Dag 502 Vastlopen in resonanties en handvatten om onbewuste communicatiepatronen te doorbreken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf stiekem terug te gaan trekken omdat ik de snerende manier waarop de ander communiceert met me zat ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb geen bindende afspraken (agreement) vooraf te maken over hoe we met elkaar communiceren of althans er niet steeds terug aan te herinneren waar we voor staan en wat we aan het doen zijn samen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet op te staan voor mezelf en te communiceren dat een echte communicatie in eenheid en gelijkheid plaatsvindt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de gesprekken/verhalen van energie superzat te zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me dood te irriteren aan een hoop verhalen en gespreksonderwerpen van mijn partner/anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gedurende langere tijd de irritaties op te laten lopen waarop ik op een gegeven moment in woede uitbarst en het hoge woord er alsnog uitkomt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb als kind ook al zat te zijn van de langdradige verhalen van mijn vader.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet te weten wat ik moet doen als een ander me een verhaal of iets aan het vertellen is wat me niet echt interesseert.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in woede uit te barsten op een gegeven moment omdat ik gedurende langere tijd niks heb gezegd tegen mijn partner over zijn ongelijke manier van communiceren met me.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te vergeten de potentie van de ander/mijn partner in me te houden terwijl hij praat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb mezelf te assisteren en ondersteunen mezelf  stabiel te houden in de communicatie met mijn partner/een ander om te kunnen zien 'wat wat is'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te reageren op de mind van mijn partner nu dat op de voorgrond aan het treden is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb verloren te raken in mezelf binnen de "ik weet niet meer wat te doen" in relatie tot de communicatie met mijn partner.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn partner niet te vergeven en in het verhitte moment vergeten te zien dat - hoe hij zich gedraagt/wat hij zegt - niet is 'WIE HIJ IS' - het enkel een 'deel'/'aspect' is van wat hij geaccepteerd en aanvaard heeft dat nu te boven schiet en het lijkt alsof 'al de rest' weg is en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard te verdwijnen in dit ene/deze meerdere moment in plaats geduld te hebben met een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb weinig geduld te hebben met mijn partner en blijkbaar te vinden dat hij net zo 'gevorderd' moet zijn als ik in het zien van onbewuste communicatiepatronen waarin ik het patroon van de ANDER vooral zie en niet die van MEZELF die luidt: "ik accepteer dit niet", daaraan vast blijven houden en me vervolgens een mezelf terugtrekken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb vast te blijven houden en dus vast te blijven zitten in "ik accepteer deze manier van communiceren/onderuithalen niet" en in plaats vast te blijven houden aan het potentieel wat ik in mijn partner/de ander zie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de vinketering te hebben als mensen met projecties, verborgen beschuldigingen en sneren met me praten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb helemaal verontwaardigd te worden wanneer mijn partner/andere mensen met projecties, verborgen beschuldigingen en sneren met me praten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard rechtstreeks aan de ander te vragen wat er scheelt wanneer deze op een snerende wijze communiceert met me.


Ik stel mezelf ten doel - in het 'positieve' scenario - het WOORD te vinden in het verhaal van energie van de ander en dat woord als mezelf tot expressie te brengen, het woord als mezelf te leven.

Ik stel mezelf ten doel - in het 'negatieve' scenario - het punt van het  POTENTIEEL van mijn partner/de ander in me te houden wanneer ik met hem communiceer.

Ik stel mezelf ten doel stabiel te blijven en de ander te vragen wat er scheelt wanneer deze op een snerende wijze communiceert met me.