Dag 497 Hoe transformeer je jezelf van verdriet en verliesangst ervaren naar dankbaarheid leven?
Dit is een vervolg op Dag 496 De Emotie/Energie van Verdriet Stoppen door te Stoppen over een Ander te Denken
In één van mijn vorige relaties heb ik vrij extensief verdriet ervaren na het opbreken van de relatie. Sindsdien let ik erop dat ik niet dezelfde fout bega en me niet meer zo erg ga hechten aan een persoon.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik niet zozeer aan de persoon hecht maar aan de positieve energie-ervaringen die ik met hem beleefd heb.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het bijna onmogelijk te gevonden te hebben hoe ik zou zijn, wie ik zou zijn, wat ik zou doen als mijn partner/iemand niet meer in mijn wereld en realiteit zou zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een ongezonde hechtingsrelatie te ervaren en creëren als kind in relatie tot de hechtingsfiguur van mijn vader en dit door te dragen in het volwassen patroon van hechtingsrelaties met mijn partners.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb boos te zijn dat we in deze wereld niet goed geassisteerd en ondersteund worden als kind om een één en gelijk relatie met onze omgeving op te bouwen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb zoveel deel te nemen in angst voor verlies van iets of iemand dat ik daarmee een hele berg positieve energie accumuleer want heel veel negatieve energie wordt positieve energie die ik dan ervaar als gevoelens als liefde, houden van, geluk, enzovoort.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb aan de ene kant een sterke gereserveerdheid en afstandelijkheid naar een ander te leven en aan de andere kant een sterke behoefte en afhankelijkheid van iets of iemand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb positieve energie-ervaringen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat de hechting die ik ervaar met iets of iemand bestaat uit de opeenstapeling van de positieve lading van herinneringen die ik heb van mijn partner/iemand en mij.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn persoonlijkheid zo extensief tot iets/iemand/mijn exman/partner te definiëren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb verdrietig te worden doordat ik in de alleenheid en het onbekende van mezelf, mijn eigen geest ben en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik mezelf dan verdrietig maak doordat ik mezelf niet meer met en als die ander kan definiëren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te staan in zelfgelijkheid waar ik geen behoefte heb mezelf met en als relaties/anderen te definiëren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te verliezen binnen een relatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb dankbaarheid te leven in elk moment van interactie/deelname met een ander wezen.
Ik stel mezelf ten doel meer te leren over mezelf en anderen in plaats mezelf te definiëren binnen relaties en zelfdefinities met en als anderen.
Ik stel mezelf ten doel te staan als twee individuen in zelfgelijkheid en -eenheid en te ontdekken en onderzoeken in plaats elkaar te gebruiken onszelf te definiëren.
Ik stel mezelf ten doel dankbaarheid voor de ander te leven in elk moment van interactie/deelname met de ander in plaats van angst voor verlies en verdriet te creëren doordat ik in een extreme polariteit van positief(gevoel) vs negatief (emotie) ga en/of in toekomstprojecties.
In één van mijn vorige relaties heb ik vrij extensief verdriet ervaren na het opbreken van de relatie. Sindsdien let ik erop dat ik niet dezelfde fout bega en me niet meer zo erg ga hechten aan een persoon.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik niet zozeer aan de persoon hecht maar aan de positieve energie-ervaringen die ik met hem beleefd heb.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het bijna onmogelijk te gevonden te hebben hoe ik zou zijn, wie ik zou zijn, wat ik zou doen als mijn partner/iemand niet meer in mijn wereld en realiteit zou zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een ongezonde hechtingsrelatie te ervaren en creëren als kind in relatie tot de hechtingsfiguur van mijn vader en dit door te dragen in het volwassen patroon van hechtingsrelaties met mijn partners.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb boos te zijn dat we in deze wereld niet goed geassisteerd en ondersteund worden als kind om een één en gelijk relatie met onze omgeving op te bouwen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb zoveel deel te nemen in angst voor verlies van iets of iemand dat ik daarmee een hele berg positieve energie accumuleer want heel veel negatieve energie wordt positieve energie die ik dan ervaar als gevoelens als liefde, houden van, geluk, enzovoort.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb aan de ene kant een sterke gereserveerdheid en afstandelijkheid naar een ander te leven en aan de andere kant een sterke behoefte en afhankelijkheid van iets of iemand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb positieve energie-ervaringen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat de hechting die ik ervaar met iets of iemand bestaat uit de opeenstapeling van de positieve lading van herinneringen die ik heb van mijn partner/iemand en mij.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb positieve energie-ervaringen met iets of iemand op te bouwen en op te slaan in plaats mezelf volledig te verbinden tot absolute deelname met de ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn persoonlijkheid zo extensief tot iets/iemand/mijn exman/partner te definiëren.
Verdriet is wanneer je
in die alleenheid bent,
in het onbekende
van jezelf, in je eigen geest.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb verdrietig te worden doordat ik in de alleenheid en het onbekende van mezelf, mijn eigen geest ben en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik mezelf dan verdrietig maak doordat ik mezelf niet meer met en als die ander kan definiëren.
Volledig
Verbinden tot Absolute Deelname met de Ander - See more at:
http://ademtochtnaarleven.blogspot.com/2015/07/dag-496-de-emotieenergie-van-verdriet.html#sthash.zrKvuAz8.dpuf
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb iemand buiten mezelf te gebruiken om mezelf te definiëren en vervolgens - als diegene niet meer in mijn wereld en realiteit is en ik extern dat punt van zelfdefinitie niet meer HEB - mezelf verdrietig te maken.Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te staan in zelfgelijkheid waar ik geen behoefte heb mezelf met en als relaties/anderen te definiëren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te verliezen binnen een relatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb dankbaarheid te leven in elk moment van interactie/deelname met een ander wezen.
Ik stel mezelf ten doel meer te leren over mezelf en anderen in plaats mezelf te definiëren binnen relaties en zelfdefinities met en als anderen.
Ik stel mezelf ten doel te staan als twee individuen in zelfgelijkheid en -eenheid en te ontdekken en onderzoeken in plaats elkaar te gebruiken onszelf te definiëren.
Ik stel mezelf ten doel dankbaarheid voor de ander te leven in elk moment van interactie/deelname met de ander in plaats van angst voor verlies en verdriet te creëren doordat ik in een extreme polariteit van positief(gevoel) vs negatief (emotie) ga en/of in toekomstprojecties.
Reacties
Een reactie posten