Aan de Almachtige

Dit artikel is gewijd aan het assisteren en ondersteunen van individuele personen op het gebied van het cultiveren, onderhouden en ontwikkelen van een zelfondersteunende, zelfsturende, zelfexpanderende en zelfempowerende relatie met en als zichzelf, als een stichting van en als jezelf en omdat de kwaliteit van iemands relatie met en als zichzelf - iemands kwaliteit en effectiviteit bepaalt op het gebied van externe interactie en/of deelname - is dit artikel ontzettend belangrijk om te begrijpen, omdat het ieders eigen verantwoordelijkheid in alle relaties zal onthullen.
 

De interactie tussen de innerlijke betrekking tot de buitenste, is een ingewikkelde zaak die uitgebreide toelichting vereist voor de jaren nog te komen. Hiertoe ben ik vastbesloten.

De relatie die je hebt met jezelf, dicteert de relaties die je zal hebben met alles en iedereen. Het is dus van groot belang dat men beginne aan een meer verantwoorde, comfortabele, zelfeerlijke, zorgzame en ondersteunende relatie in termen van eenheid en gelijkheid, zelfvertrouwen en zelfintimiteit te ontwikkelen - met en als jezelf, want dat is onmiskenbaar wat je nodig hebt: een gezonde en stabiele relatie tot en met jezelf.


Het concept van het hebben van een relatie met zichzelf wordt zelden beschouwd in deze tijden. Toch, niets is crucialer en belangrijker dan je relatie met jezelf, want dat is het punt van waaruit iemands leven volledig
wordt bepaald. Het is jouw stichting. Het is binnen iemands relatie tot zichzelf dat alle dingen worden vastgesteld, omdat deze relatie bestaat uit een constante ademtocht voor ademtocht beslissingspotentiaal/-vermogen - en dus verantwoordelijkheid.

In dit stadium functioneert onze interne stichting puur om het ego te assisteren, ondersteunen en in stand te houden, hetgeen
in de eerste plaats de creatie van het probleem is binnenin je.

Het fundamentele probleem in het universum heeft te maken met wezens' relaties met zichzelf, als de bron van al het leven. Hiervoor, is er altijd iets geweest dat we ego noemen - om ervoor te zorgen dat je nooit zult ontsnappen aan wat je accepteert en toelaat, binnen en buiten. Dit kan worden geïnterpreteerd als de genade van god.


Maar wie neemt zichzelf serieus genoeg om wat zelfrespect te tonen en wat zelfeerlijke introspectie te doen? Wie geeft er genoeg om zichzelf om enkele praktische sturende en corrigerende acties te ondernemen om het preventieve moment tot moment wezen te zijn dat werkt met dat wat het beste is voor iedereen?


Dit is inderdaad een van de belangrijkste problemen in deze wereld; we nemen onszelf niet serieus, wij accepteren en staan voortdurend, automatisch toe dat het interne/mentale onopgelost, vervormd en onbewust blijft. We onderdrukken en compromitteren onszelf compleet met en als onze relatie tot de geest.


Neem bijvoorbeeld een ding zoals het oordelen van zichzelf, iets door dergelijke interne natuur vertelt je veel over je relatie met jezelf en is als zodanig niets slechts, het is hier om je te helpen zien wat aandacht, zorg, intimiteit, introspectie, onderzoek, zelfvergeving en correctie vereist. Alles wat je slecht over jezelf vindt - is tot je dienst. Je moet beginnen om je problemen op deze manier te zien en als een overeenkomst voor/tot jezelf - definieer altijd elk probleem dat je elke dag vindt - zodat je kunt beginnen te beseffen hoe ze te voorkomen.


Jij bent de bron van je eigen problemen en dus ben je de oplossing.


Op dit moment is het fundament van ons om de geest/ego in gang  te zetten, maar om het leven in beweging te zetten, moet er een stichting zijn om het te ondersteunen en op dit moment hebben we dat niet. We hebben een stichting om het ego te ondersteunen - niet leven. Leven ondersteunt dat wat het beste is voor allen en omdat wij dat niet doen - zijn we nog geen leven.


Zonder een stevig, stabiel en zichzelf ondersteunend fundament van integriteit, in en als jezelf, van waaruit men wandelt, staat, ademt, leeft en zichzelf toepast - zal men nooit in staat zijn om iets te bouwen dat ook maar lijkt op een ondersteunende relatie met een ander, misschien op het eerste gezicht, maar zodra er krassen op komen - is het einde nabij. Maar dat zou ook een gloednieuw begin kunnen betekenen. Daarom is het vrezen van eindes om de kans op aanvangen te vergeten.


Degenen die in relaties binnengaan zonder een effectief ontwikkelde relatie met en als zichzelf, in termen van zelfintimiteit, zelfvertrouwen, zelfrespect, zelfeerlijkheid en zelfverantwoordelijkheid - zullen deze relaties gewoon in de stormen van de oceaan
laten zakken die we mainstream/heersende stroming interactie noemen.

Want hoe kan het een effectieve relatie zijn in termen van het elkaar leren kennen, terwijl men zichzelf niet kent?


Dit hele concept van een relatie met jezelf is nauwelijks genoemd of overwogen in de loop van iemands dagelijkse participatie en interactie met andere mensen. Daarom moet ik je uitnodigen om enkele vragen te oefenen met degenen die je vrienden acht.


• Hoe assisteer en ondersteun je jezelf op het gebied van zelfeerlijkheid?
• Hoe assisteer en ondersteun je jezelf op het gebied van zelfintimiteit?
• Hoe assisteer en ondersteun je jezelf op het gebied van onderwijs?
• Hoe assisteer en ondersteun je jezelf op het gebied van zelfdiscipline?
• Hoe assisteer en ondersteun je jezelf op het gebied van zelfexpressie?
• Hoe eer je je fysieke expressie?
• Hoe verbeter je jezelf?
• Heb je enige principes of regels waarmee je je gedrag regeert/bestuurt? Volg je een code?
• Heb je een bepaalde discipline of strategie wanneer en als je geconfronteerd wordt met situaties van reactie en conflict?
• Sta je gedachten toe of denk je?
• Voel je je comfortabel om alleen te zijn?
• Beschouw je jezelf om te weten en te begrijpen wat je reacties vertellen over wie je jezelf hebt geaccepteerd en toegestaan te zijn en te worden?
• Overweeg je anderen te geven en behandelen op de manier waarop jij wenst te ontvangen en behandeld te worden - als leidraad voor je gedrag in de praktijk?
• Op welke wijze ben je aan het streven en werken op weg naar het worden van een beter mens, met een rijkere en gezondere uitdrukking voor jezelf en je omgeving?
• Wat vind je van jezelf?
• Wat zijn je gebreken en sterke punten?
• Wat zijn jouw vaardigheden?
• Hoe neem je de verantwoordelijkheid voor wie je bent in wat je doet?
• Hoe vaak gebruik je introspectie door te schrijven om jezelf te leren kennen?
• Wat zijn de manieren en middelen waarmee je meer leert over jezelf?

Het lijkt alsof, dat door de vragen die we elkaar stellen - we laten zien dat we niet echt om elkaar geven of onszelf als wie we werkelijk zijn, waarom we zijn, wat we zijn, hoe we zijn. We vragen elkaar alles behalve de meest fundamentele, ogen-opende en interessante vragen, wat die provocerende zelfeerlijkheid en introspectie is. We stellen geen vragen meer die zelfeerlijke antwoorden vragen. We zijn bang voor geven om, het stellen van vragen.


Serieus, neem jezelf serieus. Hoe is je relatie met jezelf? Ben je zelfintiem? Zorg je voor jezelf? Hoe zorg je voor jezelf? Welke principes gebruik je om jezelf te machtigen, handhaven en te sturen als een zelf-willend mens van integriteit? Heb je enige principes of regels voor dat om je eigen gedrag te besturen?


Toch is het zo vreemd dat niemand zou denken een ander te vragen, hoe hij voor zichzelf zorgt? Hoe hij zelfeerlijk blijft? Heeft hij het principe van het geven als hij zou willen ontvangen?


Ken je of leidt je ooit een persoon nauwkeurig af - zonder een ​​beetje te weten over deze dingen. Het is als plotseling iemand leren kennen - wat gewoon betekent hun sympathieën en antipathieën en niet hoe zij zouden handelen in bepaalde situaties. Wie iemand is binnen wat men doet, maar ook waarom en hoe men het doet.


Ik stel voor dat je begint te overwegen een code van praktische uitgangspunten vast te stellen, waarmee te leven en jezelf toe te passen - om jezelf te verbeteren op een manier die het beste is voor allen, als een basis van waaruit de werkelijkheid kan worden gebouwd. Je ziet zijn en worden op basis van wat het beste is voor iedereen, is de snelste manier om te verifiëren wat het beste is voor jezelf.


De bepalende factor voor elke en alle relaties is degene die je hebt met, als en naar jezelf toe. Als dat punt onstabiel is in die zin van niet voldoende ontwikkeld zijn qua stabiliteit - zal het een heel lange tijd vol ongelukkige miserie in beslag nemen voordat men echt goed met elkaar kan werken in een relatie, wat gebaseerd is op jezelf versterken, verbeteren, uitbreiden en ontwikkelen tezamen met een ander.


Het moet duidelijk zijn dat er geen zinnige reden is voor het hebben van een relatie of een overeenkomst-regeling met iemand, terwijl men niet een principe gebaseerde overeenkomst met zichzelf wandelt, op basis van integriteit/zelfeerlijkheid, want dat zou ervoor zorgen dat je trouw blijft aan jezelf en voor dat, is schrijven de meest effectieve manier, omdat in schrift men zijn interne-dynamieken kan structureren voor een gezondere benadering in de richting van externe interactie en participatie.


Men kan het binnenste gelijkmaken met het buitenste.

Binnen het schrijven kan men omgaan met alle delen van en als het geestbewustzijnssysteem. Het is gewoon een kwestie van introspectie, inschatting, deductie en lezen. Door het schrijven kun je je geest-programmering uitpakken en het zelfeerlijk opnieuw afstemmen met en als eenheid en gelijkheid.

Schrijven is het ultieme gereedschap voor het ontleden en afleiden van iemands huidige sturende dynamieken van bewustzijn. Je kunt alle delen van jezelf verzamelen en ze allemaal binnen de praktijk van eenheid en gelijkheid plaatsen. Dus, schrijven is de sleutel tot een constructief platform voor het vestigen van zichzelf in zichzelf.

Schrijven als zodanig, is het instrument voor de alchemist. Het is hoe je het binnenste transformeert en daarmee leert om het buitenste te transformeren. Dus, ik nodig je uit om te beginnen met het schrijven te verkennen en aandacht te besteden aan jezelf en de mogelijkheden voor het ontwikkelen van een specifieke en duidelijk omschreven relatie met en als zichzelf.

Door dagelijks te schrijven in zelfeerlijkheid, richt men genoeg zelfrespect op om het dagelijkse schrijven te maken in een dagelijks verbintenisproces van praktische corrigerende toepassing. Het is het begin van een overeenkomst met jezelf als het leven.

Een relatie met jezelf van integriteit/zelfeerlijkheid - is de enige manier om gratie en waardigheid te vestigen op de menselijke aanwezigheid, vergeet dat nooit.



Dit is een vertaling naar To the Almighty

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts