Dag 138 - Zelfbeweging op nul: "Doe mij maar een rolstoel!"

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb nul zelfbeweging te hebben.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zonder echte fysieke invalidering te zeggen/denken "doe mij maar een rolstoel".


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf als de geest van gedachten, gevoelens/emoties zo ver te laten overnemen/invalideren dat ik in een rolstoel wil zitten en niet meer wil opstaan/wandelen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf dermate in te laten met angst en afscheiding van mijn lichaam dat ik verlamd raak/niet meer wil bewegen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te participeren in angst/afscheiding waardoor ik mijn lichaam/organen/weefels immens geweld heb aangedaan door de hoge mate van chemische boodschappers die wild in het rond tierden.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb geen kracht te hebben zelf te bewegen/lopen/wandelen, niet realiserende dat de werkelijke kracht de adem is.

Bovenstaande speelde al weer zo'n 4 jaar geleden en heb mezelf doorgeduwd in het opstaan in mezelf. Onlangs bij een tuincentrum ben ik wel in een rolstoel gaan zitten omdat ik blaren had gelopen en dit wel zag als een achteraf 'test'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het fijn te vinden in een rolstoel te zitten en geduwd te worden door mijn partner.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb op slag veel kalmer te zijn en gewoon rustig met de flow mee te  'bewegen' als de adem.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het wel fijn te vinden zo kleiner te zijn en te percipieren minder op te vallen/meer op te gaan in de massa.





Ik stel mezelf ten doel zelfbeweging als de fysieke adem te ontwikkelen.


Ik stel mezelf ten doel te stoppen te participeren in de invaliderende geest van gedachten, gevoelens/emoties en hier te leven als mezelf als fysiek wezen als leven. 


Ik stel mezelf ten doel met de flow als de adem als de eenheid en gelijkheid van het bestaan te gaan/wandelen.


Ik stel mezelf ten doel uit te zoeken wat dat opvallen versus opgaan in de massa polariteit in mijn geest vertegenwoordigt.