Dag 541 Over anderen praten in ongelijkheid vs het verlangen integer te zijn/worden

One must become all beings that is here in fact.

 - Bernard Poolman

Van huis uit was ik niet gewend over anderen te praten oftewel het was 'verboden' over anderen te praten. Ik vond het wel een goed punt van mijn vader dat we niet mochten roddelen over anderen. Daarbij redeneerde ik - van kindsaf aan - ook dat je nooit iets over een ander kan zeggen, wat dus wel mag, kan en nodig is ingeval een ander zelfonoprecht is naar zichzelf/leven. Met dit laatste heb ik mezelf nogal in de vinger gesneden want daarmee kan ik de ander valideren in zijn of haar woorden en daarmee hetgene in mezelf valideren. Als ik me ervan gewaar ben dat iemand onoprecht is met zichzelf op welke manier dan ook - niet naar het systeem, maar naar het leven - en ik doe niets omdat ik bang ben of omdat het risico te groot is, dan ben ik één met en gelijk aan zelfonoprechtheid en ga ik onderuit. 

Dit is de sleutel tot transformatie op alle manieren - het praktische punt van het zelf verantwoordelijk zijn voor allen als zijnde zelf in elk moment.

Ik ervaar mezelf ook echt onplezierig als ik over anderen praat als dit niet in gelijkheid en eenheid is. Dit gebeurt me vooral wanneer ik met mensen praat die wel makkelijk over anderen praten en dit meestal in afscheiding van degene/hetgene waarover gepraat wordt.

Zeker erna of de dag erna ervaar ik niet zo'n fijn gevoel, ervaar ik mezelf wat 'verschrikkelijk'. Tijdens dat ik het doe zal ik de energie van de ongelijkheid ervaren, want ergens zal ik een ander dan als fout/verkeerd/onjuist bejegenen in mezelf en dit voedt de polariteit goed-fout die mijn geestbewustzijnssysteem oplaadt. Dit vindt op een onderbewust niveau plaats waar persoonlijkheden 'elkaar aftroeven wie het beste is'. Persoonlijkheden ontwikkelen/schrijven we in het onderbewuste. Het is een mezelf druk maken karakter/persoonlijkheid waarbij ik mezelf dan tijdelijk beter ervaar dan een/de ander terwijl ik de gedachte en emoties die gepaard gingen met de voorvallen met die persoon beter in mezelf kan adresseren en dan gewoon in eenheid en gelijkheid over de ander communiceren in een ondersteunende functionaliteit.

Ik begrijp dat dit in conflict met mezelf is omdat ik de wens heb integer te zijn naar een ander als mezelf. Dus, wil ik dit wringende gevoel kwijtraken in mezelf moet ik beter opletten in mezelf wanneer ik nog doe en mezelf eerst gaan vergeven voor de gevallen waar ik dit doe.

Zelfvergevingen en -correcties volgen.