Dag 519 Als de dood voor vuurwerk (deel 2)

Dit is het vervolg op Dag 518 Als de dood voor vuurwerk (deel 1)

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn angst voor vuurwerk te veralgemenen in en als angst/de dood voor alle vuurwerk in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat het met name gaat om knalvuurwerk wat ik vrees en dat ik niet bang ben voor siervuurwerk - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat angst een praktische vluchtrespons kan bewerkstelligen om mezelf te beschermen. Ik realiseer me mezelf omlaag te halen in plaats van dankbaar te zijn voor deze angst als vluchtrespons.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te verstijven van angst als ik van dichtbij geconfronteerd word met vuurwerk in plaats van stabiel te blijven in en als de adem en gewoon weg te gaan.

Bron foto

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb op basis van een herinnering waarbij ik heel erg geschrokken ben van een plotse klap steeds weer aan het anticiperen ben op een mogelijke knal in de buurt van me in plaats te zien, realiseren en begrijpen dat toen ik destijds enorm schrok me al in een traumatische toestand bevond van wat er eerder had plaatsgevonden - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat waar ik aan aan het denken ben en 
de mate waarin ik afgeleid word bijdraagt aan de intensiteit van mijn ervaring van het krijgen van schrik.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat de mate waarin ik schrik laat zien hoe weinig ik feitelijk gewaar ben van de wereld om me heen. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat mijn lichaam een moment van shock gebruikt om mijn wezenlijkheid terug te brengen in mijn lichaam. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te beseffen dat deze reacties reeds in mezelf bestonden voordat ik begon met het wandelen van mijn proces van bewustzijn naar gewaarzijn.  

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik reageer in zelfoordeel op de emotionele energie die opkomt in me - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf onderuit te halen in en als het oordeel in plaats van gewoonweg door mijn reacties heen te wandelen.  

~~~

Ik stel mezelf ten doel een onderscheid te maken in mijn gewaarzijn ten aanzien van knalvuurwerk en siervuurwerk en niet alles op één hoop te gooien in mijn geest wat dan een enorme vuurbal in mijn geestbewustzijnssysteem doet opstijgen vanuit mijn solar plexus, gelijk aan vuurwerk. Dus ik stop mijn eigen innerlijke vuurwerk van extensieve angst geprojecteerd op vuurwerk buiten mij.

Ik stel mezelf ten doel te werken aan mijn bevriesreacties door te zien dat bevriezen me niet gaat helpen om mezelf te beschermen.

Ik stel mezelf ten doel mijn herinneringen met emoties ten aanzien van vuurwerk los te zien van wat hier feitelijk in mezelf afspeelt, i.e. het vasthouden van reacties en oordeel op mijn reacties.

Ik stel mezelf ten doel momenten van geschrokken zijn te gebruiken als een indicator of ik besta in mijn geest of in mijn lichaam/lichamelijke.

Ik stel mezelf ten doel te zien, realiseren en begrijpen dat mijn lichaam een moment van shock gebruikt om mijn wezenlijkheid terug te brengen in mijn lichaam. 

Ik stel mezelf ten doel om momenten van geschrokken zijn om te draaien in een moment van ondersteuning en zelfreflectie.

Ik stel mezelf ten doel om in momenten van geschrokken te zijn mijn gewaarzijn te richten op in het huidige moment hier en nu te zijn.