Uit: Aan de Almachtige

Het fundamentele probleem in het universum heeft te maken met wezens' relaties met zichzelf, als de bron van al het leven. Hiervoor, is er altijd iets geweest dat we ego noemen - om ervoor te zorgen dat je nooit zult ontsnappen aan wat je accepteert en toelaat, binnen en buiten. Dit kan worden geïnterpreteerd als de genade van god.

                                                                                     Uit: Aan de Almachtige

 
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een zaak als niet ontvankelijk te verklaren als niet openstaand wanneer iemand in een samenwerkingsverband niet de juiste procedure heeft gevolgd - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet openstaand/receptief/toegankelijk te zijn en worden naar mensen als/wanneer ik een procedurefout bemerk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb heel erg aan procedures te hangen. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb in stilzwijgen mezelf te frustreren/compromitteren in plaats het punt te communiceren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb procedures boven mensen te stellen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard een zaak = een mens als niet ontvankelijk te verklaren te rechtvaardigen voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb back chat in mezelf te creëren ten aanzien van mensen die een procedure niet volgen die reeds vastgesteld was.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb ervan uit te gaan dat mensen procedures volgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb onverbiddelijk te zijn naar mensen die de bepaalde procedure niet volgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet meer open te staan voor de kwestie en de persoon die zgn. de fout heeft gemaakt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb verontwaardigd te reageren wanneer mensen de procedure vergeten zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn innerlijke onenigheid naar buiten te projecteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de onderhavige kwestie niet meer 'in behandeling' te willen nemen omdat er al een fout is gemaakt en de zaak dus 'af' is in mijn optiek in plaats 'mijn optiek' los te laten/vergeven en begrip op te brengen en mezelf te bewegen aan mezelf te werken met wat zich hier aandient.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te vallen over procedurele fouten als masker niet te hoeven deelnemen in het vestigen van een communicatie in eenheid en gelijkheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik in het niet ontvankelijk verklaren van een zaak daarmee een persoon/personen die ermee verbonden zijn als niet ontvankelijk verklaar en dus mezelf, want ik ben die andere persoon/personen als één en gelijk.


Ik stel mezelf ten doel zogauw er in me opkomt een zaak niet ontvankelijk te willen verklaren te stoppen en kijken waar ik geen verantwoordelijkheid wil nemen voor een zaak/ander als mezelf.