Dag 522 Schoonmaakdwang en zelfbevrijding - de energetische lading ervan af

Eergisteren werd mijn drang om obsessief schoon te willen maken weer behoorlijk manifest. Ik had schoongemaakt in huis met een ontsmettend sopje en wat betreft de deuren had ik 'alleen' de klinken en rond de klinken meegenomen. Ik zag bij mezelf de idee/gedachte opkomen dat ik alle deuren in huis helemaal moest afnemen maar die gedachte heb ik niet gevolgd. Als ik mezelf zou laten gaan zeg maar dan kan ik elke week alle deuren af gaan nemen wat totaal niet nodig is want ik woon alleen met de poes in dit huis. Het is simpelweg om mijn dwang - in casu angsten/fobieënte (g)ratificeren en op die manier opgebouwde spanning een platform te geven of uit te 'levelen'. 

Ik vind mijn hele leven al de fysieke beweging van de meeste huishoudschoonmaakwerkzaamheden ook erg prettig en als ik nog verder afkom van de dwang als gedachten dat het moet, is het gewoonweg liefde zichtbaar maken en geen probleem meer zogezegd. De spanning die de dwang/gedachte geeft moet ik zien gewaar te worden zodat ik die op kan lossen. De dag erna ging ik toch weer de deuren afnemen, zij het niet zo bezeten meer. Ik liet de deuren boven voor wat het was maar als ik daar vandaag langs loop denk ik toch weer dat ik die moet doen. Het lijkt me heerlijk als alle deuren weer steriel zijn. Ik word dan gelukkig en gerust en tevreden.




Dus dat met die deuren gaat me beter af in zin van minder behoefte aan spanningsontlading via het schoonmaken, maar een volgende moment van obsessieve reinheid diende zich alweer aan. 

Toen ik daarstraks in de douche zat, had ik een sponsje gepakt om een randje van de douchewand schoon te maken. Meteen daarna moet ik dan zeep pakken om mijn handen te wassen. Het sponsje is evenwel totaal niet vies want dit had ik de dag ervoor nog in de chloor gehad. En toch kon ik het weer niet laten om mij handen te moeten wassen. Dat ik de Dettol handzeep niet kon gebruiken - omdat die op een andere plek staat - zat me al dwars, maar ik kon het nu blijkbaar toch af met gewone zeep. Een paar tellen later word ik immens verdrietig - ik zag de opbouw van emoties al gaande - dat ik dit angstgedrag nog steeds heb en begrijp dat de tranen mijn angsten weerspiegelen. Ik begrijp eigenlijk helemaal niet wat me nou beheerst - angst voor bacteriën is het niet - en dat maakt ook weer dat ik me machteloos voel. Het enige wat ik kan erkennen is dat mijn vader ook zo op reinheid was en dat ik het daarvan gekopieerd en gedupliceerd moet hebben.

Het handen wassen is toch wel uit de hand gelopen en op het moment zie ik niet hoe ik hier ooit vanaf kom. Rationeel snap ik wel dat ik er af kan komen maar emotioneel niet, dus ik ga gewoon de vergevingen wandelen en zie ik wel waar ik uit kom. Wat wel interessant is dat de tv serie over dwang - waarin men mensen dit proces laat wandelen door hen veelal fysiek te confronteren met hun angsten - echt werkt, zij het dat het een langer traject is ten opzichte van werken met zelfvergevingen en gewaar worden van de onderliggende patronen/zelfprogrammeringen. Toen ik bijvoorbeeld een tijd terug mijn partner de gootsteen zie schoonmaken met zijn blote handen vind ik dat echt ongelofelijk dat iemand dat kan zonder huishoudhandschoenen...en dan gruwel ik er nog vreselijk van.

Ik zie dat ik best veel vermijd in het leven waarbij ik 'vies' kan worden. Het is een onge
lofelijk complex web van dingen waar ik ooit nog eens een mindconstructie over moet maken. Voor nu is dit me al ingewikkeld genoeg en laat ik het hier even bij.



Reacties

  1. mind construct zou het beste wezen ja, zoveel lagen/dimensies erin. Bedankt voor je openheid.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts