Dag 171 - Niet horen, niet zien, niet voelen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een beslissing te hebben gemaakt niet horen, niet zien, niet voelen in plaats mezelf te realiseren dat deze beslissing niet gebaseerd is op leven op aarde als één en gelijk maar op basis van de overleving in en als de geest/ego.

   Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik in en als niet horen, niet zien, niet voelen besta in en als afscheiding van wat hier is, van wat fysiek is en echt is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te onderdrukken door (de beslissing) niet te willen horen, zien en voelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf af te scheiden van wat hier is door niet te willen horen wat wat mensen en/of dieren spreken in plaats mezelf te realiseren dat mensen/dieren me dingen laten zien over mezelf wat ik niet van mezelf heb gerealiseerd of onder ogen heb gezien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me niet thuis te voelen in grote groepen c.q. een massa mensen - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat me niet thuis voelen in een massa mensen gelijk staat aan mezelf niet thuis voelen in mijn lichaam als de massa, omdat ik mezelf realiseer dat de mensheid één lichaam is en ik dus niet één ben met mijn lichaam wanneer ik me niet op mijn gemak voel in een grote groep mensen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me thuis te voelen in grote groepen mensen wanneer het mensen betreft die hetzelfde zijn/denken/muzieksmaak hebben in plaats mezelf te realiseren dat ik dan te maken heb met een subpersoonlijkheid van me en ik dan slechts als een deel van mezelf participeer en niet als de totaltiteit van wie ik ben als alles en iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb informatie van buiten mezelf te gebruiken/nemen om op te reageren en deze in wezen om te zetten in een energierelatie door te participeren in reacties van gedachten/gevoelens/emoties in plaats fysiek hier te zijn en op te staan om leven mogelijk te maken in de realisatie te doen wat het beste is voor leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb alles te willen, horen zien en voelen als andere uiterste te hebben geaccepteerd als pressiemiddel om niks te willen missen uit overleving als kennis en informatie in plaats simpel hier deel te nemem als adem als leven in de totstandbrenging van gelijkheidsrelaties met anderen als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dat wat mensen tegen me zeggen als vervelend te ervaren.