Dag 561 Vervolg kinesiologiesessie over slapende vingers | een andere dimensie
Dit is een verdieping op Dag 559 Slapende vingers en tenen en onverwerkte herinneringen | deel 2 Zelfvergevingen en -verbintenissen
In een extra sessie kinesiologie op het punt van mijn slapende vingers (rechts*) kwam naar voren dat er nog een dimensie is aan de herinneringen waar ik nog zelfvergeving over zou moeten bewandelen. Het gaat nog steeds over mijn relatie tot bepaalde bewuste gedachten die in mijn geest opkomen - gedachten i.v.m. geweld zoals de honden dus.
Het blijken ervaringen en ook herinneringen te zijn die ik van mijn vader gekopieerd heb, maar dus tegelijkertijd ook voor mezelf beslist heb dat ik dit zal leven in mijn eigen leven.
We gaan meer specifiek kijken naar deze gedachten die in mijn geest opkomen, dan kan ik ook in real-time mijn reacties erop beginnen sturen. De gedachten komen bijvoorbeeld wanneer ik honden zie of denk dat ze in de buurt zijn maar het is ook i.v.m. met mensen. En de herinneringen i.v.m. met mensen zijn gebaseerd op herinneringen waarin ik ervoer dat mensen gemeen of gewelddadig tegen me waren, maar deze herinneringen lijken eerder gekopieerd van mijn vader daarom dat ze in mezelf niet volledig duidelijk zijn. Het is dit gekopieerd systeem van gedachten en ervaringen dat dus blijkbaar dat effect heeft op mijn lichaam.
Wat ook uittestte voor mij om naar te kijken is het woord gebalanceerd en dit zou een woord zijn voor mij om te herdefiniëren en het heeft precies te maken met hoe ik nu mezelf probeer gebalanceerd te houden door de ervaringen te onderdrukken in mezelf hetgeen niet de beste oplossing is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb als kind te communiceren met mijn vader en/of moeder dat ik het postwerk dat ik deed heel moeilijk vond door bepaalde honden/mijn angst voor honden/angst voor de machteloosheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst voor de machteloosheid te ervaren - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de ervaring van angst voor de machteloosheid die ik ervaar bij bepaalde honden te onderdrukken in mezelf in plaats de angst te vergeven en los te laten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik in en als angst (inFEARiority) mezelf minder maak dan hetgeen waar ik bang voor ben - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf minder te voelen/ervaren dan de machteloosheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf minder te vinden dan honden in plaats gewoon gelijk te staan aan honden als fysieke wezens met ook hun dingen/trauma's.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb ervaringen/energieën te creëren als angstig, verschrikt, wantrouwig, nerveus, bang, ontsteld en beverig.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst voor bepaalde honden uit te laten groeien tot een fobie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat mijn reactie op de gedachten er een is van beoordeling, in de zin van dat ik mezelf beoordeel om het hebben van deze gedachten - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me inferieur of een lafaard te voelen om het hebben van de gedachten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in mijn onbewustzijn/onderbewustzijn herinneringen en ervaringen van mijn vader te kopiëren en dupliceren en mezelf ermee te identificeren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te oordelen omwille van het hebben van de ervaringen van angstig, verschrikt, wantrouwig, nerveus, bang, ontsteld, beverig, inferieur en laf voelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb als ik in angst ga het is alsof ik automatisch verwacht dat honden gewelddadig zullen zijn, terwijl honden net als alle dieren eigenlijk heel gevoelig zijn voor hoe wij op hen reageren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat honden mijn eigen angsten laten zien in hun gedrag - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat als ik zelf kalmeer in mezelf, ik ook voorbij mijn angst kan zien en zien wie/hoe honden zijn vanbinnen en bijvoorbeeld kan zien hoe zij zich voelen.
Ik stel mezelf ten doel specifieker te kijken naar de gedachten die tijdens mijn postwerk opkomen.
Ik stel mezelf ten doel voorbij mijn angst te gaan leren zien en wie/hoe de honden waar ik specifiek bang voor ben en mensen vanbinnen zijn en hoe ze zich voelen.
Ik stel mezelf ten doel te onderzoeken in mezelf hoe ik gebalanceerd kan zijn zonder aspecten van mezelf te onderdrukken en hoe het woord gebalanceerd mij kan ondersteunen om die aspecten aan te pakken en richting te geven.
Ik stel mezelf ten doel te kijken naar het woord gebalanceerd en dit te herdefiniëren.
Twee Eqafe interviews die uittestten:
*) de rechterkant is ook omdat het gericht is naar je omgeving toe i.p.v. intern t.o.v. jezelf
In een extra sessie kinesiologie op het punt van mijn slapende vingers (rechts*) kwam naar voren dat er nog een dimensie is aan de herinneringen waar ik nog zelfvergeving over zou moeten bewandelen. Het gaat nog steeds over mijn relatie tot bepaalde bewuste gedachten die in mijn geest opkomen - gedachten i.v.m. geweld zoals de honden dus.
Het blijken ervaringen en ook herinneringen te zijn die ik van mijn vader gekopieerd heb, maar dus tegelijkertijd ook voor mezelf beslist heb dat ik dit zal leven in mijn eigen leven.
We gaan meer specifiek kijken naar deze gedachten die in mijn geest opkomen, dan kan ik ook in real-time mijn reacties erop beginnen sturen. De gedachten komen bijvoorbeeld wanneer ik honden zie of denk dat ze in de buurt zijn maar het is ook i.v.m. met mensen. En de herinneringen i.v.m. met mensen zijn gebaseerd op herinneringen waarin ik ervoer dat mensen gemeen of gewelddadig tegen me waren, maar deze herinneringen lijken eerder gekopieerd van mijn vader daarom dat ze in mezelf niet volledig duidelijk zijn. Het is dit gekopieerd systeem van gedachten en ervaringen dat dus blijkbaar dat effect heeft op mijn lichaam.
Wat ook uittestte voor mij om naar te kijken is het woord gebalanceerd en dit zou een woord zijn voor mij om te herdefiniëren en het heeft precies te maken met hoe ik nu mezelf probeer gebalanceerd te houden door de ervaringen te onderdrukken in mezelf hetgeen niet de beste oplossing is.
 |
| Bron |
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst voor de machteloosheid te ervaren - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de ervaring van angst voor de machteloosheid die ik ervaar bij bepaalde honden te onderdrukken in mezelf in plaats de angst te vergeven en los te laten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik in en als angst (inFEARiority) mezelf minder maak dan hetgeen waar ik bang voor ben - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf minder te voelen/ervaren dan de machteloosheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf minder te vinden dan honden in plaats gewoon gelijk te staan aan honden als fysieke wezens met ook hun dingen/trauma's.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb ervaringen/energieën te creëren als angstig, verschrikt, wantrouwig, nerveus, bang, ontsteld en beverig.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst voor bepaalde honden uit te laten groeien tot een fobie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat mijn reactie op de gedachten er een is van beoordeling, in de zin van dat ik mezelf beoordeel om het hebben van deze gedachten - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me inferieur of een lafaard te voelen om het hebben van de gedachten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in mijn onbewustzijn/onderbewustzijn herinneringen en ervaringen van mijn vader te kopiëren en dupliceren en mezelf ermee te identificeren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te oordelen omwille van het hebben van de ervaringen van angstig, verschrikt, wantrouwig, nerveus, bang, ontsteld, beverig, inferieur en laf voelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb als ik in angst ga het is alsof ik automatisch verwacht dat honden gewelddadig zullen zijn, terwijl honden net als alle dieren eigenlijk heel gevoelig zijn voor hoe wij op hen reageren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat honden mijn eigen angsten laten zien in hun gedrag - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat als ik zelf kalmeer in mezelf, ik ook voorbij mijn angst kan zien en zien wie/hoe honden zijn vanbinnen en bijvoorbeeld kan zien hoe zij zich voelen.
Ik stel mezelf ten doel specifieker te kijken naar de gedachten die tijdens mijn postwerk opkomen.
Ik stel mezelf ten doel voorbij mijn angst te gaan leren zien en wie/hoe de honden waar ik specifiek bang voor ben en mensen vanbinnen zijn en hoe ze zich voelen.
Ik stel mezelf ten doel te onderzoeken in mezelf hoe ik gebalanceerd kan zijn zonder aspecten van mezelf te onderdrukken en hoe het woord gebalanceerd mij kan ondersteunen om die aspecten aan te pakken en richting te geven.
Ik stel mezelf ten doel te kijken naar het woord gebalanceerd en dit te herdefiniëren.
Twee Eqafe interviews die uittestten:
Reacties
Een reactie posten