Dag 168 - Spreek niet tegen me!

Dit zei ik eens tegen iemand in wiens huis ik aan het koken was: "Spreek niet tegen me!" We hebben er nog jaren om gelachen dat ik zo'n uitspraak deed. Wat zijn de achterliggende gronden voor een dergelijke uitspraak te doen?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in een moment van ongeduld/irritatie naar een ander "Spreek niet tegen me" te snauwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een noodkreet te uiten van "Spreek niet tegen me", omdat ik denk/bang ben tijd te kort te komen en 'ik anders' het eten niet voor elkaar krijg in plaats mezelf te realiseren dat ik in en als de adem als toepassing van mezelf gewoon stap voor stap de fysieke handelingen verder kan zetten terwijl ik luister wat iemand met me wil delen.
  
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te vinden dat iemand me komt storen als deze wat wil zeggen tegen me in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat alleen ik als mijn programma mij kan storen. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ongeduld en irritatie gedragsvirussen/virussen van de geest zijn.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te participeren in gedragsvirussen als ongeduld, irritatie en kortaf zijn naar anderen waardoor ik heb bijgedragen aan het creëeren van een monsterlijk geïnfecteerde planeet van waanzinnig gedrag.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat de vele soorten van ongelofelijke ziekten voortkomen uit het herhalen van een bepaald gedrag.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een ander af te snauwen/kort af/hatelijk te doen die me wat komt zeggen of vragen, omdat ik als de geest mezelf onder druk zet in de onderhanden taak en niet meer kan bevatten dan wat ik zelf aan het doen ben.
Tedja Duyvesteijn



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in afscheiding van wat hier is te bestaan en zodoende niet naar de woorden van een ander te kunnen luisteren, omdat ik mezelf bezet in de geest/bezeten ben van denken.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf gerechtvaardigd te voelen in het een ander te vragen te zwijgen/het zwijgen op te leggen/de mond te snoeren omdat ik als de geest zogenaamd druk bezig ben en niet meerdere taken tegelijkertijd kan verrichten doordat ik mezelf beperk en limiteer tot het ene programma van koken in mijn hoofd.





Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dat als ik bezig ben iemand mij niet moet komen storen in mijn bezigheden in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat dat niets met die ander van doen heeft maar met mij als vechten voor mijn limitaties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat wanneer ik een ander z'n woorden niet zonder meer door me heen kan laten gaan ik slechts besta in de geest als mijn zelfgeïnteresseerde afgezonderde hokje.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een ander aan te doen wat ik zelf niet wil dat mij geschiedt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het vervelend te vinden dat iemand geen oor heeft voor als ik iets wil delen.



Ik stel mezelf ten doel mezelf als de geest vrij te maken van gedragsvirussen als irritatie, boosheid en manipulatie door vergeving, schrijven en te veranderen in praktisch functionerende wezens.

Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat we allen verantwoordelijk zijn voor de monsterlijk geïnfecteerde aarde van waanzinnig gedrag en we onszelf kunnen veranderen in eenheid en gelijkheid van leven door schrijven, zelfvergeven en zelfcorrigerende uitspraken.

Reacties

Populaire posts