Dag 350 Alle delen kunnen samenwerken als een eenheid

Ik was vandaag wezen banenzwemmen. Ik kwam tot deze beslissing doordat ik nu een week de relaxed 4x4 tellen ademoefening annex progressieve spierontspanning doe om zowel mezelf als mijn cellen aan te geven en op te leiden over de mogelijkheid om daadwerkelijk samen te werken en een staat van ontspanning en equilibrium te bereiken. Hieruit leidde ik af dat het met zwemmen ook ongeveer zo is dat ik alle delen van mijn lichaam moet gebruiken om niet naar de bodem te zinken. Net als/in de mensheid, als niet alle leden (delen) gaan leren samenwerken verzuipen we in onze eigen onmacht. Ik ben ooit eens een tijd wedstrijdzwemmer/waterpoloër geweest en ervoer dat als zeer fysiek vestigend en balans geven.
 

Begrijp dat je een proces van communiceren en communicatie begint met alle afzonderlijke delen van je lichaam en je ze daarom allemaal geeft wat je in staat bent om te geven hetgeen tijd samen is om volledig als het totale lichaam te ontspannen samen onder jouw sturing.

Na een traumatische ervaring in 2005 kon ik eigenlijk mezelf niet goed meer zetten tot een effectief bewegen met mezelf als mijn lichaam om het zwemmen op te pakken/te praktiseren, omdat de voortdurende deelname in en als angst zijn enorme tol op mijn fysieke lichaam eiste. Ik heb voornl. wandelen en yoga toegepast. Nu na jaren zelfonderzoek en zelfwerk ben ik in staat weer normaal te zwemmen. Ik bemerkte dat ik niet meer angstig was voor de mensen = bang voor mezelf als mijn reacties op iets/iemand. Wel durfde ik nog niet een handstand onder water te doen-- dat is voor volgende keer alsook niet te snel willen zwemmen, mocht me dat lukken uit te programmeren.

Gevoelens zijn het resultaat van fysiek programmeren, het resultaat van herinneringen die deel zijn van en geïntegreerd zijn in het fysieke lichaam.

- Zie meer op: http://creationsjourneytolife.blogspot.com/2013/07/day-458-facts-and-feelings-how-to-stop.html#sthash.lqc7y74o.dpuf

Ik moest mezelf hiervoor over de angst voor het blootgeven van mijn niet meer perfecte lichaam zetten i.e. cellulitus op mijn dijen. Dit deed ik door uit de geest te blijven en hier aanwezig te zijn/blijven in mezelf in en als de fysieke realiteit. Het was erg prettig en we waren erna zeer kalm/ontspannen.

Wat ik me afvroeg als ik terugkijk is of mijn liefde voor zwemmen is ontstaan uit/als angst omdat de eerste herinneringen die ik heb aan schoolzwemmen was dat ik aan mijn lot werd overgelaten in het zwembad en ik zo bang was voor het diepe water dat ik in het ondiepe bad moest zwemmen. Daar speelde angst dus een grote rol maar vrij korte tijd later bevind ik me als waterpoloër in allerlei baden en 'gevaarlijke' situaties lol.

In wezen zijn alle gevoelens in feite angst, zelfs liefde is angst - dat is de reden waarom liefde het tegenovergestelde van angst is, maar het is dezelfde medaille, het bestaat samen: het één kan niet zonder het ander, het is één ding 'Liefde en Angst'.

- Zie meer op: http://creationsjourneytolife.blogspot.com/2013/07/day-458-facts-and-feelings-how-to-stop.html