Dag 514 Me druk maken over etenstijden vs luisteren naar mijn lichaam

Ik ben in de eerste 7 jaar jaar van dit leven nogal hevig geprogrammeerd met betrekking tot etenstijden - als met veel dingen uiteraard. Bij mijn ouders moest alles op uur en tijd, vooral van mijn vader. Ik begreep dat ook wel dat als hij thuis kwam van werk wil je wel eten en chillen daarna. Hoe dit bij tot op de dag van vandaag uitwerkt is dat ik het mezelf erg kwalijk kan nemen als ik 'te laat eet' dan dat mijn geest dat heeft bekokstooft. Dit dient me niet omdat ik niet gewoon als een expressie van mezelf hier kan zijn maar licht afgeleid in mijn geest doordat ik er steeds aan moet denken 'dat ik over tijd ben', ergens op de achtergrond zeurend in mij hoofd. Je kent het wel.  Er speelt zich dus een polariteit af van 'goed' en 'fout' van etenstijden, een vroeg vs laat.

De geest is zeg maar een continue "feed" die we niet nodig hebben, het lichaam is gewaar en de stilte in de geest maakt dat we het lichaam kunnen horen.

Jaren geleden las ik eens van iemand binnen de Desteni groep dat het lichaam zelf kan aangeven wanneer het eten wil, dat we dat moeten leren en van de week zag ik een post van Leila "Listen to Your Body" die weer hetzelfde schreef. Dus ik wil hier beginnen af te rekenen met die mindoccupatie en gewoon mijn lichaam en mezelf vertrouwen dat ik eet wanneer dat moet. Zo ook met water drinken. Vorige week voor het eerst kon ik na 10 jaar voor het eerst naar mijn (fysieke buiten)werk zonder een thermosfles thee te maken; dit nadat ik de weken ervoor was gaan oefenen het water drinken meer op aangeven van mijn lichaam te laten plaatsvinden en niet meer op gezette tijden water te drinken, uit voorzorg. Dit moet ook veel te maken hebben dat mijn moeder vaak zei dat we moesten eten voor de honger die kwam, dat zal dan ook met drinken zo in mezelf meegekomen zijn. Ik hang in mijn leven meer aan water op zich dan aan eten. Eten heb ik heel veel in mijn leven (veel te) te lang uitgesteld, "vergeten te eten", omdat ik als zodanig geen hongerprikkel ontvang waardoor er ook niet echt een signaal komt als van een knorrende maag zoals bij de meesten opdat ik me met eten bezig moet gaan houden. Daarom ben ik "verstandelijk" gaan eten zoals ik dat noem.


http://www.mindyourfeed.nl/wp-content/uploads/2014/02/luisteren-naar-je-lichaam.jpg



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb door en in anticipatie out of tune te raken met mijn fysieke lichaam, puur voor wat er gebeuren zal als ik niet op tijd eet of drink.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik als mijn lichaam doodgaat als ik niet op tijd drink.  

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te percipieren dat het fout is 'laat' te eten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te percipieren dat vroeg eten 'goed' is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb steeds bang te zijn dat ik gewoon helemaal niet eet als ik dit niet aan bepaalde tijden ophang.

Wordt vervolgd...

Reacties