Dag 120 - Mezelf corrigeren: Energie/aandacht naar beneden/aarden

 Ademen is de sleutel en als je ademt, beweeg je de energie door je heen, het in de aarde grondend. Je zult ondervinden dat het voelt alsof je in de aarde zinkt -- dat is het bewijs dat je gegrond/geaard bent.

                                                          ~ Bernard Poolman

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te kunnen bewegen naar de aarde, maar de hele dag te blijven rondcirkelen in een gedachte over mezelf bewegen/een fietstochtje maken/schrijven en het niet te doen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb 's ochtends vaak een enorme behoefte te hebben aan naar buiten toe te gaan en mezelf fysiek te bewegen, maar mezelf laat tegenhouden/terughouden door de geest die me helemaal voor zichzelf wil hebben in de gedachte dat ik er geen tijd voor heb of dat het stom is als ik 's ochtends gelijk fysiek wil bewegen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te kunnen richten in zelfbeweging in en als de adem, maar in een negatieve energie van emoties/ menstruatie te blijven hangen - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te beroerd te zijn door gedachten en emoties dat ik mezelf niet kan bewegen in en als mijn lichaam.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb slecht in de adem te zitten en me dus ook slecht te voelen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te stagneren, het ervaren van stagnatie, waarschijnlijk ook in de lever - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te balen dat de medicijnen die ik gedurende 7 jaar heb aangenomen en ingenomen zo'n enorm verwoestend effect hebben op het fysiek, juist hetgeen me zo dierbaar was/is, mijn lichaam.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb veel verdriet te ervaren omtrent de verwoestende gevolgen van mijn daden van het slikken van pillen om mezelf, mijn woede, mijn verongelijktheid mee te onderdrukken.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen hoe ik elke menstruatie punten creëer waar ik denk doorheen te moeten, maar ze eerst gecreëerd heb waardoor ik een muur van energie in mezelf optrek waar ik veel last van heb.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf ongelofelijk dom te vinden dat ik het niet voor elkaar krijg mezelf uit die gemoedstoestand te bewegen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb gestoord te worden van dit vastzitten in mezelf als zelf-programmering hetgeen angst is, maar ik zie niet wat.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb wanhopig te worden van het in mezelf vastzitten - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te participeren in het hoop-karakter te denken dat verandering een daad, niet realiserende dat vandaaruit het wanhopige karakter voortvloeit.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb enorm van mezelf te balen dat ik weerstand ervaar tegen de dingen die ik van mezelf vereis te doen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mijn energie praktisch hier te aarden door  bijvoorbeeld een voetenbad te nemen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb voetenbaden afgeschaft te hebben omdat ik de hele aromatherapie -en baden heb afgeschaft in plaats van ze te herdefinieren naar wat het beste is voor alle leven.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb iedereen anders wel te assisteren en ondersteunen met therapie en massages en mezelf compleet te verwaarlozen qua aandacht aan mezelf geven.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb aandacht aan mezelf geven te oordelen als egoïstisch in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat het gezond verstand van Leven is dat zelf eerst komt om mezelf op orde/in balans te krijgen, want zelf is allen als één en gelijk aan Leven; er bestaat niets dat niet van zelf als allen als één en gelijk is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat als ik mezelf niet eerst op orde/in balans breng ik de verandering niet van binnenuit als wie ik ben kan leven.

Verandering is geen daad
verandering is de enige zekerheid
bestuur ik mijzelf om te veranderen als Leven
of sta ik mezelf toe om te veranderen in nog weer een ander systeem?

Ik stel mezelf ten doel nauwkeurig op te letten in mezelf welke angst me weerhoudt te doen wat ik van mezelf vereis te doen/wil doen.


Ik stel mezelf ten doel 's ochtends naar buiten toe te gaan als ik dat wil en mezelf te bewegen en te stoppen dat al iets 'slechts'/nutteloos ten overstaan van de buurt te zien.


Ik stel mezelf ten doel mezelf te richten/sturen in en als de adem, het zelf-sturende principe als mezelf te leven.


Ik stel mezelf ten doel als ik adem, de postieve/negative energie door me heen te bewegen, het in de aarde grondend.


Ik stel mezelf ten doel mezelf hier te gronden in het Fysiek en niet weg te vliegen of dood te gaan.


Ik stel mezelf ten doel hier te staan als een boom, ademend als leven, als gelijke, stevig verankerd in en als de aarde.


ik stel mezelf ten doel mezelf te vergeven dat ik mijn lichaam zwaar heb overbelast door medicijnen te slikken en relaties te voeren die ongunstig/ineffectief voor me waren/zijn.


Ik stel mezelf ten doel te stoppen te zwiepen tussen de polariteit van teveel bewegen en te weinig bewege om een gezond verstand van Leven-evenwicht te realiseren met mijn lichaam.


Ik stel mezelf ten doel me niet langer door de menstruatie te laten leven maar zelf het stuur in handen te nemen en te doen wat ik kan en te stoppen me te focussen op wat ik niet kan.


Ik stel mezelf ten doel de aromatherapie(praktijk) die ik uitvoerde opnieuw te gaan bekijken zonder oordeel en te zien wat ik ervan kan gebruiken voor wat het beste is voor de fysieke assistentie en ondersteuning voor alle leven.