Dag 523 Schoonmaakdwang en zelfbevrijding - de energetische lading eraf (vervolg)

Dit is het vervolg op Dag 522 Schoonmaakdwang en zelfbevrijding - de energetische lading ervan af 

Je raadt het niet... Een aantal dagen na die sterke schoonmaakdrangaanval en handenwasrituelentic kwam ik in de situatie tijdens mijn thuiszorgwerk bij een cliënt waarin ik vanalles en nog wat moest gaan schoonmaken zónder schoonmaakhandschoenen omdat ik ze vergeten was! Aiiii! Ik kon niet weer naar huis en wist dat ik me dus moest stabiliseren direct in dat moment. De gedachte aan de wc bijvoorbeeld schoonmaken maakt me niet gelukkig. Het lukte me mezelf stabiel te houden en de hele klus ging ik gewoon niet nadenken over 'vies' enzovoort. Ik was tevreden met mezelf, ik kan het dus, wat niet wil zeggen dat ik de volgende keer niet weer huishoudhandschoenen aan doe in common sense, maar mijn handen zijn er niet vanaf gevallen lol.

Dus wat ik vooral zie of niet zie eigenlijk is wanneer wat ik doe gewoon praktisch gezond verstand is. Met dat ik dit zo open gooi en er met mijn partner over praatte, zie ik dat een hoop dingen die ik doe binnen mijn 'schoon'tic vrij normaal zijn. Ik realiseerde me ook weer dat toen ik zo levensbedreigend ziek was 10 jaar geleden het zéér noodzakelijk was extreem proper te zijn omdat mijn afweersysteem al op volle toeren draaide. Dit moet ik echt goed gaan onderscheiden voortaan: is het echt nodig of is het nog gebaseerd op de oude angst/energie. 

Verder kan ik ook nog de Structurele Resonantie van de Handen bekijken: Handen zijn voor niets anders gebruikt in deze wereld dan om te overleven. Hierin resoneert het volgende enorm met me:

Jij, als een zuigeling, zag wie je werkelijk was, je zag jezelf als één met wie je werkelijk bent – maar de onbewuste mind werd in jou overgedragen terwijl je ontwikkelde in de baarmoeder, en je ging datgene wat je aanraakte, voelde, proefde en kauwde definiëren overeenkomstig afbeeldingen, die je ogen dan visualiseerden overeenkomstig de ontworpen afbeeldingen in de mind. Slechte een afbeelding wordend in een afgebeelde realiteit – afgescheiden van wie je werkelijk bent. In plaats van dat elke aanraking de aanraking van jezelf is in en als de realisatie dat alleen ik overblijf, ik ben hier, ik raak mij aan - de expressie daarvan is niet van afbeeldingen.

Waar is "dat meisje wat gewoon van de grond kon eten" zoals mijn ex-man mij lang geleden introduceerde bij zijn moeder :) Ik wil terug naar die eenheid met de Aarde als mezelf.

Oké, door dit onderzoek naar de handpunten heb ik nu dus een notie van de richting van de zelfvergevingen/zelfcorrecties die ik kan doen.  

Wordt vervolgd...

Luistertip Memories and Illness - Quantum Systemization - Part 37