Dag 76 - Mijn Wetenschapsego: Niet weten is geen optie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dat niet-weten geen optie is als overgedragen, gecopieerd en gedupliceerd uit/van het familiesysteem/ vadermatrixsysteem.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb heel giftig te worden als mijn partner het antwoord geeft "ik weet het niet".
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb "ik weet het niet" geen antwoord te vinden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb heel boos te worden dat mijn partner zichzelf heeft geconditioneerd met het antwoord "ik weet het niet" - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te conditioneren met, in en als boosheid wanneer ik het antwoord "ik weet het niet" hoor/ontvang.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat mijn partner het antwoord "ik weet het niet" expres geeft om mij te jennen in plaats me te realiseren dat geest van niet-weten houdt om zo de hele tijd te kunnen participeren in het denken om de verslaving aan energie(geest)/geld(wereldsysteem) te lessen; ik realiseer me dat het hele lichaam weten is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het antwoord "ik weet het niet" als een enorme trigger in en als mij te laten bestaan die de gedachte triggert dat het geen optie is niet te weten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een antwoord nodig te hebben van iets of iemand buiten mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb buiten mezelf te geraken van angst/woede als ik een antwoord niet krijg van iets of iemand buiten mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te vinden dat je niet mag zeggen: ik weet het niet!

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb anderen als mezelf te dwingen (zeker) te weten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn het/een antwoord niet te weten als conditionering uit mijn kindertijd waar ik heb aangenomen dat een antwoord niet weten of 'fout' hebben heel erg is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik in en als mijn fysieke lichaam geen kennis en informatie nodig heb om te kunnen leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn ego/geest/overlevingssysteem te hebben geactiveerd binnenin de gedachte dat niet weten geen optie is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me vast te willen grijpen aan het antwoord van een ander in plaats mezelf te realiseren dat het mijn geest is die een relatie/lijntje buiten zelf wil onderhouden om voort te kunnen blijven bestaan in plaats hier zelf alleen te staan als zelf-functionerend organimsne als de adem van leven, niets buiten zelf nodig hebbende.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bolleboos te worden op christenen die beweren dat we niet (alles) kunnen weten en daarmee de kracht van zelf-weten van alles als zelf weg te leggen bij een entiteit - God - buiten zelf die niet echt bestaat en zo de verantwoordelijk over en van zelf niet te kunnen nemen in de toeassing van zelf als alles dat bestaat.

Mezelf herscripten:

Wanneer en als mezelf realiseer giftig te worden als mijn partner de antwoorden geeft "ik weet het niet"/"niets" - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe giftig te woorden als mijn partner geen antwoorden geeft, omdat ik me realiseer dat ik geen kennis en informatie nodig heb. In plaats - blijf ik hier in en als de adem als mijn fysieke lichaam en ondersteun ik mezelf in het realiseren van zelfoprechtheid.

Ik stel mij ten doel adem als de enige echte optie te leven als mezelf.

Ik stel mij ten doel mezelf te vertrouwen in elk moment van ademen het antwoord te zijn/geven/leven als mij als.