Dag 472 Transformatie van een Partijendemocratie naar een Participatiedemocratie

Zoals ik aangaf in het blog van Dag 471 WOORDEN KIEZEN die je ACTIEF wilt beginnen te LEVEN heb ik het woord democratie gekozen als woord om te leven.  Na wat onderzoek omtrent wat men zoal definieert als democratie stuitte ik op onderstaand Wikipedia artikel over participatiedemocratie. Er is veel literatuur dat bruikbare punten heeft, maar alles is rond verspreid en een groot deel van de nuttige dingen is meestal ook besmet met een vorm van vooringenomenheid die haar achterhaald maken, dus het is een kwestie van gezond verstand gebruiken om te zien wat levensvatbaar is en wat niet en alles samen te brengen. 

Participatieve democratie of participatiedemocratie is een vorm van democratie waarin de burger een beleidsbepalende invloed heeft op het bestuur. Beslissingen worden hierbij niet slechts overgelaten aan gekozen vertegenwoordigers, zoals het geval is bij een parlementaire democratie. Het doel hiervan is de gelijkheid van de burgers te bevorderen. Dit kan bereikt worden met het referendum, het petitierecht of in mindere mate handtekeningenacties en demonstraties. Nieuwe ontwikkelingen op dit gebied zijn het gebruik van de nieuwe media, zoals internet, e-mail en sms.
Bij deze vorm van democratie ligt de nadruk op brede participatie van deelnemers in de richtinggeving en werking van politieke systemen. Voorwaarden hiervoor zijn de bereidheid tot deelname aan de beleidsvoering van de burger — deze vorm kost de burger meer tijd dan de representatieve democratie — en een informatievoorziening die dit mogelijk maakt. Nadelen van de participatiedemocratie zijn gebrek aan beslissingskracht en - snelheid van het bestuur, terwijl de burger onmogelijk op elk vlak over voldoende kennis kan beschikken om tot een weloverwogen oordeel te komen en hiertoe ook niet bereid is. Bij dat laatste speelt rationele onwetendheid een rol als de inspanning voor het verwerven van kennis groter is dan het voordeel dat er mee kan worden verkregen.

Volgens Carole Pateman in Participation and Democratic Theory uit 1970 moet de nadruk van democratie liggen op de volgende punten:

• Het vrijheidsideaal is zelfbestuur.
• Van het individu heeft zij een optimistisch beeld: verbetering (maakbaarheid) is mogelijk, voorkeuren worden gevormd tijdens het politieke proces.
• De samenleving is een associatie — geen aggregaat — van individuen en kent een algemene wil.
• De wijze van besturen: de participatie staat centraal, niet de representatie.
• Nadruk op gelijkheid en consensus.

Uit bovenstaand stuk kunnen we bijvoorbeeld extraheren wat levensvatbaar is en wat niet voor een echte/directe/participatoire democratie. Ik zal aangeven wat niet levensvatbaar is zodat ik dat wat overblijft als levensvatbaar kan meenemen in en als het leven van het woord democratie. Dus, NIET levensvatbaar is:

• Beslissingen overlaten aan gekozen vertegenwoordigers
• Het doen van petities, handtekeningen en demonstraties

Het bewijs dat we de beslissingen niet over kunnen laten aan vertegenwoordigers is te vinden in de huidige rotte realiteit waarin de wereld en Nederland zich bevindt. Ongebreidelde armoede en een instabiele economie met veel lijden, misbruik, geweld, criminaliteit en slechte omgangsvormen met elkaar. De wereld is onze schaduw, dus is het ook onze aller verantwoordelijkheid dit alles te stoppen en te veranderen. De huidige wijze van besturen door middel van representatie is uiteraard ontstaan doordat we als burgers niet bereid zijn/ons niet capabel achten actief mee te besturen en beslissen over zaken die ons dagelijkse leven aangaan.

Het doen van petities kan ook niet aangemerkt worden als een bron van echte structurele verandering; het is een mooi gereedschap om mensen gewaar te maken van de vele kwesties die aan de orde van de dag zijn in deze wereld, waaraan een richting moet worden gegeven door middel van te focussen op de uitvoering van de mensenrechten, maar verder reikt het punt van petities niet. Idem voor demonstraties. De weg is simpelweg politiek.

Check out Open Bron Directe Democratie

 

Wat betreft het hoegenaamde nadeel van de beslissingskracht van het bestuur, omdat de
burger onmogelijk op elk vlak over 'voldoende kennis' zou kunnen beschikken om tot een weloverwogen besluit te komen en hiertoe ook niet bereid kan zijn, is op te brengen: 

1. dat we de media kunnen gaan inrichten als een educatieorgaan
2. dat we wetenschappers een vooronderzoek laten opstellen met een voorstel waarop burgers dan kunnen stemmen; met dien verstande dat deze wetenschappers onafhankelijk van multinationals of andere belangenverstrengelingen functioneren.
3. de focus op gezond verstand van leven besluiten te vestigen die het beste zijn voor iedereen / het collectief dienen
4. de realisatie dat de huidige staat van de mens/mensheid het gevolg is van een systematische 'dumbing down' van het volk
5. hervorming van het onderwijs waarbij kinderen worden geassisteerd en ondersteund bij het vormen van een zo groot mogelijke woordenschat en een kritisch kijk op dingen leren ontwikkelen, opdat we uiteindelijk een ras van verantwoordelijke wezens en leiders kunnen creëren
6. dat mensen zich zullen realiseren dat we zelf moeten veranderen om te kunnen Zien wat het beste is voor iedereen binnen de realisatie dat we met een regeringssysteem opgescheept omdat we onze verantwoordelijkheden voor elkaar als Leven hebben afgeschoven.

De traagheid van het bestuur zal ondervangen worden door de technologie die mogelijk maakt dat vele mensen tegelijkertijd een stem uit kunnen brengen op een beleid. Trouwens met inachtneming dat het huidige beslissingsproces van politici ook lange tijd 'op zich kan laten wachten'.

Bij de punten van Carole Pateman - die we van harte dienen te omarmen willen we een nieuwe wereld waarin onze wil wordt uitgevoerd - kan nog aangevuld worden dat het inderdaad door zelfbestuur / onszelf te besturen binnen de principes een ander te doen wat je zelf zou willen dat jou wordt gedaan en van een ander te houden als jezelf de enige manier is waarop we uit een wereldwijde neerwaartse spiraal van losgeslagenheid kunnen stappen. Ik zou in plaats van het hebben van een optimistisch beeld van het individu een realistisch 'beeld' van het individu willen hanteren waarbij elk individu absoluut in staat is zichzelf te veranderen als wat het beste is voor leven.  Er bestaat sinds een tijd een gratis online cursus met buddy waarbij de gereedschappen worden aangereikt waarmee mensen zichzelf kunnen leren assisteren en ondersteunen een begin te maken met het beste te worden wat ze kunnen zijn; dit is de DIP Lite cursus.

Dus, om te komen van vastzittend naar beweging - Beweging bestaat óf als systeem óf als onszelf - hierin KIEZEN we totdat we de BEWEGING zijn en KEUZE NIET MEER is - moet de  nadruk van democratie worden gelegd op de volgende punten, samengebracht met die van Carole Pateman:

• Het vrijheidsideaal is zelfbestuur. 
• Van het individu heeft zij een realistisch beeld: verandering is mogelijk, common sense voorkeuren worden gevormd tijdens het politieke proces.
• De samenleving is een eenheid en kent een algemene wil.
• De wijze van besturen: de participatie staat centraal, niet de representatie. 
• Nadruk op gelijkheid en overeenkomst.

Inderdaad dit alles met de nadruk op en de realisatie van GELIJKHEID zal ons verder kunnen brengen op basis van een nieuwe overeenkomst qua zelfbestuur.