Dag 558 Slapende vingers en tenen en onverwerkte herinneringen

Tijdens een kinesiologiesessie kwamen er een aantal dingen naar voren betreffende mijn vingers en tenen en specifiek mijn rechter middelvinger en rechter ringvinger en van mijn rechtervoet de overkomende delen die door de dag heen gaan 'slapen' en ook wel ‘s nachts en de bal onder mijn rechtervoet nabij die tenen die zeer doet. Onlangs tot op het niveau dat ik niet meer kon lopen. Ik zie zelf de kristallen/gedachten die dit veroorzaken niet, dus werd dit uitgetest voor me door de kinesiologe.

De drie punten - vingers, tenen en bal onder rechtervoet - draaien rond hetzelfde punt en heeft te maken met reacties die ik heb in relatie tot bepaalde gedachten die in mijn bewuste geest naar boven komen en deze gedachten zouden te maken hebben met 'geweld' waarop ik dan reageer met angst, conflict en beoordeling. Conflict in de zin van bijvoorbeeld dat ik een houding van zelfverdediging inneem en dit dan specifiek in relatie tot mijn werk.

De vraag wordt gesteld of er gedachten zijn die zo in mijn geest naar boven komen? Ik zeg nee in dat moment. Het is gebaseerd op herinneringen schrijft de kinesiologe. Of er momenten geweest zijn in mijn job waarin ik me me misschien aangevallen voelde of ervoer dat er geweld op me afkwam?

Ik antwoord ja, dat ik dezelfde job die ik nu doe ook als tiener gedaan heb en er emotioneel veel problemen mee gehad heb weet ik nog maar dat ik er niet 'bij kom' WAT en nu met mijn derde job die ik heb vind ik dat ik dingen moet doen die ik niet wil doen-- ik weet niet of dat er mee te maken heeft. Het heeft ermee te maken schrijft de kinesiologe.

Ik lijk in een staat van zelfverdediging omdat er in mijn geest - al dan niet bewust - gedachten naar boven komen i.v.m. hoe mensen me kwaad zouden kunnen doen.

Het gaat hier eigenlijk om hoe de gedachten en mijn relatie met de gedachten invloed hebben op mijn lichaam. De inslaping en pijn maar ook dat ik me laat beïnvloeden in mijn beslissingen en wie ik ben in relatie tot mijn realiteit, dat is waar de pijn in mijn voet vooral voor staat, dat ik mijn zelfsturing laat bepalen door mijn gedachten en hier is het een kwestie om te kijken naar die herinneringen, specifiek in relatie tot mijn postjob in mijn tienerjaren.

Ik geef aan dat ik geen herinneringen kan zien met aangevallen worden door mensen terwijl ik dat wel ervaar tijdens mijn werk nu. Ik zie vooral herinneringen van angst aangevallen te worden door honden. Een oplossing hier is om de tijdlijn van die herinneringen te bewandelen, met zelfvergeving - specifiek herinneringen waarin ik te maken had met honden, ook al zie ik de herinneringen niet helder, flarden en ervaringen, dat is genoeg voor een tijdlijn.

De kinesiologe test ook om te zien of er bijkomstige informatie is dat mij zou kunnen assisteren in het veranderen van dit punt en het woord 'hardwerkend' komt hier naar boven in de zin dat ik door hardwerkend te zijn of in het leven van dit woord, ik mijn macht ergens weg geef; dat ik bijvoorbeeld angst heb om te staan of een standpunt in te nemen in mezelf en ik bepaalde dingen 'tolereer' zonder mezelf richting te geven, zoals de honden, ik voelde me machteloos of ontmachtigd in relatie tot de honden omdat ik van gedachte was dat ik het maar moet tolereren omwille van de job.

Ik blijk al aan het veranderen te zijn door het opstaan in het punt van honden en mijn werk maar er zijn nog steeds die herinneringen die ik nog niet verwerkt heb en die nog steeds die ervaringen van angst, machteloosheid en conflict in mezelf triggeren en dus ook een angst dat de herinneringen zichzelf zullen herhalen, vandaar het belang om de herinneringen te openen en erdoor te wandelen.

In het bewandelen van de herinneringen kan ik kijken naar specifiek het woord hardwerkend en hoe ik, door van mijn vader de idee te kopiëren dat je hardwerkend moet zijn, ik geloofde dat dat wil zeggen dat ik me zomaar moet neerleggen bij alles wat me overkomt of dat ik geen macht had om die situaties richting te geven in het moment.