Dag 132 - Weerstand tegen Zelfvergeving als en voor de ander



Zojuist heb ik nogmaals de video hierboven 2007 History of mankind - Part 64 - Indigo Children Parent Supporgeluisterd en daarin kwam voor mij weer naar voren zelfvergeving te moeten doen als en voor een ander die het niet doet/kan/meewerkt m.n als en voor mijn partner. Aangezien ik in een moeder-/opvoederrol/-patroon vastzit naar mijn partner toe, zal mij dit assisteren en ondersteunen uit deze karakters te stappen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb geen zelfvergeving toe te passen voor de ander als mezelf maar de punten in de ander slechts aan te blijven wijzen waardoor ik steeds hetzelfde blijf herhalen en er niets wezenlijks verandert, omdat mijn partner er verder niets mee doet te stoppen met zelfvergeving en ik niet weet of hij hiermee gaat beginnen, maar ik mezelf wel wil bevrijden van mijn praatprogramma.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb weerstand te ervaren op het doen van zelfvergevingen als en voor mijn partner en dus met mijn ego mijn omgeving wil blijven regeren door mijn wijze van reageren.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat mijn partner zichzelf dermate heeft opgesloten in zijn geestbewustzijnssysteem dat ik er niet van uit kan gaan dat dat op een moment in de nabije toekomst zal veranderen en ik het heft in eigen handen zal moeten nemen om niet opgesloten te blijven in mijn eigen geestesbewuszijnssysteem door voortdurend mezelf toe te passen als moeder-/leraarkarakter.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het vreemd te vinden op een dergelijke manier te gaan communiceren (met mezelf).


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te weten wat het zal brengen als ik mijn huidige lijn van communicatie van spreken/oordelen in wat hij wel/niet moet doen ga stoppen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb zelfvergeving toe te passen voor mijn partner maar hem toe/aan te spreken alsof ik hem moet heropvoeden in plaats me te realiseren dat ik mezelf als iedereen kan heropvoeden door zelfvergeving in zelfeerlijkheid.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb hier één en gelijk te staan als mijn partner in zelfeerlijkheid.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een wee gevoel in de maagstreek/zonnevlecht te ervaren waar ik de energieën/reacties van gevoelens en emoties heb opgeslagen sinds het begin der tijden.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn ego tussen mij en mijn proces van één en gelijk worden aan mijn lichaam te laten staan omdat ik bang ben
alleen te komen te staan, hetgeen vanuit het perspectief van de geest is want de geest is afhankelijk van relaties/lijntjes met iets of iemand buiten zichzelf.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb afhankelijk te zijn geworden van mezelf bekommeren/dik maken om mijn partner wat in wezen mezelf bekommeren om mezelf is uit overleving in de geest, mezelf op te kunnen laden/voeden met gedachten/reacties waar niemand wat aan heeft en waardoor ik mezelf en mijn lichaam geweld aandoe.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te willen dat mijn partner weggaat/verhuist zodat ik kan stoppen met mezelf dik maken.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb tijdens elke intensieve relatie met een mannelijk wezen - 3 in totaal - dik te worden door me dik te maken binnenin karakters als moeder/leraar/redder enz..


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dat ik mezelf heb afgescheiden van mijn partner omdat hij de 'pijn' en het 'verdriet' symboliseert waar ik vanaf de geboorte in ben beland.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat als ik innerlijk reageer ik machteloos word omdat de geest het overneemt in dat moment en elke keer dat ik reageer - reageer ik en gebruik ik niet de tijd ertussen om oplossingen voor te staan/verwerkelijken, maar er komt een tijd dat ik de angst/boosheid moet transcenderen, in moet ademen, moet realiseren dat het hier is en het tijd vergt om te veranderen en zelf bang/boos worden erover verandert het niet, wat zelf bepaalt is wat ik wandel om het te veranderen in acties die ik leef. 



Wanneer en als ik mezelf realiseer dat ik weerstand ervaar op het toepassen van zelfvergevingen als en voor mijn partner - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe weerstand te ervaren op het toepassen van zelfvergevingen als en voor mijn partner, omdat ik mezelf realiseer dat ik mezelf limiteer tot opvoedkundige tactieken en terechtwijzingen, exact hetgeen averechts werkt in de geest. In plaats - sta ik hier ademend stevig als een rots in mezelf als alles dat hier is en plaats ik hetgeen ik mijn partner wil vertellen in het zelfvergevingsformat om het voor beiden uit de wereld te helpen.



Ik stel mezelf ten doel door de weerstand heen te wandelen voor het toepassen van zelfvergevingen als en voor mijn partner.



Desteni 'Ik' Proces: www.desteniiprocess.com


Eqafe zelfeducatiemateriaal: www.eqafe.com


Van relaties naar overeenkomsten met zelf als leven: www.desteniiprocess.com/courses/relationships






Reacties

  1. Cool Sylvie. Altijd interessant om jezelf af te vragen wat jij er voor belang bij hebt (denkt te hebben)om de situatie te houden zoals hij is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. bedankt coor deze post. Was weer eens fijn om naar zo'n gouwe ouwe te luisteren!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts