Dag 137 - Opstaan voor mezelf en een stem voor mezelf hebben

Dit is een vervolg op de post van Dag 136 - Afstand doen van mijn Stem - Afstand doen van mijn Leven.

Misbruik in de wereld bestaat omdat zelfmisbruik bestaat



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb doorheen mijn leven gestruikeld en gevallen te zijn en te misbruiken en verminken en mezelf gewoon fysiek en mentaal enorm te compromitteren - zoals ik door de jaren heen mezelf meer en meer toestond om in het leeuwenhol te worden gegooid van mensen hun levens.




Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf betrokken te hebben in alcohol en drugs, eetstoornissen als deze fysieke en mentale misbruik substanties, rituelen - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te zien, realiseren en begrijpen dat wat ik aan het doen was, als het alcoholmisbruik, als het drugsgebruik, als het medicatiegebruik, de eetstoornissen, de geestelijke stoornissen te ervaren door een mix van een hoop schijt.   


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te zien, realiseren en begrijpen dat wat we fysiek doen en ervaren in onszelf en onze wereld ons direct laat zien wat we toestaan en accepteren in de betekenis dat alcohol, drugs, eetstoornissen, geestelijk misbruik allemaal misbruik is, het is gevaar/compromitteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat mijn omgeving en mijn relaties waar ik in was niet assisterend en ondersteunend waren voor een gezond levend wezen - gezond in de betekenis dat iemand een stem heeft, iemand die richting heeft, iemand die verantwoordelijkheid neemt voor haar leven, iemand die echt trots is op wie ze zijn en dat doordringt tot in haar totale wereld in wat ze doet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb dat in een beslissing te nemen voor iets beters te willen voor mezelf, mijn leven, mijn leven exponentieel veranderd zou zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te weten hoe uit deze relaties te komen, de rug toe te keren, niet om te kijken en voor mezelf een leven creëeren waar ik trots op ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te realiseren dat ik een positie in moet nemen om meer van mezelf te maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te weigeren een positie in te nemen in deze wereld in de veronderstelling dat het/ik er toch niet toe doe - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me onder te stellen aan gedachten en emoties in plaats mezelf hier te leven als zelfwaarde als alles als één en gelijk en eindelijk een positie in te nemen voor wereldgelijkheid en zelfgelijkheid om een wereld te creëeren waarin ieder wezen in waardigheid kan leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb echt dood te hebben willen gaan in die ervaring van mezelf in relaties, me nu realiserende dat het angst was, angst wat mijn familie, mensen in de wereld van me zouden denken, van me zouden zeggen, over me zouden roddelen of dat alsof iedereen zijn idee al heeft opgemaakt wie ik ben en wat ik aan het doen was en hoe ik mijn leven verneukt heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat mijn ouders degenen waren die echt om me gaven en niet de mensen waar ik mezelf mee op één lijn heb gezet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb deze double-fuckequatie manifestatie toegestaan te hebben waar wij mensen verslaafd schijnen te zijn aan tegelijkertijd erin te willen blijven en eruit te willen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het woord 'trots' een 'negatieve'/'slechte'/'verkeerde' waarde in de geest te hebben toegekend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf af te scheiden van het woord trots.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zo fucked-up te zijn het helemaal kwijt te zijn te realiseren dat ik eerst een beslissing moet maken eruit te komen - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb geeneens te beseffen dat ik een keuze/beslissing heb om er werkelijk uit te komen en dit alleen maar ik mijn hoofd zitten te fantaseren hoe fijn het zal zijn alleen te staan.



Ik stel mezelf ten doel mezelf, mijn geest en mijn lichaam uit te zoeken.

Ik stel mezelf ten doel niet terug te gaan naar zulke relaties/vriendschappen van misbruik en compromis.

Ik stel mezelf ten doel mezelf te richten/uit te lijnen met relaties die me echt assisteren en ondersteunen om meer te worden, om te ontwikkelen, groeien en uitbreiden en meer van mijn leven te maken.

Ik stel mezelf ten doel geduld en moeite te oefenen met het zoeken naar/vinden van mogelijkheden in deze wereld omdat hoe deze wereld momenteel bestaat een gigantische fuckup is in termen van geld en banen, maar met geduld en moeite kan het.

Ik stel mezelf ten doel innovatief te worden om een gebied te ontwikkelen waar ik mezelf in kan wandelen en mezelf te assisteren en ondersteunen in deze wereld om een stabiel leven voor mezelf te creëeren.

Ik stel mezelf ten doel het woord trots te leven als mij als levend woord als wie ik ben als leven.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen, veranderen en op te staan voor mezelf, een stem voor mezelf te hebben zonder mezelf kwaad te maken en in die stem op te spreken voor mezelf wat ik van mezelf wil maken in dit leven en het werkelijk te doen.

Ik stel mezelf ten doel een fysieke realiteit te creëeren waar geen duisternis (geest) meer bestaat in zelf als in de wereld.

Desteni 'Ik' Proces www.desteniiprocess.com


Eqafe zelfeducatiemateriaal www.eqafe.com


Van relaties naar overeenkomsten met zelf als leven

www.desteniiprocess.com/courses/relationships