Dag 226 - Ledigheid (leegheid) is NIET des Duivel's Oor kussen

"Als kinderen hoorden we onderwijzers/ouders zeggen "Ledigheid (leegheid) is des Duivel's Oor kussen". Dit is waarschijnlijk de slechtste les die je een kind kan leren. Ons onderwijs over een drukbezette geest heeft de mens tot Waanzin gedreven. De mens is rusteloos".

Dit stukje las ik (in het engels) tijdens het surfen naar reeds bestaande informatie over het opruimen/legen/reinigen van de geest (naast de nieuw geopenbaarde materie en gereedschappen van Desteni over de geest/mind). Dit verwoordt zeer in het kort hoe we tot de creatie van deze verrotte realiteit, omgang met elkaar en slechte wereld/wij zijn gekomen door deze woorden niet te toetsen aan de feitelijkheid en praktische toepasbaarheid. Een druk bezette geest is als een waas/voorhangsel over onze ogen en kunnen daardoor ook niet meer de hier aanwezige werkelijkheid zien; we zien alleen nog de geest, de beelden/gedachten die we voor de geestesogen krijgen, de uitlokkers van gevoelens en emoties, woorden en daden.

De 'volheid' van de geest staat eerder luiheid, apathie en uitstelgedrag toe omdat zaken in ons hoofd tijdrovend zijn en aangezien hetgeen in ons hoofd/geest omgaat niet werkelijk is hebben we onszelf met 'de duivel' ingelaten als het ware.  Een bezette/bezeten geest staat praktisch gezond verstand van samenleven in de weg zoals we ook kunnen zien/vaststellen in eenieders worstelingen met zichzelf/alledaagse dingen/anderen. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat deze woorden Systeem woorden zijn als het promoten van een drukke mensengeest - een drukke geest met vele gedachten, gevoelens en emoties levert het systeem/matrix veel rendement/energie op, waarop het 'leeft'. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de menselijke taal als Levende Woorden als het Levende Systeem te leven - het systeem dat iedereen leeft. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ledigheid/leegheid juist is wat Jezus aanduidde als "Heb geen oordeel" als gelijk "Heb geen gedachte" als de ware, onschuldige staat van zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb dat een drukke geest ons weghoudt van de realisatie van onszelf als één en gelijk als Leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren bij het horen van de uitspraak "Ledigheid is des Duivel's Oor kussen".

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb boos en geïrriteerd te worden bij het horen van de woorden "Ledigheid is des Duivel's Oor kussen".

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard te participeren in gedachten, gevoelens en emoties van de geest en zo bij te dragen aan het creëeren van het woeden der gehele wereld door het woeden in mijn geest als boze en geïrriteerde gevoelens.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de woorden van andere mensen "mijn" gedachten en vervolgens "mijn" boosheid op te laten roepen. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in mijn denken/geest te blijven zitten over/met de woorden "Ledigheid is des Duivel's Oor kussen in plaats dit onvoorwaardelijk los te laten in eenheid en gelijkheid en hier in het moment aanwezig te zijn als alles en iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me aangesproken te voelen door woorden van anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me uit te laten lokken tot reageren in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat ik er alleen mezelf mee heb.