Dag 310 Omtrent de Ontwikkeling van Richtinggevende Discipline in dit hele Fysieke Bestaan


"En in dit interview is er een punt dat ik zou willen benadrukken dat je zal assisteren en ondersteunen om je momenten in deze wereld, in je leven, in je fysieke deelname te overwegen. Met name - om te overwegen tot welke mate onze zeerste deelname, onze constante voortdurende beweging van onszelf in en door de geest ons feitelijke leven, onze levenscreatie werkelijk manifesteert en creëert en verwezenlijkt. En binnen dat, niet alleen voor onszelf, maar voor dit gehele fysieke bestaan; en dit zal je in je proces assisteren en ondersteunen om een meer richtinggevende discipline te ontwikkelen."





Een life coach kan je helpen richting te geven aan je leven.




Probleem:

In de gebeurtenis van het tijdelijk geen internettoegang hebben op mijn laptop èn geen tv kunnen kijken kan ik zien dat ik behoorlijk wat richting 'kwijt' ben hoe mij dag in te vullen met de dingen die moeten gebeuren c.q. die ik van mezelf vereis te doen. Zoals het nu vaak is en al geruime tijd, is dat ik een hele tijd loop te dralen in plaats een directe constante richtinggevende discipline aan de dag te leggen. Er is ook tijd die ik nuttig kan besteden door een boek te lezen in plaats lang te blijven blindstaren op één ding. 


Oplossing:


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik richting 'kwijt'  ben in plaats mezelf te realiseren dat ik niet iets kwijt kan zijn, maar het nooit 'gehad' heb om te beginnen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren voor die hele 'ruimte' aan tijd.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gewend te zijn om op voortdurende gespannen voet te leven met de tijd.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf geen richting te kunnen geven.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf moeilijk richting te kunnen geven.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf moeilijk richting te kunnen geven in het bijzijn van een ander.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het makkelijker te vinden mezelf richting te geven aan mezelf wanneer/als ik alleen ben.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf onder voorwaarde dat ik alleen ben richting te geven.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb mezelf onvoorwaardelijk richting te geven aan mezelf als leven in het doen/werken met wat hier is en wat ik van mezelf vereis te doen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf geen richting te kunnen geven.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf geen richting te kunnen geven binnen een relatie met een man.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf geen richting te kunnen geven als ik op bezoek ben bij iemand.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te blijven plakken in mijn geest als ik met iemand ben.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te laten bepalen in het geen richting aan mezelf geven door mijn gepercipieerde inactiviteit van een ander.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te willen dat de ander fysieke activiteit vertoont waarop ik fysieke activeit ga vertonen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb stiekem in mezelf een emotie van afkeur te ervaren naar een ander wanneer de ander pas gaat bewegen als ik beweeg.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te vinden dat we samen als tegelijkertijd moeten werken.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat we hier op deze aarde zijn gezet zonder dat ons een richtinggevende discipline wordt geleerd als wat het beste is voor alle leven


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet mee te willen doen met de 'richting' van het systeem die in deze wereld wordt voorondersteld te volgen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb weerstand te ervaren met betrekking tot de rciting die in deze wereld wordt aangegeven in plaats mezelf te realiseren dat daar waar ik me tegen verzet, blijft voortbestaan en zelfs toeneemt.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik niet mee hoefde te doen op basis van de uitspraak "neem niet aan van deze wereld".


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niets doen te verbinden met de uitspraak "neem niets aan van de wereld".


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb kwaad te zijn op het "niets doen" van christenen en andere gelovigen in plaats mezelf te realiseren dat ik mezelf als de geest projecteer op anderen - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf af te scheiden van "christenen en andere gelovigen" en mezelf vervolgens op hen projecteer om er emotionele gevoelsenergie van/in de geest mee te creëeren. Ik realiseer me dat ik door te reageren op iets/iemand mezelf minder maak aan de geest en ik nog steeds afgescheiden ben in en als mezelf.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te projecteren op christenen en andere gelovigen die "niets doen" - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te bestaan in en als een perceptie over andere mensen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de lethargie die ik ervaar als afschuwelijk te bestempelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb deel te nemen in een herinnering die ik van mezelf heb waarin ik mezelf als letargisch ervaar en dit afschuwelijk te noemen.

De Keuzen van Philosoraptor Wens Kaart

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het woord afschuwelijk te laden met een negatieve lading in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat woorden onschuldig zijn en dat afschuw gewoon afkeer betekent.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb afschuw/afkeer van mezelf te ervaren binnen het gevoel van lethargie.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst te creëeren voor de ervaring van lethargie - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst voor mijn eigen angst te hebben.


Zelfbeloning:


Ik omarm en accepteer mezelf als en binnen het gevoel van lethargie en geen richting aan mezelf kunnen geven.


Ik stel mezelf ten doel gelijk te staan aan en als het gevoel van lethargie opkomt om er zo verantwoordelijkheid voor te kunnen nemen en mezelf richting te geven.

Ik stel mezelf ten doel te realiseren dat als ik iets niet omarm als mezelf ik er geen richting aankan geven.


Ik stel mezelf ten doel mezelf richting te geven en leven in de tijd en ruimte.


Ik stel mezelf ten doel mezelf volledig te benutten in richtinggevende zelfdiscipline binnen het principe te doen wat het beste is voor al het leven.


Ik stel mezelf ten doel mezelf toe te staan te realiseren dat ik tijd ook nuttig kan besteden door een boek te lezen - en dus stel ik mezelf ten doel een boek aan te schaffen dat in dezelfde richting gaat als waar het Desteni Proces voor staat -- een symbiotische relatie te ontwikkelen met de aarde als onszelf.



Vergezel ons op de Reis naar Leven!

GRATIS Desteni 'Ik' Proces Lite (+ buddy) http://lite.desteniiprocess.com/

Desteni 'Ik' Proces Pro (+buddy) www.desteniiprocess.com 

Eqafe zelfperfectiemateriaal www.eqafe.com 
 
Wil je ook transformeren van relaties hebben naar overeenkomsten leven? www.desteniiprocess.com/courses/relationships




Belangrijk Zelfonderwijs over de Realiteit

Reacties

  1. zo benut je de gelegenheid wanneer het leven ineens anders is dan anders. cool

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts