Dag 176 - Angsten om werk en inkomen | Deel 1

Na een half jaar uit dienst te zijn geweest vanwege de Wet Flexibiliteit en Zekerheid belde ik afgelopen vrijdag op om te vragen of ik weer in dienst kon komen, maar kreeg vandaag te horen dat ik niet meer op het werk (facilitatie voor beurzen) kan komen. De opgegeven reden was daarbij dat mijn werkzaamheden niet naar believen waren. Toen ik zei dat dat me niet verteld  was door degene die ze noemde ten tijde dat ik nog werkte zei de intercedente snel dat het een nieuwe regeling was en ik er de dupe van ben geworden. Ik geloof deze opgaaf van reden in de zin dat ik inderdaad niet zo overdreven blij doe tegen klanten als zij wensen. Op zich is het werk niet leuk omdat het uitgangspunt winst/geld is, maar het samenwerken met collega's in steeds een andere setting/klandizie vind ik wel leuk.

Voor mij was de afgelopen twee jaren dat ik daar werkte leerzaam omdat ik ruim 15 jaar geleden besloot uit de matrix te stappen met alle gevolgen van dien en ik alles terug heb moeten wandelen waarvan ik mezelf had afgescheiden.

Gedachtendimensie

Ik kan geen werk meer vinden.


Ik moet me schamen dat ik geen werk heb.


Hoe moet dat met mijn toekomst.


Ik 'moet eruit omdat ik een te grote mond heb.


Ik ben een persona non grata.


Ik doe niet mijn best om blij te doen tegen klanten/mensen. 



Gevoelensdimensie


Ik ben wel blij dat ik daar niet meer hoef te werken met die veel te lange eentonige diensten.


Emotiedimensie


Ik ben bang niet meer aan fatsoenlijk werk te komen.


Ik vrees voor ons werk en inkomen in de toekomst.


Ik ben onzeker over hoe ik mijn werk doe in de matrix.


Ik ben verontwaardigd dat ik gewoon eruit gewipt kan worden onder de noemer van de Flexwet.


Zelfvergevingen van de dimensies volgen...