Dag 249 - Tekenen zijn ketenen; ik heb het verkeerd om gelezen

Ik lees net Maite's blog van vandaag "Wachten op een teken om moeder te worden" waarin ze beschrijft/uitlegt hoe we tekenen/een teken toedichten aan onze omgeving en/of een bepaalde gebeurtenis en ineens trof het me wat daar de enorme impact eigenlijk van is alsof ik ineens 1 en 1 bij elkaar kon optellen lol.


"Dus, in plaats van dingen te nemen voor wat ze zijn, GEVEN we er een diepere betekenis aan, een betekenis die er oorspronkelijk niet was, maar die we ons feitelijk hebben ingebeeld en die we hebben opgelegd op onze omgeving of op een bepaalde gebeurtenis."
~ Maite Zamora Moreno

Hier wordt het wel duidelijk dat het vrij absurd is om iets wat zich hier voordoet te interpreteren voor de lange lijn. Ik zie dat dit dan verslavend is, want ineens wordt een simpele gebeurtenis opgerekt in de tijd en reist dit als het ware mee in de geest als inderdaad iets van diepere betekenis of grotere waarde terwijl het al die tijd gewoon een ding was tussen bijv. twee mensen die iets delen wat ze hetzelfde hebben als in het voorbeeld van Maite. Want het is niet zo vreemd dat we dezelfde film leuk kunnen vinden omdat we uit een bepaalde pool kunnen 'kiezen' en ook nog eens dat aantrekken wat we zelf wensen.

Nou, dit verklaart me wel een boel, want is het niet dat ieder van ons dit kent/herkent, maar waarvan we niet de gevolgen (over)zien t.w. dat dit een zogenaamd belangrijk iets verheven wordt boven andere gebeurtenissen en we zo een ongelijkheid weten te creƫeren tussen en in gebeurtenissen en dit dan ook op de omgeving/gebeurtenis blijven drukken/vasthouden in de geest. Hierbij wordt beweging statisch; beweging komt vast te zitten op een veelheid aan niveaus des te meer we hierin deelnemen.


Tot zover...

Reacties

Populaire posts