Dag 534 Van reacties op gemene woorden naar onvoorwaardelijk een ander overwegen

Ik maak even een uitstapje van mijn serietje over het herdefiniëren van het woord 'intellectueel' omdat er zich een acute kwestie in me aandient die ik moet afhandelen in mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb absoluut verpletterd te zijn door de woorden van anderen die ik ervaar als gemeen en hatelijk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te doen alsof het gaat om de ander te laten stoppen met praten omdat ik meen dat ik blijkbaar misbruikt word door de ander zijn woorden - wanneer, eigenlijk - iemand anders woorden mij enkel beïnvloeden als ik dat toelaat - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te laten beïnvloeden door de woorden van anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb totaal ongelukkig te zijn/worden van de woorden die iemand spreekt of typt waarmee ik in relatie ben in plaats mezelf te realiseren dat ik mezelf de woorden "totaal ongelukkig" aanpraat en ik gewoon Hier kan zijn door/met de woorden van een ander door me heen te laten gaan/inademen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb mezelf te stoppen in mijn emoties ten aanzien van de communicatie met een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb de relatie met mijn geest als mijn angsten en andere emoties te (kunnen) stoppen - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet de energieën die hiermee gepaard gaan door mijn lichaam te laten gaan tot het wegebt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb walging(energie) te ervaren bij wat er steeds allemaal gebeurt binnen de communicatie in plaats mezelf te realiseren dat het mijn zelfgecreëerde wal/muur is van emotionele energie als motor voor mijn geestbewustzijnssysteem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een ongerustheid te ervaren ten aanzien van de communicatie met anderen en de toekomst van de mensheid in het algemeen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het ongelofelijk te vinden wat er plaatsvindt binnen de communicatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb helemaal ontsteld te zijn over de woorden/energie die de ander gebruikt in de communicatie.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een fobie te creëren ten aanzien van de woorden/communicatie van anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb bang te zijn voor de woorden van een ander in plaats mezelf te realiseren dat ik de woorden van een ander oordeel en feitelijk bang ben voor mezelf/mijn eigen reacties op die woorden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de chatheads van mensen niet te durven openen vanwege de mogelijke nare en hatelijke taal die er getypt staat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me ziek te voelen van wat er allemaal gebeurt binnen de communicatie - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in en als het slachtofferkarakter te stappen waarin ik mezelf minder maak aan mezelf aan mijn mezelf en mijn geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me ontzettend verdrietig te voelen over woorden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te ontkrachten op woorden van een ander die ik ervaar/interpreteer als hard/grof/ongevoelig.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb ontkrachting van mezelf te creëren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb eigenlijk bang te zijn voor mijn eigen reacties en daarom het openen van chatheads en communicatie in zijn geheel te vrezen en dus vermijden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de woorden van een ander te oordelen als ‘fout’/’verkeerd’/’onjuist’/’hard’ in plaats mezelf in de spiegel te zien dat oordelen van een ander/de woorden van een ander ‘fout’/’verkeerd’/’onjuist’/’hard’ is - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb onvoorwaardelijk te overwegen wat diegene zegt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb mezelf als de oordelen te projecteren op de ander en niet te kijken wat diegene werkelijk zegt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb een ​​adem te nemen en te vertragen wanneer iemand anders deelt wat zij zien/ervaren met betrekking tot mij/iets wat ik gedaan/gezegd heb. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb bij ontvangst van deze informatie, nog steeds een neiging te hebben direct te willen reageren. Hierin is het antwoord of het delen waar ik naar keek, wat ik overwoog in wat ik deed/zei - of het 'draaien van de tafel' door iets te stellen dat ik zag/ervoer over de andere.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de stap te missen voor een moment echt te stoppen, ademen en los te laten hoe ik naar het punt keek wanneer iemand deelt wat ze zien over mij/iets wat ik gedaan/gezegd heb en onvoorwaardelijk te overwegen wat de ander zegt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te kijken of er geen afwijkingen in me waren, te zien of er eigenlijk punten waren die ik niet had gezien/gemerkt/overwogen over mezelf, naar oplossingen te kijken en DAN te beantwoorden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb die ervaring te vlaggen waar ik onmiddellijk een antwoord wil geven, zo van "Nee, dit is wat ik aan het doen was/naar kijk" - of "Nee, kijk naar wat JIJ doet/zegt" - om voor een moment te vertragen, los te laten en eigenlijk te kijken/controleren om te zien of er iets is wat ik hier kan leren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb in communicatie te oefenen om van Eerlijkheid te bewegen naar Zelfeerlijkheid waarbij Eerlijkheid is 'eerlijk' delen wat ik zie in termen van wat ik gedaan/gezegd heb of wat ik 'eerlijk' zie wat een ander doet/zegt en Zelfeerlijkheid die extra stap verder is van onvoorwaardelijk loslaten en open staan ​​om iets meer te leren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de gedachte/backchat te creëren “het niet meer aan te kunnen”. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb BUITEN DOCH IN DE BOX TE STAAN en in de SCHOENEN van éénieder gelijk ZOALS ZIJ ZIJN met WIE IK BEN en alles gelijkelijk te zien in één moment zonder oordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb een ander/iedereen/alles als mezelf in te ademen.

Reacties

Populaire posts