Dag 242 - Het denken stoppen en het einde van (eet)problemen

Dit is een vervolg op Dag 241. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik mijn eetproblemen heb opgelost in plaats mezelf te realiseren dat wanneer ik deelneem aan de verslaving van het denken ik problemen creëer - ik realiseer me dat de energie van het denken interfereert met het welfunctioneren van mezelf als mijn fysieke lichaam.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn dag te laten bepalen door de problemen die ik creëer door de energie van het denken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb moeite te hebben met alleen al het idee meer te moeten eten dan 2 rijstwafels met pasta. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb bij het wakker te worden deel te nemen in een toekomstprojectie 'meer te moeten eten dan 2 rijstwafels met pasta'. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het zo te laten zijn dat bij het wakker worden de gedachte aan eten de ervaring van mezelf bepaalt. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb deel te nemen in de gedachte "hoefde ik maar niet méér te eten dan wat wafels en koffie".

Ik begrijp dat ik verslaafd ben aan de energie van het denken en ik geef mezelf permissie te stoppen met denken.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb deel te nemen in de gedachte "helaas is het (tijdelijk) niet zo" in plaats het niet toe te staan in mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb fijne gevoelens te koppelen aan dat ik niet zoveel hoefde te eten in plaats het gewoon te laten zijn voor wat het is en het niet af te zetten tegen het nu van bewustzijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te leven binnen de polariteiten van gevoelens en emoties, om op die manier vanbinnen een slaaf te blijven en als bewustzijn door het Witte Licht bestuurbaar te blijven en mezelf nooit de kans te geven om hier te zijn, constant op ieder moment, waar niets beweegt in mezelf, zoals wie ik ben op ieder moment.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb (eet)problemen te creëeren
door de deelname in gedachten waardoor ik de polariteit van gevoelens en emoties ervaar als de energetische expressies die me beïnvloeden met controle en besturing. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat alle (eet) problemen uit het denken voortkomen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb vrede te hebben met dat ik een tijd vooral 's ochtends een veel stevigere bodem nodig heb als fysieke ondersteuning van mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb aanvaard te hebben een stevig ontbijt te moeten eten als wat het beste is voor mijn fysiek.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf lange perioden uit te mergelen door èn structureel te weinig gegeten en door de deelname in gedachten, gevoelens en emoties die een enorme wissel trekken op mijn fysieke lichaam.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat gedachten/gevoelens/emoties mijn fysieke substantie/energie verbruiken om om te zetten in geestenergie om het globale bewustzijnssysteem te voeden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb gewoon mijn havermoutpap gelijk achter mijn koffie en wafels aan te eten maar in plaats een weerstand te creëeren tegen eten - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard dankbaar te zijn voor de fysieke realiteit/ondersteuning van voedsel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de emotionele en gevoelsenergie zich in de afgelopen dagen zich te laten opbouwen en niet meer goed te weten hoe dit te verhelpen als dan niet in de geest te duiken en het denken te stoppen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te onderdrukken door de deelname in gedachten en emoties met als gevolg dat ik 'geen eetlust' heb.



Ik stop het denken en doe wat het beste is voor mijn fysieke lichaam - ik adem.


Ik stel mezelf ten doel de weerstand tegen het ontbijten te stoppen.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen 'mijn' eetproblemen te definiëren als vervelend en mezelf te aanvaarden binnen het wandelen uit de geest.

Ik stel mezelf ten doel mezelf de tijd en ruimte te gunnen dit proces van fysieke ondersteuning en realisatie met mezelf te wandelen.

Ik stel mezelf ten doel te realiseren dat dit probleem af en toe weer om de hoek kan komen totdat ik stabiel ben in elk moment.