Dag 520 Angst en (zelf)repressie
Ik zat vandaag in de trein naar huis voor een - voor mijn doen - vrij lange tijd. Bij het naderen en binnenkomst van de trein zag ik allerlei - voornamelijk mannelijke - mensenwezens met fel neongeel gekleurde jassen aan. Toen ik in de trein op de stoel was beland zag ik twee heren verderop op het balkon staan en ik kreeg een angstig/unheimisch gevoel over me. Ik vroeg me af of de kledij van de treinconducteurs was veranderd in de tussentijd dat ik niet met het openbaar vervoer had gereisd of dat er iets (anders) aan de hand was waar ik niks van wist. Ik checkte de mensen om me heen of die anders waren/deden, maar ik kon niks opmaken wat op zichzelf ook weer niks betekent want mensen zijn uitermate goed uitgerust om alles te verbergen in de geest.
Ik besloot mezelf te stabiliseren. Ik had afgelopen nacht weinig geslapen omdat ik bij een politieke collega/vriendin was blijven slapen en ik moeilijk slaap op een ander sinds een x aantal jaar. Er ging vanalles door mijn hoofd, van de gemanifesteerde politie-/controlestaat tot de schijnbare acceptatie van mensen dat dit allemaal maar normaal is. Mijns inziens is dit neongele kledingpunt om mensen (onbewust) te intimideren want praktische toepassing voor conducteurs met gele veiligheidsjassen zie ik niet. Herkenbaarheid lijkt me niet want de stationsschoonmakers hebben ook die felgele kledij.
Ik moest ook denken aan de Volg het Geld pyramide die gisteravond getoond was bij de lezing van de Blije B waar ik aanwezig was. Het klopt ook wel het punt van repressie en intimidatie van kledij en anderszins want de conducteurs moeten immers het geld (kaartcontrole) binnenhalen voor de NS om met name rijkdom voor de top (aandeelhouders) te genereren met een klein beetje eraf voor lonen van werknemers.
Dus ik besloot mezelf even in mezelf terug te trekken - op mijn mobiel nieuwsbrieven van mijn werk te gaan lezen - zodat ik niet meer het idee/de verbeelding had/uitspeelde in mijn hoofd dat er NU onmiddellijke oppressie zou gaan plaatsvinden. Even later zie ik de heren verderop beginnen met de kaartcontrole en weet ik nu zeker dat het louter conducteurs zijn. Ik vraag me vaak af of andere mensen ook zulke dingen zien van de veranderende kledij en de bedoeling erachter. Ik ga vaak gesprekjes aan en merk even vaak dat mensen neigen tot bagatelliseren, in feite ook weer angstgebaseerd. Ik neig naar overdrijven, de polariteit van het stel.
Afijn, los van het feit dat het huidige wereldsysteem als weergegeven onze werkelijkheid laat zien, moet ik mezelf wel bevrijden van elk snippertje angst om angst feitelijk de bron is van alle oppressie en controle. Angst is zelfcontrole, controle is zelfangst.
Ik ga mezelf dus vergeven van de controlemechanismen als angsten en verbeeldingen in mezelf gesprokkeld uit mijn datacollectie van beelden van tv en dergelijke.
Ik besloot mezelf te stabiliseren. Ik had afgelopen nacht weinig geslapen omdat ik bij een politieke collega/vriendin was blijven slapen en ik moeilijk slaap op een ander sinds een x aantal jaar. Er ging vanalles door mijn hoofd, van de gemanifesteerde politie-/controlestaat tot de schijnbare acceptatie van mensen dat dit allemaal maar normaal is. Mijns inziens is dit neongele kledingpunt om mensen (onbewust) te intimideren want praktische toepassing voor conducteurs met gele veiligheidsjassen zie ik niet. Herkenbaarheid lijkt me niet want de stationsschoonmakers hebben ook die felgele kledij.
Ik moest ook denken aan de Volg het Geld pyramide die gisteravond getoond was bij de lezing van de Blije B waar ik aanwezig was. Het klopt ook wel het punt van repressie en intimidatie van kledij en anderszins want de conducteurs moeten immers het geld (kaartcontrole) binnenhalen voor de NS om met name rijkdom voor de top (aandeelhouders) te genereren met een klein beetje eraf voor lonen van werknemers.
Dus ik besloot mezelf even in mezelf terug te trekken - op mijn mobiel nieuwsbrieven van mijn werk te gaan lezen - zodat ik niet meer het idee/de verbeelding had/uitspeelde in mijn hoofd dat er NU onmiddellijke oppressie zou gaan plaatsvinden. Even later zie ik de heren verderop beginnen met de kaartcontrole en weet ik nu zeker dat het louter conducteurs zijn. Ik vraag me vaak af of andere mensen ook zulke dingen zien van de veranderende kledij en de bedoeling erachter. Ik ga vaak gesprekjes aan en merk even vaak dat mensen neigen tot bagatelliseren, in feite ook weer angstgebaseerd. Ik neig naar overdrijven, de polariteit van het stel.
Afijn, los van het feit dat het huidige wereldsysteem als weergegeven onze werkelijkheid laat zien, moet ik mezelf wel bevrijden van elk snippertje angst om angst feitelijk de bron is van alle oppressie en controle. Angst is zelfcontrole, controle is zelfangst.
Ik ga mezelf dus vergeven van de controlemechanismen als angsten en verbeeldingen in mezelf gesprokkeld uit mijn datacollectie van beelden van tv en dergelijke.
Reacties
Een reactie posten