Dag 557 Motivatie, zelfbeperking en mezelf uitdagen

Ik maak even een uitstapje van de serie die ik aan het doen was in verband met de actualiteit van dit onderwerp in relatie tot een nieuwe uitdaging die ik heb in een nieuwe baan. Het interview Brandon Lee (Part 1) - Life Review gaf me de aanleiding om de nieuwe uitdaging meer te leren omarmen in plaats ervan weg te willen lopen.

"Het is grappig, elke keer dat je tegenover een echte barrière met betrekking tot je voortgang komt te staan, ben je weer een kind. En het is een zeer interessante ervaring om te worden gereduceerd, eens te meer, tot het niveau van niets weten over hetgeen je aan het doen bent. Ik denk dat er veel ruimte is om te leren en groeien wanneer dat gebeurt - als je het rechtstreeks onder ogen ziet en niet ervoor kiest te zeggen: "Ah, laat maar! Ik ga iets anders doen! "We verlagen ons op een bepaald punt in ons leven tot alleen een soort najagen van dingen waarvan we al weten hoe dat te doen. Je weet wel, omdat je die ervaring niet wilt hebben van het niet weten wat je aan het doen bent en weer een amateur te zijn. En ik denk dat dat nogal ongelukkig is. Het is zo veel interessanter en meestal verhelderend om jezelf in een situatie te plaatsen waarin je niet weet wat er gaat gebeuren, dan weer iets te doen waarvan je in wezen al weet wat de uitkomst zal zijn binnen drie of vier punten hoe dan ook." 
Vertaald naar https://en.wikipedia.org/wiki/Brandon_Lee#Career

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb zelf te willen kiezen waar ik mezelf uitdaag en niet uitgedaagd willen zien door iets of iemand buiten mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf verschrikkelijk onzeker te voelen met betrekking tot dingen waarbij ik niet weet wat te doen - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb deel te nemen in onzekerheid/twijfel in plaats twijfel te gebruiken om vertrouwen in mezelf te bouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb van een nieuwe uitdaging te willen weglopen in plaats mezelf te realiseren dat ik er feitelijk niet op achteruit kan gaan een nieuwe uitdaging aan te gaan en dat het slechts mijn geestprogrammering is die me in de zelfbeperkende positie in mezelf wil houden in plaats mezelf uit te breiden met de uitdaging van het leren van andere/nieuwe gesprekstechnieken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te schamen dat ik iets niet kan of niet snel genoeg leer naar mijn zin.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat alles gelijk perfect moet in plaats mezelf te realiseren dat dat niet reëel is maar een programma in mijn geest om mezelf mee onderuit te halen.


Wanneer en als ik mezelf realiseer me onzeker te voelen binnen een nieuwe uitdaging - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik op een punt van ruimte ben om iets nieuws leren en te groeien. In plaats - zak ik niet weg in onzekerheid en twijfel en focus ik mezelf op het vinden van oplossingen.


Ik stel mezelf ten doel te omarmen dat het een interessante ervaring is te worden gereduceerd tot het niveau van niets weten over hetgeen ik aan het doen ben.

Ik stel mezelf ten doel mezelf te onderzoeken hoe het ontwerp van twijfel/onzekerheid tegengesteld is aan hoe mijn lichaam en wezenlijkheid op natuurlijke wijze reageren op uitdagingen. 

Ik stel mezelf ten doel te onderzoeken hoe de programmering van twijfel/onzekerheid doorsijpelde in mijn wezenlijkheid en fysieke lichaam.

Ik stel mezelf ten doel te onderzoeken hoe ik mezelf kan herinneren om mijn focus op het vinden van oplossingen kan ontwikkelen in plaats van weg te zakken in de ervaring van twijfel/onzekerheid.