Dag 74 - Uitzending: Spreken met mijn Mascara-ogen

Denken vindt alleen plaats in dit kleine compartiment hier [wijst rond de ogen] en in dit deel in je solar plexus [wijst op de navel]. Dat denken zit alleen in dat kleine gedeelte in je hoofd en daar komen gevoelens en emoties ook vandaan.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb met mijn ogen te spreken.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb berichten met mijn ogen uit te zenden alsof ik een verdomde radio ben.





Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te manipuleren in het manipuleren van anderen als mezelf met de manier waarop ik mijn ogen beweeg in plaats mezelf te bewegen als mezelf binnenin deze fysieke realiteit als mezelf.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat wanneer ik met mijn ogen spreek ik in wezen spreek vanuit het kleine compartiment rond mijn ogen, waarin ik allerlei gedachten/herinneringen/plaatjes geprogrammeerd heb in mij eerste zeven jaren van mijn leven en ik deze vervolgens ga uitzenden/communiceren met anderen als mezelf.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat wanneer ik met mijn ogen spreek ik in wezen manipulerend en bedriegend bezig ben met anderen als mezelf omdat ik met mij ogen controle kan houden door de 'sprekendheid' die ik van binnenuit reguleer om redenen van zelfonzekerheid mee te omzeilen, uit te bannen en te onderdrukken.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn ogen te laten spreken in gevallen waar ik in mezelf had op moeten staan om mezelf een stem te geven.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn ogen kaal te vinden zonder makeup.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn ogen lelijk te vinden zonder mascara.







Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb uit mijn moeders woorden te destilleren dat het erg is dat ik een blote kontenkop heb.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat het erg is als mijn gezicht niet is gedefinieerd door mascara en/of wenkbrauwen.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik met mijn wenkbrauwen mijn brauwen wenk om op mijn wenken bediend te worden.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat het woord 'mascara' maskeren inhoudt - angst maskeren dat ik niet aan het plaatje volgens de plaatjeswereld voldoe die mij voorgespiegeld wordt door tv, bladen en andere vrouwen - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angsten te onderdrukken in plaats mezelf te leven als wie ik ben als één en gelijk als alles.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb boos en verontwaardigd te zijn als tiener dat mij verboden wordt mijno ogen zwart op te maken.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn halve leven gepreoccupeerd te zijn door hoe mijn ogen eruit zien in plaats me te realiseren dat mijn ogen praktisch zijn om mee te zien en niet om gezien te worden.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn ogen mooi te vinden met mascara.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb met mijn ogen precies te weten hoe ik aandacht moet trekken en vasthouden om dat aan te trekken wat mij bevalt en dat af te stoten wat mij niet bevalt en zo met mijn ogen alleen al een onderscheid maak wat ik in mijn wereld wil hebben of niet wil hebben; dat wat ik wil trek ik aan met mijn ogen en dat wat ik niet wil kijk ik niet aan.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zelfverzekerdheid te verbinden met hoe mijn ogen eruit zien.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zelfverzekerheid te hebben opgebouwd op het gebruik van mascara en dus zelfonzekerheid op het geen gebruiken van mascara.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb heel veel zwarte makeup gebruikt te hebben om de meeste mensen mee af te stoten en te zorgen dat alleen een select groepje mensen met mij wil praten/communiceren; een select groepje mensen die niet meedoen met de conformistische mens en dit denken uit te kiezen door de wijze waarop en de hoeveelheid makeup die ik opbreng -  en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn wereld te verkleinen tot een illusoir select groepje mensen die net als ik geprogrammeerd zijn om die bepaalde afscheidingsbeweging te vormen aangezien ik als mijn geest alles in werking heb gezet om maximale afscheiding te creëeren tussen mij en de mensheid als één lichaam. Hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf van de mensheid als één geheel als mijn menselijk fysieke lichaam als één met mij te hebben afgescheiden.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat makeup 'slecht' is en mezelf te veroordelen op het gebruik van makeup in plaats te kijken/zien wie ik ben binnenin het gebruik van mascara.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb met mijn ogen een ander te dwingen te doen wat ik - mijn ego - wil in plaats van te kijken/zien wat het beste is voor alle leven, hetgeen dan ook het beste is voor mij als praktisch gezond verstand.





Ik stel mij ten doel het woord zelfzekerheid te leven als mij.


Ik stel mij ten doel het woord zelfvertrouwen te leven als mij.


Ik stel mij ten doel te spreken/communiceren in eenheid en gelijkheid met en als mezelf als al dat hier is in de fysieke realiteit.



Reacties

  1. hehehehe het blotekontengezicht syndroom - heel bekend :)

    Ik heb jaren een zwart streepje rond mijn ogen gezet omdat ik vond dat ik zonder er zo kwetsbaar uitzag LOL dus make-up als verdediging.
    Ik gebruik nu al jaren geen "make up" op mijn ogen meer (alleen soms als ik er zin in heb) en dat bevalt me uitstekend; al dat gedoe, pfff

    BeantwoordenVerwijderen
  2. cool Sylvie! Ik heb zelf nooit make-up gedragen, ook als 'non-conformistische' statement van het 'mij niet aanpassen aan de voorgeschreven vrouwelijke uitdrukking', terwijl ik heimelijk wel wilde.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts