Dag 108 - Engelengeduld vs. Ongeduldig Karakter

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb engelengeduld te ervaren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat engelengeduld hebben/ervaren iets goeds is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf geidentificeerd te hebben met engelengeduld.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat engelengeduld in feite demonengeduld is omdat engelen demonen in vermomming zijn.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb engelengeduld aan de dag gelegd te hebben door mezelf bezig te houden met allerlei rook- en drinkgelag en hierin mijn fysiek als de aarde te loor hebben laten gaan.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat we met als 'ons goede gedrag'/'engelengeduld' een wereld hebben gecreëerd waarin we onszelf slechts in onze geest recreëeren in plaats van hier in het fysiek een wereld te herscheppen waarin voor iedereen en waardig leven kan worden gerealiseerd.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik in het uitoefenen van engelengeduld mijn zelftoepassing en zelfverantwoordelijkheid om actie te ondernemen heb afgestaan.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het 'engelengeduld'-karakter gebruikt te hebben om mijn tijd uit te zitten hier op aarde zonder mezelf te realiseren dat de term 'uitzitten' duidt op 'een gevangenis' en wel de gevangenis van de geest; dat werkelijk leven niets met engelengeduld van doen, maar met wie ik ben als één en gelijk als alles waarin ik doe wat ik wil dat mij geschied.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb ongeduld te ervaren als de andere kant van de medaille als gevolg dat ik engelengeduld ervaren heb, omdat onze geest nou eenmaal functioneert met tegengestelden en mij afscheidt van leven hier als mezelf als geduld.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb deel te nemen in engelengeduld omdat ik te bang ben om actie te ondernemen die in goed aarde valt.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb ongeduldig te zijn voor het ophalen van de poesjes dat het meteen moet en alles perfect.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb van ongeduld te moeten huilen/geroerd te raken.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb emotionele en gevoelsenergie opgehoopt te hebben in mijn fysiek hetgeen ik vervolgens ervaar als ongeduld in plaats mezelf te realiseren dat al die energie-ophopingen in mijn lichaam lopen te drukken op mij en mijn omgeving.



---


Wanneer en als ik mezelf realiseer ongeduld te geroerd te raken - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe geroerd te raken van ongeduld, omdat ik mezelf realiseer dat haast niets oplost en ik mezelf laat sturen door een energetische ervaring. In plaats - stuur ik mezelf in en als de adem en maak ik een besluit mij te leven als geduld als levend woord als wie ik ben.

---


Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat engelengeduld niet iets goeds is.

Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat engelengeduld eigenlijk demonengeduld is en dat echt engelengeduld hier als de adem zelf toe te passen in eenheid en gelijkheid.



Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat we onszelf leven na leven een vermaak in en als de geest toestaan.



Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat na engelengeduld ongeduld komt als gevolg van het ontwerp van polariteiten.


Ik stel mezelf ten doel het proces van de ophopingen in mijn lichaam te verwijderen door zelfvergeving in zelfoprechtheid en ademen als één en gelijk.



Reacties

Populaire posts