Dag 482 Exploderende Emoties op Insinuerende Vragen en Opmerkingen

Vervolg op Dag 481 Opgeven en de keten van gebeurtenissen op geestelijk en fysiek niveau

Voor referentie - indien mogelijk - luister Quantum Systematisering - Hoe het Lichaam reageert op de Geest

Een paar weken geleden begonnen bepaalde emotionele explosies in mij zich vaak te herhalen en ik realiseerde me dat er oude niet afgehandelde zaken in me speelden die aan de oppervlakte kwamen i.e. van het onbewuste nu in mijn bewuste geest kwamen en gezien en opgelost wilden worden. Dit gebeurde in communicatie met iemand die iets zei waarop ik dan plots in een intense emotionele reactie ging en zelfs ging gillen en schreeuwen, iets wat me niet heel gewoon is te doen. Ik herinner me dat ik vroeger met een andere persoon (mijn vader) dit in het geheim van de geest ging doen en niet hardop; hardop of in het geniep van de geest maakt niet uit - het is hetzelfde: een emotionele bezetenheid. Nu ging ik echt gewoon gillen, schreeuwen en schelden (hardop backchatten). Ik wist precies waar ik op 'af' ging/reageerde, de insinuerende vragen en/of opmerkingen die de andere persoon maakte en gelijk ook gingen mijn herinneringen naar mijn vader.  

Daags erna - op het laatst acuut - kreeg ik dan ook ernstige eczeem (uitslag) rond mijn ogen, zoals ik in mijn vorige blog schreef. Dit wilde ik mezelf als mijn lichaam niet meer aandoen en besloot kostte wat kost deze uitbarstingen te stoppen. Het leek alsof ik dit nooit meer kon stoppen. lol Dus dit gebeurde zo een aantal keer waarop ik ook dit interview luisterde omdat het vooral resoneerde met me op het gebied van Reageren op Mijn Lichaam. Hiervan wandel ik nu eerst deze constructie omdat die er eigenlijk zo dik bovenop ligt omdat ik mijn vader nogal stiekem beschuldigd/verweten heb van insinuerende opmerkingen maken in en als het 'verborgen' beschuldigerkarakter. 

Btw, ik las gister even in het boek van Liz Greene over Steenbokken (mijn vaders geboorteteken) omdat de dame die ik op bezoek had gister Steenbok is en las dat zij nogal kampen met achterdocht en toen begreep ik dat achterdocht te maken moet hebben met insinuerende vragen en opmerkingen maken, als een maniertje van niet direct (durven) vragen. Achterdocht is altijd gebaseerd op/in angst en blijkbaar moet er via insinuerende vragen 'achter de/een waarheid' van de ander/iets gekomen worden. 

Ik had intussen gezien dat mijn exploderende emoties een reactie waren op de insinuerende opmerkingen van die ander. Het scheelde al een hele berg toen ik die ander had uitgelegd dat er dingen verborgen zaten in zijn woorden. Dit had ik vroeger graag ook gekund om in alle rust - geduld - de ander te laten zien wat er binnen de woorden eigenlijk werd gecommuniceerd: oordelen/aannames.  Vervolgens koppelde deze persoon waar ik de laatste weken op reageerde terug naar me dat hij dat doet - en in het algemeen - deze insinuerende vragen en opmerkingen plaatsen om de ander bewust te treffen/neerhalen/raken. Phew, ja dat begreep/zag/realiseerde ik toen ineens en kon eraan gelijk gaan staan - ik heb zelf namelijk een handje van iets of iemand ridiculiseren, iets wat niet heel ver van insinueren vandaan ligt en ook een soort de ander stiekem neerhalen/raken is. Ik heb dit fenomeen van insinuaties al van jongsaf aan onderzocht - ethymologisch enzo - omdat ik het zoveel mensen hoorde doen maar niet echt snapte waarom, tot nu. Uit kwaadaardigheid, voor het kennelijk genot een ander te vernederen/kwetsen.

Afijn, dus op zoek naar mijn eigen verborgen gedachten en emoties en mezelf vergeven dat ik überhaupt gereageerd heb, mezelf gekwetst heb met gedachten/emoties/backchat, wat altijd schadelijk is voor het fysieke menselijke lichaam. Voor ik het weet zijn dergelijke emotionele explosies een verslaving en gebeurt het elke keer, hardop of in het geheim van mijn geest. Het interview is heel praktisch om het detail te wandelen van wat je beheerst in zo'n moment. Het is zaak dat moment te 'freeze framen' want het heeft namelijk niks van doen met dat moment of die persoon, hetgeen me wel duidelijk is t.w. dat er een vaderconstructie uitspeelde, immers ik zie mezelf in plaatjes/herinneringen in reactie op mijn vader.

In dat zich voordoende Hier Nu moment, moet ik mijn gedachten, backchats en reacties achterhalen in relatie tot de context wat het moment representeerde of de persoon of wat ze hadden gezegd en gedaan. Ik moet me afvragen of ik geheime gedachten/backchats/reacties naar deze persoon heb gehad gedurende de laatste dagen/weken/maanden. Het moment triggerde een herinnering aan een karaktertrek waar ik afschuw op ervaar/intens op reageer omdat het me aan mijn vader doet denken die ook zo sprak en wat ik niet afgehandeld heb in mezelf. Dus als ik ineens explodeer dan heb ik over langere tijd emoties opgebouwd in mezelf en is het nu tijd om het gelijke in mezelf te zien als dat ik mezelf raak/beschadig met mijn reactie als hetgeen de kerndoel van de insinuaties is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb emotionele explosies in mezelf te creëren in plaats mezelf te onderzoeken wat mijn gedachten, backchats en reacties zijn die zich openbaren in mezelf in relatie tot een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb oude niet afgehandelde zaken in mezelf te laten bestaan en deze te blijven verdringen totdat het niet meer houdbaar is en de energiën alsnog exploderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gedachten, backchats en reacties te onderdrukken als kind totdat zich deze in de onbewuste en fysieke geest gaan ophouden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in die oude gedachten, backchats en emoties naar mijn vader stiekeme beschuldigingen naar hem/anderen te creëren en zo te denken dat ik er superieur aan ben in plaats mezelf te realiseren dat ik mezelf minder maak als mijn geest omdat ik al die dingen ervaar en mezelf geen sturing meer kan geven in mezelf. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik dingen oplos in mezelf door te gaan schreeuwen en schelden wanneer ik in communicatie met iemand ben die iets zegt waarop ik plots in een intense emotionele reactie ga.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in het geheim van de geest te gaan schreeuwen en schelden en niet te onderzoeken waarom ik zo intens reageer. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te gaan gillen, schreeuwen en schelden om zo een ander iets duidelijk denken te maken. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb 'af' te gaan/reageren op insinuerende vragen en/of opmerkingen die een andere persoon maakt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gelijk in een herinnering te gaan aan mijn vader die een handje/trek had van deze wijze van communiceren. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de fysieke manifestatie van eczeem rond mijn ogen te creëren door deel te nemen in de energieën van woede, irritatie en frustratie op iets wat een ander zegt en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik patronen van intense energie in mijn geest betreed waarbij ik vooral backchat onderdruk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet uit te kijken en in de intense gedreven reacties in de gedachten te gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te participeren in de backchats "Flikker toch op uit mijn leven", "Opzouten uit mijn leven" en "Stinkhoeren vinketering".

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het gevoel te hebben dat ik mijn emotionele explosies niet kon stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn vader stiekem te oordelen dat hij insinuerende opmerkingen en vragen uit en daarmee mezelf dus als belangrijkste/superieur persoon plaats in plaats de bron te gaan onderzoeken door mijn reacties te stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mensen die insinuerende opmerkingen maken 'slecht' te vinden in plaats mezelf te realiseren dat een gedachte hebben over iets of iemand slecht is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat als ik iets of iemand oordeel hetgeen deze zegt of doet ditzelfde nog oordeel in mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb met exploderende emoties te reageren op insinuerende opmerkingen van een ander. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb in rust een ander iets uit te leggen maar in plaats een opgewonden standje te worden en over mijn woorden te struikelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te participeren in en als het ridiculiseren karakter om op die manier de ander stiekem neer te halen/raken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb genot te halen uit het ridiculiseren van mensen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb getriggerd te worden in een herinnering aan een karaktertrek van mijn vader waar ik afschuw op ervaar/intens op reageer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat het ervaren van afschuw angst is en dat angst weerspiegelt dat ik iemand oordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een ander te oordelen omdat deze insinuerende opmerkingen maakt in plaats van direct met deze persoon te communiceren en vragen of het anders kan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te insinueren in mezelf dat iemand die insinuerende opmerkingen buiten zichzelf maakt slecht en walgelijk is.


Ik stel mezelf ten doel op zoek te gaan naar mijn verborgen gedachten/oordelen en emoties.

Ik stel mezelf ten doel als een moment van emotionele explosie zich aandient dit moment te freeze framen.

Ik stel mezelf ten doel de geheime gedachten/backchats/reacties naar iemand anders te vlaggen en te verwijderen met zelfvergeving in zelfoprechtheid.