Dag 476 Angsten in het diepe steken weer de kop op

Vorige week en vandaag nog duidelijker kwamen in het zwembad tijdens mijn training oude angsten 'naar boven', naar de 'oppervlakte' zeg maar. Met 'oud' bedoel ik de angsten die ik ervoer met schoolzwemmen en later in mijn tienerjaren ook nog wel toen ik aan wedstrijdzwemmen en waterpolo deed. Toen had ik niet de Desteni gereedschappen van zelfvergeving en zelfcorrectieve verklaringen om deze overgedragen systemen te verwijderen en mezelf vrij te zetten. Dus, schoon ik hierbij mijn tijdlijn en mijn lichaam op.
De 'oppervlakte' zouden we de bewuste geest kunnen noemen.
Het 'diepe' zouden we het onbewuste kunnen noemen.

Angsten in het diepe steken weer de kop op


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb steeds te vergeten dat angsten altijd overgeërfd zijn en niet van mij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb bang te zijn dat ik ophoud met zwemmen en dan te verdrinken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat als ik met baantjes zwemmen 'de denkbeeldige lijn' van het ondiepe naar het diepe overga te veranderen in mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat het bewustzijn een venijnige creatie is die mij 'naar onderen' wil trekken. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te programmeren met de angst als het bewustzijn van een overgang van het ondiepe naar het diepe bad.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb door het zien met mijn geestesogen van een overgang van het ondiepe naar het diepe bad angst te ervaren voor verdrinken in plaats mezelf te realiseren dat ik een overgang naar herinneringen/plaatjes/ervaringen van de geest maak als het ware uit de fysieke realiteit van mezelf en het water beweeg.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb bang te zijn naar de bodem te zinken en dat niemand het ziet zodat ik niet gered kan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf niet te vertrouwen als mijn lichaam dat ik doe wat ik moet doen.


Als ik niet één en gelijk met en als het fysieke lichaam sta, feitelijk mijn spieren beweeg, mijn fysieke lichaam in zelfgewaarzijn = zal ik verdrinken en sterven en terug moeten komen en opnieuw dit punt overstijgen.

Ik kwam tot het besef dat ik mij van mijn fysieke lichaam had afgescheiden - dat ik alleen met mijn fysieke lichaam stond en niet als mijn fysieke lichaam.


Ik besefte dat ik mijn fysieke lichaam moest zijn, als het fysieke lichaam.



Ik verbind mezelf dat het zwemmen mijn 'cross-reference' is in en als deze wereld, deze realiteit om te zorgen dat ik fysiek, me praktisch beweeg hier - Ik beweeg - Ik beweeg als het fysieke lichaam - om te kunnen zwemmen en zo is het met het wandelen ook - ik beweeg me in en als zelfgewaarzijn als het fysieke lichaam - het is niet automatisch meer.




 

Reacties

Populaire posts