Dag 347 Een Bezoek brengen en een Bonkend Hart

Vandaag ging ik in het dorp op bezoek bij mijn ex en zijn moeder waar zijn zus met haar drie dochters over waren uit het buitenland. Twee van deze dochters ken ik vanaf hun geboorte en wilde ik graag zien; ik was hier al dagen mee bezig en werd steeds heel zenuwachtig als ik eraan dacht. Dus, ik stond daar op de stoep vandaag en had een bonkend hart. Waarom moet ik zo'n bonkend hart hebben? Wat heb ik te verliezen? Waar ben ik bang voor?




Ik besefte dat ik vooral het gedag zeggen/de begroeting heel moeilijk vind alsook de angst dat er iets over mij in mijn verleden naar mij terug werd gekoppeld. Het eerste, de begroeting wil ik het liefst overslaan. Moet ik ze kussen? Ik weet ook ergens dat het niet hoeft maar kan dat zo gewoon niets? Ik sta daar op die stoep en krijg mezelf niet voldoende gekalmeerd/gecentreerd met de adem en besluit als ik merk dat de voordeur niet opengedaan wordt, achterom te gaan. Dat geeft me even respijt in mijn lichaam te komen. Ik kan me buiten ook beter gegrond houden dan wanneer ik ineens in een huiskamer sta waar iedereen zijn ogen op mij heeft gericht.

Eenmaal achterom zie ik ze door de schuttingdeur in de tuin bezig. Hey cool denk ik, mooi, ze zijn bezig, dan kan ik er gewoon bij gaan staan en de conversatie over de planten laten verlopen. Ik feliciteer de zus van mijn ex op een afstand met de woorden "gefeliciteerd met je verjaardag" en niet met de drie hier in Nederland bekende kussen. Kunnen we dat niet gewoon afschaffen, ben daar nooit een voorstander van geweest, zo'n rare gewoonte. Kunnen we niet gewoon afspreken dat we of "niets doen" of elkaar kort omarmen. Tegen de twee jongste meisjes zeg ik gewoon hoi en even later zwaai ik naar de oudste die ook de tuin in komt lopen met de woorden "hi dear". Zo, dat zit erop! 

Kunnen we ons verder bekommeren om de boom waar ze mee bezig zijn. Deze moest vermoord worden omdat de moeder van mijn ex de geur niet kon hebben, maar dit is een geheel nieuw onderwerp. Het was fijn ze weer te zien en spreken.

Tot zover...


Reacties

Populaire posts