Dag 540 Het belang van niet spreken of schrijven in een emotionele bui (deel 3 de zelfcorrecties)

Dit is het vervolg op Dag 539 Het belang van niet spreken of schrijven in een emotionele bui (deel 2)

Wanneer en als ik mezelf zie hopen dat iets niet door gaat - stop ik en adem ik  - ik realiseer me dat ik mezelf wil vermijden binnen wat er te doen staat en mijn geest te entertainen in een 'mogelijk dit', 'mogelijk dat' en dit eigenlijk niet willen meedoen op mijn schema te schuiven. In plaats - ga ik mezelf onderzoeken waarom ik aan iets wil ontsnappen. 

Wanneer en als ik mezelf zie dralen - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik mezelf saboteer met het gedraal en dat ik dan in tijdnood kom. In plaats - zet ik mezelf in de versnelling en beweeg ik mee met de realiteit. 

Wanneer en als ik realiseer kriegel en chagrijn in mezelf op te wekken/creëren op de brommer - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet meer toe deel te nemen in en als de kriegelpersoonlijkheid en chagrijnige persoonlijkheid. In plaats - laat ik de energieën los en ga ik mezelf terug hier in de fysieke realiteit brengen.

Wanneer en als ik mezelf realiseer in van die gedragsdingen deel te nemen en in en als de irritatiepersona waarbij ik het gas vol open trek als ik geïrriteerd ben met mezelf/iets/iemand - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat dit manieren zijn om de energie van irritatie/dingen 'kwijt' te raken maar dit de patronen in zichzelf niet stopt of oplost. In plaats - ga ik het gas geven los maken van mijn gemoedstoestand en stabiliseer ik hier met mijn omgeving in eenheid en gelijkheid.

Wanneer en als ik mezelf zie deelnemen in de backchat "ik heb niet zo'n zin in de excursie X" omdat die nogal intensief is/ik die als intensief percipieer - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik mijn 'intensiteit' op de excursie projecteer. In plaats - ga ik kijken wat er me nou 'dwarszit'/minder bevalt in mezelf wat ik op de excursie projecteer en kom ik over mezelf heen. 

Wanneer en als ik mezelf realiseer dat als ik niet genoeg tijd heb gehad/gemaakt voor mezelf en daardoor backchat creëer als "nu heb ik het al een soort gehad", "ik kan niet even fijn tot mezelf komen", "ik kan niet eens even rustig koffie drinken, eten en babbelen" - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik mijn eigen oorzaak ben. In plaats - neem ik verantwoordelijkheid en neem ik de leiding over de tijd.

Wanneer en als ik mezelf realiseer dat er energie in me omhoog schiet/dat ik energie in me omhoog laat schieten wanneer een hek of deur of iets spreekwoordelijks voor me dichttrokken wordt met de opmerking/bedoeling dat ik ergens niet door of in mag - stop ik en adem ik - ik zie, realiseer en begrijp dat het niet acceptabel en geen Leven/niet Leven is dat als ik niet gestimuleerd word op de manier is die ik graag heb, ik het dan afwijs in de zin van "ik word hier niet door gestimuleerd." In plaats - realiseer ik dat de energie/energiebal die omhoog komt voorkomt uit polariteiten in me van een 'goed' versus 'fout' reactie op mijn buitenwereld en let er goed op wat/wie ik afwijs als mij door de ander als spiegel wordt voorgehouden. 

Wanneer en als geëmotioneerd zie worden door mezelf/mezelf te emotioneren/stimuleren door mijn deelname in gedachten en backchat - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat gedachten en backchat emoties veroorzaken allemaal ter ijdele vermaak van mijn geest. In plaats - stop ik gedachten en backchat en laat alles onvoorwaardelijk los.

Wanneer en als ik mezelf bang zie zijn dat iemand "aangaat" tegen me, me een standje/veeg uit de pan geeft - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik deze angst ervaar gebaseerd op herinneringen die ik vasthoudt van een persoon en dat het een spiegel is voor mezelf omdat dit de angst voor mijn eigen reacties op anderen is. In plaats - breng ik mezelf hier in de realiteit en laat ik de angsten los.

Ik stel mezelf ten doel uit de zwijgende en sikkeneurige persoonlijkheid te stappen wanneer ik naar een groep mensen loop en ze niet maar half te groeten vanwege mijn eigen gecreëerde chagrijn maar mezelf als heel als de adem te vestigen.

Ik stel mezelf ten doel uit het patroon/persoonlijkheid van irritatie en wrevel te creëren met/naar een ander wezen en gewoon hier te zijn als elk ander wezen.

Ik stel mezelf ten doel niet te geloven dat iets me in het verkeerde keelgat kan schieten wanneer iemand me vraagt iets te doen/mee te nemen en in plaats te kijken wat ik r verkeerd aan vind als iemand me iets vraagt wanneer het mij niet belieft.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen deel te nemen in de backchat "ik laat me niet vertellen wat ik moet doen" en "je hoeft me niet te verordonneren".

Ik stel mezelf ten doel uit de sarcastische persoonlijkheid te stappen en niet andermans woorden/vraag/opdracht te herhalen in specifiek toontje van energie.

Ik stel mezelf ten doel gewaar te worden dat ik de(sloot)kantjes eraf te (willen) gaan lopen door hoe ik me voel. 

Ik stel mezelf ten doel de verandering in de ander te zien en/of omarmen en daarmee ook de verandering in mezelf te zien/omarmen.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met gedachten te denken dat "ze vast geen zin meer in me hebben" omdat ik even chagrijnig was.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met vrezen dat ik niet vergeven wordt en er zoveel fuss van te maken.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen mezelf emoties zo kwalijk te nemen.

Ik stel mezelf ten doel het woord balanced/evenwichtig te leven.

Ik stel mezelf ten doel te realiseren dat de geestsystemen zoals de emotionele geest verhinderen dat ik
eenheid en gelijkheid met een ander kan bereiken.

Ik stel mezelf ten doel mezelf te ondersteunen gelijkheid en eenheid te herdefiniëren en leven wanneer ik in een emotionele geestbezetenheid ben.