Dag 222 - Cognitieve Dissonantie en Opwekking Mentale Conflicten bij 'nieuwe' informatie

 Cognitie

Een cognitie (Latijn: cognoscere = weten of kennen) kan staan voor kennis, idee of overtuiging die zich in de geest van een of meerdere personen bevindt. Cognitie kan ook staan voor de mentale activiteit die de processen van leren, waarnemen, herinneren, denken, interpreteren, geloven en probleem-oplossen bevat. Het laatste vormt het onderwerp van de cognitieve psychologie en cognitiewetenschap.
In de communicatiewetenschap speelt het begrip cognitie een belangrijke rol. Als mensen communiceren kan de verzender van informatie cognities overdragen aan de ontvanger. De verzender kan echter niet controleren in welk kader de ontvanger deze informatie plaatst. De ontvanger kan deze informatie immers verbinden met andere informatie. Bovendien kan er sprake zijn van cognitieve dissonantie waarbij er (al dan niet schijnbaar) tegenspraak is tussen de ontvangen cognities en de cognities die de ontvanger al in zijn hoofd heeft. Deze cognitievedissonantietheorie werd in de psychologie verder ontwikkeld.

Vandaag kwam ik onderstaand plaatje tegen op Facebook en zag dat cognitieve dissonantie een gereedschap kan zijn om onze mentale conflicten als aannames en geloofssystemen onder ogen te zien en te vergeven.

Dissonantie wordt opgewekt wanneer mensen geconfronteerd worden met informatie die inconsistent is met hun geloofssystemen.

Simpel gezegd is er sprake van cognitieve dissonantie wanneer we ons ongemakkelijk voelen binnenin ons als we dingen horen/zien die niet in ons straatje (lees: zelfprogrammering) passen; er zijn mensen die het verwoorden als het 'voelt niet goed'. Zeker wanneer we uitgedaagd worden met waar we aan vast willen houden in de geest.

Dit is waarom mensen ontzet raken wanneer je datgene uitdaagt wat ze meest nauwlettend vasthouden

 

cognitieve dissonantie

Mentale conflicten die ontstaan wanneer geloofsystemen of aannames worden tegengesproken door nieuwe informatie.  


De meeste mensen zoeken hun huidige begrip van de wereld te behouden door het verwerpen, wegredeneren of vermijden van nieuwe informatie òf door zichzelf te overtuigen dat er niet werkelijk een conflict bestaat.

~ ~ ~

Ik herinner me tijden dat ik het eng vond wat andere mensen zeiden m.n. toen ik kind was en later in situaties waar ik niet uit kon. Wat ik me ook realiseerde is dat de partner waar ik tot voor kort hier mee in huis woonde dit ook ervaren moet hebben, zeker doordat ik zoveel 'moeilijke' woorden/taal gebruik.

In een vervolgblog zal ik zelfvergeving toepassen op 'mijn cognitieve dissonanties' om zo ook dit begrip dat een belangrijk onderwerp van studie is in de psychologie van deze wereld te versimpelen en handen en voeten te geven. Het is nl. het gewoongoed van deze wereld om woorden/jargon zo ontoegankelijk mogelijk te maken voor het volk zodat mensen altijd afhankelijk blijven om bij derden via geld te rade te gaan in plaats zichzelf te leren assisteren en ondersteunen in zelfrealisatie. Alles dient zo simpel gecommuniceerd te worden dat een kind van 5 begrijpt waar je het over hebt.

De Desteni/Equal Money/Basisinkomen boodschap bijv. wekt ook flink wat dissonantie op in de mens(heid).

 ~ ~ ~