Dag 98 - De Waanzin van Ons als Familiesystemen

In vervolg op mijn blog van gisteren Dag 97 - Mezelf herscripten voor het weerzien van zus


In relatie tot famiieystemen en de acceptatie van Boosheid intimidatie in Communicatie, stel ik voor Marlen's blog Dag 104 (engelstalig) te lezen.

Mijn vader belde net en ik werd 'gevraagd' niet te komen morgen omdat pa bang is dat A. haar kind - zijn kleinkind - op de arm neemt en vertrekt. Dit systeem om zo met elkaar te bestaan wordt door mij/ons al zolang ik weet in stand gehouden en is natuurlijk complete waanzin. Ik weet dus niet echt of A. niet wil dat ik niet kom, omdat ze niet op mijn mails antwoord en ik dus niet echt weet wat er speelt als dan reactiespelen van het geestesbewustzijnsysteem. Het is in ieder geval de angst (zelfonoprechtheid) van pa om zijn kleinkind niet te zien en wordt als werkelijk ervaren. Toen ik zei dat gevoelens niet belangrijk zijn, zei hij dat ze wel belangrijk zijn - die eeuwige leugens van gevoelens manipuleren de hele boel. Meerdere malen zei ik dat we dit z.s.m. moeten oplossen omdat het 'ongeziene' punt gaat opbouwen en opbouwen in de geest als we onszelf niet zien in de ander. Dan A. gebeld  - ik wil nu wel horen wat of zij vindt dat ik weg moet blijven? Geen gehoor...


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een systeem/wereld te creëeren en in stand te houden waar mensen met hun emoties en gevoelens de macht hebben om anderen naar hun hand te zetten in plaats in gezond verstand hier samen te werken als één - en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaar heb mezelf nooit een stem gegeven te hebben en communiceren dat dit totaal onacceptabel is om zo met elkaar te bestaan omwille van illusies als gevoelens en emoties die men zelf genereert door de participatie in gedachten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het compleet waanzinnig te vinden dat ik niet tegelijkertijd bij mijn ouders kan zijn als A. er is en mijn vader bang is dat als A.'s reagerende bewustzijn aangaat ze vertrekt met het kind op de arm.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het compleet waanzinnig te vinden dat ik ergens weg moet blijven omdat een ander bang is dat hij bang is dat hij zijn kleinkind niet kan zien.



image with caption
Stamboom vs. Levensboom



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het compleet waanzinnig te vinden dat gedachten, gevoelens en emoties boven een mens/leven staan.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een wereld/systeem toe te staan waar angst heer en meester is.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat mensen de Desteni gereedschappen die ik aanreik om zichzelf te bevrijden van de gevangenis van gedachten, gevoelens en emoties niet willen aannemen/horen omdat ze dan moeten veranderen.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de rol/het karakter te spelen van degene die wegblijft om de lieve vrede te bewaren - door mezelf ofwel fysiek weg te houden ofwel in mijn geest te vluchten.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat het altruïstische karakter verwoestend is omdat ik daardoor van mezelf wegga, van mezelf als leven, niet hier sta als praktisch gezond verstand van samenstaan en zo dit effect ook heb op anderen/de wereld om me heen als zelf.



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb waanzinnig te zijn dit alles toe te hebben gestaan in mezelf als op aarde/in de wereld en nu op de blaren te moeten zitten oftewel de gemanifesteerde consequenties onder ogen te moeten zien.





Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat het reagerende bewustzijn alle leven en het menselijk fysieke lichaam compleet verwoest.


Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat het waanzinnig is gedachten/gevoelens/emoties boven leven te stellen.


Ik stel mezelf ten doel aan te tonen dat gedachten. gevoelens en emoties geen leven zijn, omdat ze niet ademen.


Ik stel mezelf ten doel verder uit te zoeken hoe dit in en als het familiesysteem in elkaar zit.

Ik stel mezelf ten doel te laten zien dat we dienen samen te staan hier.

Ik stel mezelf ten doel te laten zien dat we als mensheid niet meer weg komen met dit gedrag van ons.


Ik stel mezelf ten doel geduld met anderen als mezelf te hebben.


Ik stel mezelf ten doel hier te staan als praktisch gezond verstand van samenstaan als één om nieuw leven op Aarde als zelf te creëeren.



Wordt vervolgd...


Reacties

  1. Bedankt Syl.

    http://ingridschaefer1.wordpress.com/2012/07/28/dag-86-verongelijking-in-plaats-van-een-en-gelijk-als-zelf-als-alle-leven/

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts