Dag 379 Ben ik fysiek wel geschikt voor mijn werk?

In relatie tot Dag 378 Geen verantwoordelijkheid nemen voor systemen in me vervolg ik hier mijn zelfonderzoek.

Gisteravond besloot ik wat eerder naar bed te gaan want ik heb ontdekt dat ik de neiging voortzet mezelf op de een of andere manier uit te putten. Dit was om 02.00 uur en omdat ik meestal rond deze tijd schrijf lag in deze actie ook besloten dat ik niet verder uitgeschreven heb waar ik mee zit/rondloop. Ik dacht zo ook eens eerder op de dag wakker te worden. Dus ik word na mijn 'standaard' 6 uur bedrust uit mezelf wakker maar kon mijn bed niet uit. Nog zoo moe. Eigenlijk is het zo sinds een paar weken dat ik driemaal per week post bezorg en hiervan zo moe ben dat ik niet uitgerust raak want de rest van de tijd ben ik òf aldoor bezig met andere dingen òf als ik zit kan ik niet tot mezelf komen. Ik heb nog steeds veel last van mijn bekken. Toen ik ook hoorde van de chiropractor dat mijn bekken nog steeds niet recht staat en ik qua aanvullende verzekering geen behandelingen 'meer over' heb, wist ik dat ik met deze realiteit zelf moet leren omgaan/werken.

Het duurde me bijna 3 uur voor ik mijn bed uit kon; dit is niet normaal voor mij dus moet ik echt gaan kijken waar en hoe ik mezelf kan ondersteunen mezelf hier doorheen te wandelen met mijn lichaam. De vermoeidheid houdt verband dat ik mijn lichaam niet ondersteun maar vermoei met een instabiele bekkenstand. Ik ontdekte in het laatste jaar dat ik niet wist 'hoe mijn bekken' te houden -- naar voren kantelen of naar achteren kantelen? Geen van beiden besefte ik me van de week na een tweede sessie van flow Pilates waarbij de vrouw voordoet hoe het bekken en de rug in een 'neutrale' positie te brengen. Ik ben hier steeds heel druk mee in de geest om mijn dubbele scoliose te kunnen 'genezen'. Ook met zitten waardoor zitten voor mij ook niet bepaald een plezier is. Dus, zowel staan als zitten zijn probleempunten die ik nog niet volledig uitgelijnd heb. Het is al wel veel beter want ik kon jaren geleden helemaal niet zitten noch liggen dus moest altijd in beweging zijn. Dit heeft geresulteerd in extreme oververmoeidheid/uitputting en ik zie dat dit een dingetje is dat ik van mijn moeder overgenomen/gekopieerd/gedupliceerd heb. Mijn moeder heeft zelfs nu ook oververmoeidheidsverschijnselen, alleen uiten ze zich anders bij haar.




 

Bekkenscheefstand

Een veel voorkomende asymmetrie is de bekkenscheefstand. Een bekkenscheefstand kan veroorzaakt worden door een (aangeboren of verworven) beenlengteverschil, maar ook door een bevalling, verdraaiing, val of ander trauma.
Bij een bekkenscheefstand ten nadele van links is de linker bekkenhelft lager dan de rechter en andersom geldt hetzelfde.

Grappig was ook vorige week toen Martijn me mee deelde over zijn buikspieroefeningen voor de onderrug. Ik keek daar ook naar en ga dan meestal dit ook doen. Ik ging er altijd vanuit dat ik sterke buikspieren had, ja zelfs was het 'mijn grote trots' tot een aantal jaar geleden dat ik zo'n sterke platte buik had. Ik moest vaststellen dat als ik mijn onderrug niet in de 'correcte' positie kon houden/ondersteunen, dat er dan toch wat aan de kracht van mijn buikspieren moest schorten lol. Vooral de onderbuik- en zijbuikspieren zijn 'undertraind'. En ja, ik wist het weer, waar ik het met Ingrid ook over had gehad, dat ik mijn buik ben gaan uitzetten in plaats van intrekken. De uitdrukking "een buik vol van hebben" krijgt ook ineens een geheel andere dimensie erbij. Een hele gekke gewaarwording voor me, maar met de gevolgen van een ruggengraat die vervormt tot een S-scoliose. Ik zit dus vast in een vrij ingewikkeld patroon van hardnekkige gedragingen die door mijn bezigheid in de geest en dus onoplettendheid op/aanwezigheid in het fysiek hier zich manifesteert.

Dus, de ontdekking van de polariteit van het 'onbewust' naar voren kantelen of naar achteren kantelen van mijn bekken geeft me wel inzicht in het ontstaan van een heel 'onrustig beeld' in mijn lichaam/bekken/fysiek. Toen ik van de week de route liep zie ik dingen als wanneer ik mijn kont 'ingetrokken' hou dat dat als onaantrekkelijk of zelf 'vies' te boek staat en als/wanneer ik mijn kont 'uitzet'/'uitsteek' dat dat als aantrekking fungeert. (Zie ook de nieuwe 'mode' van het 'twerken'.) De wet van aantrekking en afstoting is hier in werking wat moet stoppen. Ik hoor mijn moeder nog zeggen "die heeft ook geen kont"-- wat zal zijn bij platte billen als afstotelijk. Dit heb ik allemaal als kind in me opgezogen in mijn geest want elk woord resoneert doorheen het bestaan. Woorden die gesproken worden zonder gewaarwording wat we zeggen hebben consequenties. Ik realiseerde me dat 'mijn kont' gewoon het vlees is wat erop zit en dat het het bekken is waar ik gewaar van dien te zijn 'hoe dat staat', hoe ik sta. Sta ik gelijk?

Ook die twee punten bovenaan mijn billen - wat het sexsysteem is - zijn nog onrustig = energetisch.

Hoe krijg ik mijn bekken recht zonder therapie? Ik weet het nog niet. Wat ik wel weet is dat ik me actief inzet voor een Leefbaar Inkomen Gegarandeerd systeem met een gezondheidszorg waarin iedereen voldoende fysieke ondersteuning krijgt voor iedereens individuele behoefte. Geen systeem van schaarste meer, geen systeem meer van het bezuinigen op ondersteuning voor mensen. De vraag of ik geschikt ben voor het fysieke werk van post bezorgen houdt deels verband met het niet voldoende voorradig zijn van ondersteuning maar ik zal al het mogelijke zelf doen om mezelf te ondersteunen via de adem, zelfeerlijkheid, zelfvergeving en zelfverandering om niet te veel/minder pijn/last te ervaren.




Reacties

  1. tsjonge niet eenvoudig allemaal. dank voor het delen en fijn te zien dat je steeds ontdekkingen doet en toepassingen vindt. Je geeft niet op

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, opgeven is geen optie -- het fysiek op orde krijgen is een uitdaging. Ja, moge de ontdekkingen de rest van mijn leven blijven opkomen, als de reis naar leven. Gezond verstand van het menselijk lichaam is het gelijk geld systeem. lol

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel interessant stukje Sylvie, wat doen we onszelf allemaal toch aan? Ik zie nog een groot onontgonnen terrein voor me, dank voor dit voorbeeld.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts