waardoor we een totaal nieuwe wereld kunnen creëeren waarin de strijd/zelfmisbruik in ons hoofd/lichaam en daarmee in de 'buitenwereld' ophoudt te bestaan.