Dag 362 Wat Doet de Pijn me Realiseren?

Vanochtend werd ik met flinke 'pijn'/stijfheid in mijn linker trapeziusspier wakker. Al gauw realiseerde ik me dat dit niet toevallig opkwam. Dit is gerelateerd aan de dood van Bernard Poolman; gezien mijn heftig emotionele reactie op zijn heengaan kon ik in al mijn verdriet zien dat ik me erg gehecht had aan 'hem', terwijl waar hij voor staat is 'geen gehechtheden' - maar hier staan als al het leven en anderen ondersteunen hetzelfde te doen. Deze spier is zogezegd ook een aanhechtingsspier die mijn gestel bijeen houdt. Klaarblijkelijk hou ik mezelf niet 'bij elkaar' maar denk een ander daarvoor nodig te hebben.

Dit is geen nieuw fenomeen voor me, doorheen mijn hele leven loopt deze draad. Aan  aan mijn moeder hechten, aan mijn vader hechten, aan mijn vriendjes hechten, aan vriendinnen hechten, aan mijn huis hechten, aan mijn leven als wie ik denk dat ik ben hechten. Dus geen wonder dat mijn linkerkant zo venijnig opspeelt, de linkerkant die gevoelens en emoties representeert. Waar bestaan die gevoelens en emoties uit?? Uit angst, in de basis bestaan 'gevoelens' altijd als angst. Angst = oordeel, ik oordeel mezelf. Ik ben niet intiem met mezelf.

Stijfheid duidt erop dat ik nog deelneem in gedachten. Gedachten dat ik het niet zonder Bernard's voortdurende ondersteunende blogs en chats kan, dat ik de invoering van het basisinkomen niet zonder hem kan wandelen. Eigenlijk wist ik ook wel dat ik niet echt stond wat voorkomt uit mezelf niet volledig vertrouwen.

http://www.i-senso.nl/wp-content/uploads/2012/09/loesje_leven_is_meervoud_van_lef.gif

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf en mijn lichaam pijn/stijfheid te bezorgen door in de nacht in de geest actief te zijn/deel te nemen in het afzwakken van mijn kunnen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb immens verdrietig te zijn om B in plaats mezelf te realiseren dat ik verdrietig ben om mezelf door mezelf niet het geschenk te doen hier als het levende voorbeeld van B te staan voor de principes van gelijkheid en eenheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb persoonlijkheden/systemen te hebben gecreëerd in mijn lichaam die ik er vervolgens dan weer uit moet huilen als een crying my eye's ('I's) out.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb op gedachten persoonlijkheden/systemen te vestigen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb negatieve praatjes tegen mezelf te houden in mijn hoofd.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik dat nooit zo kan als B alles zo helder te zien en doorzien in het bestaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te ervaren alsof ik niet zonder Bernard/Bernard's blogs kan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me stiekem toch erg aan iemand/iets te hechten in plaats gewoon geen gehechtheden te hebben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het gevoel te hebben dat ik te oud ben om nog iets te betekenen in deze wereld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik me aan B gehecht heb in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat ik me vast heb geklampt aan de idee in mijn hoofd van B.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken/ervaren dat ik mezelf niet bij elkaar kan houden in plaats mezelf te realiseren dat wie ik werkelijk ben hier is als de adem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me aan mijn moeder te hechten, aan mijn vader te hechten, aan mijn te vriendjes hechten, aan vriendinnen te hechten, aan mijn huis te hechten, aan mijn leven als wie ik denk dat ik ben hechten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb uit angst voor verlies energetische/geestelijk relaties met mensen buiten mij te maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te oordelen, zelfoordeel omdat ik niet intiem met mezelf ben geweest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te oordelen dat ik dit allemaal schrijf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat oordeel niet werkelijk is -  en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb opnieuw illusies te manifesteren en ervaren wat niet werkelijk is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf achteraf kwalijk te gaan nemen dat ik op iemand ben gaan leunen. 



Ik dood het verleden, ik dood het heden, ik dood de toekomst - en ik kom HIER.

LEVEN is HIER als waar B voor stond. Ik stel mezelf ten doel te staan hier als Leven gelijk.

LEF is waar B voor stond, lef als ZELFEERLIJKHEID. Ik stel mezelf ten doel te staan als zelfeerlijkheid als één en gelijk als alles.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts