Dag 440 Ik kan niet zelf zitten, ik wil een ruggordel
Vanmiddag
kwam ik thuis van het post rondbrengen en wilde na na de supermarkt te
zijn geweest voor koek te halen lekker gaan zitten omdat ik wilde
uitrusten van het fysieke werk.
Na een korte tijd gezeten te hebben bemerkte ik dat ik weer last/pijn
kreeg in het onderste gedeelte van mijn wervelkolom, het stuitgebied en het bekken. Ik
besloot nu eens gericht te gaan browsen voor wat ik weet dat een korset
heet maar wat tegenwoordig niet meer zo heet. Braces en gordels dus. Ik zat zo te kijken en het leek me heerlijk die te kunnen dragen, even die ontlasting en ondersteuning te ervaren.
Van boven naar beneden langs de wervelkolom:
Onbewustzijn <------------------------------------------------------->
Fysieke geest <------------------------------------------------------->
Zie www.eqafe.com
Toen ik vanmiddag zo zat te kijken naar eerst zitkussens en later ruggordels werd ik geraakt door het zien van een plaatje van een ruggordel waarbij ik me voorstelde hoe het zou zijn geen last te hebben bij het zitten. Ik realiseerde me later dat ik mijn eigen onderrug niet kan ondersteunen en dat als ik zit mijn bekken 'naar achteren' kantel waardoor ik dus in mijn hele bekken en billen stekende pijn krijg.
Ik word hier best radeloos en hopeloos van op zulke momenten maar realiseer me wel dat ik veel vooruit ben gegaan m.n. in mijn flexibiliteit terug krijgen door het zwemmen 1x per week. Ik kan uit mezelf mijn onderrug niet recht houden realiseer ik me nu en weet niet hoe ik dit moet oplossen naast het wandelen uit de geest proces omdat ik me zo'n dure gordel niet kan veroorloven. Ik moet ook zeggen dat ik me schaam dat ik op zo een jonge leeftijd zoveel last aan mijn lichaam heb. Tot voor 10 jaar terug mankeerde ik vrijwel nooit iets aan mijn bewegingsapparaat en realiseer me ook terdege dat ik een flink zelfveranderingsproces door moet zetten in mezelf, van mezelf leren ondersteunen door zelfvergeving van gedachten, gevoelens en emoties. Er woelen nog emotionele en gevoelsenergieën op een onbewust en fysieke geestniveau die gefaced en vervolgens gegrond moeten worden met de adem (onderrug zie plaatje wervelkolom) maar daar ben ik me nog niet gewaar van, daar is het Desteni I Proces voor.
Ik ben één van de vele vele miljoenen mensen die op de één of andere manier wel wat (fysieke) ondersteuning kunnen gebruiken van deze technologische hoogstandjes in de ergonomische industrie. In het huidige systeem is daar geen oplossing voor om al deze mensen en mezelf daarin te voorzien; het is daarom dat ik voorstel eens het voorstel van een Leefbaar Inkomen te bestuderen over hoe te beginnen iedereen gelijke toegang tot alle middelen op de Aarde te verschaffen.
Reacties
Een reactie posten