Dag 361 Bernard Poolman is Overleden en de Wereld is Armer geworden

Toen ik vanavond thuiskwam belde Ingrid me. Ze vroeg me of ik de mail al had gelezen waarop ik nee zei. Ik zei, zeg maar wat er is. "Bernard is overleden" hoor ik haar zeggen en alles gaat in een 'stilstand' voor me in dat moment. Ik laat de woorden doordringen maar het lukt niet, ik kan het niet bevatten... 

De meest eerlijke en onvoorwaardelijk steunende mens die ik ooit heb ontmoet is gestorven. De mensheid is een stuk armer geworden.

Laat ik even terugspoelen in de tijd, de tijd net 'voor Desteni' dat Ingrid en ik het Jezus' discipelschap willen gaan oppakken, om de woorden van Jezus uit te dragen. Totdat ik dus op de Engelse Desteni site terechtkom en ik daar onder meer de "Interviews at the Farm" lees en me realiseer 'in de persoon van' Bernard Poolman te maken te hebben met iemand die het "allemaal" heeft "uitgewerkt" - OPGESTAAN is zoals dat heet of "Hij is de Werkelijk Opgestane" zoals ik dat noemde. Inderdaad is Bernard 'uit de dood opgestaan', hij heeft de dood getranscendeerd en onderwees en ondersteunde anderen hetzelfde te doen. De 'dood' als verwijzende naar de geest/systemen van gedachten, gevoelens en emoties.

"Deze wereld zal niet veranderen door individuen of individualisme zoals het nu bestaat, het zal niet veranderen via Vrije Keuzes die nu bestaan​​. Het vereist de Innerlijke Verandering van elk een, van elke gedachte, woord en emotie en gevoel en ervaring om ervoor te zorgen dat de oorsprong ervan Zelf is Als Leven, dat zich zodanig gedraagt ​​als wat het beste is voor al het leven, dat de fundamentele vooronderstelling dat 'Men Moet Geven als je wenst te ontvangen' begrijpt - anders worden ze niet gebalanceerd in Harmonie."                                                                             - Bernard Poolman

De dood van Bernard noodzaakt me te kijken in hoeverre ik in staat ben alleen te staan, alleen te staan en samen te staan in de groep binnen het principe van wat het beste is voor iedereen. Zoals Reginald ook schrijft "So now with Bernard Poolman gone, I have to re-evaluate my stance. What was it in B. that I saw and did not grant/give myself. What did he made me see, even if what I saw in him already, was me?" 
(Dus nu met Bernard Poolman vertrokken, moet ik opnieuw mijn houding evalueren. Wat was het in B. dat ik zag en niet toeken/geef aan mezelf? Wat liet hij me zien, zelfs als wat ik in hem al zag, ik was?)

Ik heb een enorm veel ondersteuning ervaren van Bernard's blogs, video's, artikelen, quotes, forumposts, emails, chats enzovoort door hoe de woorden worden geplaatst binnen de principes van eenheid en gelijkheid. Vooral dat Bernard de laatste maanden meer en meer specifiek politieke blogs met betrekking tot de invoering van een Leefbaar Inkomen Gegarandeerd ook opvoerde, kon ik veel beter zien hoe enorm fucked up het huidige systeem is -- zoals we onszelf ook fucked up hebben binnen eigenbelangen, geld en vele, vele punten. Zelfeerlijkheid, dat was waar hij voortdurend op wees voor totale vrijheid als gelijken. De laatste woorden die hij met me deelde waren via de mail:

"Gesonde self vergifnis is wanneer the vergifnis hardop gese word sodat mens jouself kan hoor om te sien in die klank of jy werklik die balans in die verhouding met die woorde herstel het na wat beste is vir jou onderhewig ann wat beste is vir alle lewe."

Momenteel ben ik nog steeds erg verdrietig vanwege de ervaring van 'verlies' maar weet dat hij hier is als alles. We blijven staan als groep voor de principes van gelijk leven; de principes blijven -- we hebben de gereedschappen onszelf te transformeren in het fysiek. Ik zal door ademen, zelfvergeving, zelfcorrectie dit dan ook moeten verwerken. Ik hoor hem nog op indringende wijze tegen me zeggen toen ik op de farm was:

"Ik heb geen emotie meer"

Dat is so cool, niet meer bestuurd worden door emotie en gevoel, dat is bevrijd, dat is LEVEN. Ik zal mezelf dus op stevige wijze te dienen te herpakken en verder te bouwen aan mezelf als zelfvertrouwen.

Bernard, ik ben trots je ontmoet te hebben en mijn eeuwige dank voor de levende nalatenschap die je voor de aarde, de mensheid, het dierenrijk en het plantenrijk hebt achtergelaten. Je bent het levende voorbeeld. Je nalatenschap leeft voort in mij. Moge allen opstaan voor wereldgelijkheid.


Klik hier voor de post van Cerise Poolman over het overlijden van haar vader