Dag 344 Paranoia Geamplificeerd: Vloeken en Tieren
Deze post is een uitbreiding op de punten van gisteren. Wat gebeurde er vandaag en wat kan ik ervan leren over mezelf? Meer nog, hoe kan ik mezelf verbeteren/stabiliseren/effectiever worden.
Ik had dus twee 'loopjes' vandaag, een 'nieuwe' wijk en een 'ouwe' wijk. Op het depot waren er wel wat "ooohs' en 'aaahs' toen anderen hoorden dat ik twee wijken moest lopen waarvan één nieuw. Maar ja 'theoretisch' kan het luidt het dan. Het werd me aangeraden de nieuwe wijk eerst te lopen wat me een prima plan leek toen het me werd voorgesteld. Dus, aldus gedaan en het ging goed tot ik erachter kwam dat mijn batterij (van mijn telefoon;) bijna leeg was en ik dan geen oproep meer kan doen voor als ik hulp nodig heb. Ongeveer tegelijkertijd kom ik erachter dat ik mijn Essenebrood in de toaster thuis heb laten zitten en ik dus niets te eten heb wat echt wel broodnodig was op dat moment; ik had al een banaan weg moeten gooien omdat ie gesplasht was. Vanaf deze punten gaat er een vliegwiel aan in mijn geest en ik verlies 'het overzicht' over mezelf, voornl. doordat in mijn fysieke ondersteuning niet werd voorzien, eten. Met de batterij bijna leeg bel ik mijn ex of hij het brood wil komen brengen met het vlees uit de koelkast. Dit gesprek verliep al moeizaam omdat -- zo bleek later - dat mijn ex een joint had gerookt en de woorden die ik had gedeeld niet had geregistreerd. We spreken af over een half uur, wat verder op mijn looproute.
Daar allebei aangekomen blijkt dat hij niet het geroosterde brood van de toaster had meegenomen maar dat uit koelkast. Deze broodsoort is niet te eten zonder te toasten en ik ging dan ook in mijn plaat. Freakte echt helemaal uit en vloekte luidop tot wel 10 maal toe:
Ik had dus twee 'loopjes' vandaag, een 'nieuwe' wijk en een 'ouwe' wijk. Op het depot waren er wel wat "ooohs' en 'aaahs' toen anderen hoorden dat ik twee wijken moest lopen waarvan één nieuw. Maar ja 'theoretisch' kan het luidt het dan. Het werd me aangeraden de nieuwe wijk eerst te lopen wat me een prima plan leek toen het me werd voorgesteld. Dus, aldus gedaan en het ging goed tot ik erachter kwam dat mijn batterij (van mijn telefoon;) bijna leeg was en ik dan geen oproep meer kan doen voor als ik hulp nodig heb. Ongeveer tegelijkertijd kom ik erachter dat ik mijn Essenebrood in de toaster thuis heb laten zitten en ik dus niets te eten heb wat echt wel broodnodig was op dat moment; ik had al een banaan weg moeten gooien omdat ie gesplasht was. Vanaf deze punten gaat er een vliegwiel aan in mijn geest en ik verlies 'het overzicht' over mezelf, voornl. doordat in mijn fysieke ondersteuning niet werd voorzien, eten. Met de batterij bijna leeg bel ik mijn ex of hij het brood wil komen brengen met het vlees uit de koelkast. Dit gesprek verliep al moeizaam omdat -- zo bleek later - dat mijn ex een joint had gerookt en de woorden die ik had gedeeld niet had geregistreerd. We spreken af over een half uur, wat verder op mijn looproute.
Daar allebei aangekomen blijkt dat hij niet het geroosterde brood van de toaster had meegenomen maar dat uit koelkast. Deze broodsoort is niet te eten zonder te toasten en ik ging dan ook in mijn plaat. Freakte echt helemaal uit en vloekte luidop tot wel 10 maal toe:
Toen ik merkte dat mijn ex dus wiet gerookt had, stapte ik op de fiets en fietste zo snel ik kon naar huis; eten en mijn mobiel opladen. Thuis belde ik het uitzendbureau dat ik hulp nodig heb om de post binnen afzienbare tijd gepost te krijgen. Dat lukte, een jonge collega zou de nieuwe wijk verder lopen en ik kon aan de andere wijk beginnen. Intussen was het 15.45 u. wat heel erg laat is om een wijk te beginnen. Ik had dus nooit moeten toestemmen met twee wijken. Ik was echt superkapot - ook van kwaadheid = angst - de eerste uren nadat ik thuis was, verder dan de bank en het aanrecht ben ik niet gekomen tot 23.00 uur. Daarna kon ik weer werken op de pc.
Een ander punt wat ik kan veranderen aan mezelf is dat ik in zo'n geval wèl gewoon brood of croissants of iets koop zodat ik in ieder geval zelf-effectief ben en niet afhankelijk van een ander. Het is angst wat me beweegt niet een keertje gewoon brood of supermarktvlees te eten. En ja, ervoor zorgen dat mijn mobiel voldoende opgeladen is! 15% blijkt niet genoeg. Tot nu toe heb ik de fuck dat ie eerst helemaal leeg moet zijn, maar dat is geen gedoe als ik 'm niet kan gebruiken. Lol, hoe dom kan je zijn!
Een ander punt wat ik kan veranderen aan mezelf is dat ik in zo'n geval wèl gewoon brood of croissants of iets koop zodat ik in ieder geval zelf-effectief ben en niet afhankelijk van een ander. Het is angst wat me beweegt niet een keertje gewoon brood of supermarktvlees te eten. En ja, ervoor zorgen dat mijn mobiel voldoende opgeladen is! 15% blijkt niet genoeg. Tot nu toe heb ik de fuck dat ie eerst helemaal leeg moet zijn, maar dat is geen gedoe als ik 'm niet kan gebruiken. Lol, hoe dom kan je zijn!
Tot zover mijn tieren voor vandaag..
ik mag het misschien niet zeggen maar ik vond het amusant om te lezen. Je schrijft ook zo grappig relativerend over jezelf. En dat plaatje is helemaal lachen zeg! Maar goed, pittig allemaal wel.
BeantwoordenVerwijderenHa, leuk dat je het amusant vindt. Ik moet zelf ook leren lachen hierom, dat zal het bewijs zijn dat ik mijn zelfprogrammering getranscendeerd heb lol. God plaatje hè. Bedankt voor je feedback.
Verwijderen