Dag 101 - Stiekem Je Blinde Woede afreageren op Je Kind

Ik heb deze blog offline geschreven d.d. 30 juli 2012

Lees ook Ouders creëeren Haat


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn blinde woede als geaccumuleerde energie uit gedachten, gevoelens en emoties op mijn kind/kinderen/ anderen uit te leven/af te reageren.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat woede blind is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb voordat ik aan kinderen begon geen opleiding te hebben genoten over hoe wij mensen als deze wereld in elkaar steken en onze systemen (gedachten, gevoelens en emoties) overdragen op de volgende generatie, exact zoals ze zijn overgedragen door mijn ouders en ik deze weer heb gecopiëerd en gedupliceerd.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb aan kinderen te beginnen terwijl ik mentale/gevoelsproblemen lopende heb die ik eerst met/in mezelf dien op te lossen door mezelf te verlossen van deze gevangenis van gedachten/herinneringen, gevoelens en emoties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb verantwoordelijkheid te nemen voor mijn gedachten, gevoelens en emoties, maar deze af te reageren op mijn kind door middel van ofwel woorden als mentaal misbruik/mentale manipulatie om gedaan te krijgen wat ik wil ofwel fysiek te worden en mijn handen te gebruiken om mijn wil/wet op te leggen.

 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat mijn kind mijn kind is in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat het kind een wezen dat hier individueel uitdrukking geeft aan zichzelf om te leren begrijpen wie hij/zij is als eenheid en gelijkheid van leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb nog nooit een enkele echte interesse in mijn kind/kinderen te hebben getoond.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb de gevolgen van mijn woorden en daden naar een kind te beseffen of er ook maar even over nagedacht te hebben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn kind te bestoken met wat in deze wereld wordt aangenomen als echt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de rol/karakter van vader/moeder als echt te hebben aangenomen in plaats mezelf te realiseren dat het slechts namen zijn waarbij we elkaar (be)noemen omwege van communicatiemiddel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn kind/kinderen de gedachten/ideëen die ik ervaar op te dwingen en eigenlijk al niet te weten waar die gedachten/gevoelens/ emoties nou vandaan komen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat het de adem is die leven geeft aan mezelf als aan mijn kinderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat mijn vlees geprogrammeerd is met woorden die ik heb aangenomen/gecopieerd/gedupliceerd van deGENEN die mij zijn voorgegaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf onder ogen te zien en te stoppen met het doorgeven van de geest van afscheiding.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb afgescheiden van leven hier door me in mijn geest als gedachten te gaan ophouden waardoor ik erge last krijg van gevoelens en emoties, omdat deze laatsten een direct gevolg zijn van de waan van gedachten/ideëen en deze vervolgens te gaan afreageren op een kind/kinderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mijn kind/kinderen te assisteren en ondersteunen in de uitdrukking van henzelf als leven, maar in plaats daarvan perse mijn stempel erop te zijn gaan drukken omdat ik mezelf ook onderdruk als leven als wie ik ben door te participaren in de geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven in het straf- en beloningssysteem als het vergeldingssysteem/geldelijke systeem van deze wereld in plaats mezelf te realiseren dat dit niets met leven van doen heeft maar met onze geest van zelfbedrog. 


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf woede op de hals gehaald te hebben door de opeenstapeling van gebeurtenissen waarin ik niet in mezelf ben opgestaan als één en gelijk en mezelf richting te geven binnenin wat het beste is voor iedereen/alle leven hier op aarde.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd heb woede met mezelf op de loop te laten gaan.

***

Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat woede voorkomt uit deelname in/aan de energie van geest/gedachten, gevoelens en emoties.

Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat woede blind is, dat we in woede ons niet gewaar zijn dat we de woorden die we spreken zelf zijn.